Πρόκειται για μία φυλή από Ινδιάνους. Μία φυλή, η οποία ζούσε περίπου δέκα χιλιάδες χρόνια στο Σαν Νίκολας. Το Σαν Νίκολας αποτελεί ένα νησί, το οποίο βρίσκεται ανοιχτά της Καλιφόρνια. Έπειτα, στο νησί έγινε αποβίβαση από τριάντα κυνηγούς. Αυτού προέρχονταν από την Αλάσκα και από τη Ρωσία.
Οι κυνηγοί βίασαν όλες τις γυναίκες και εξολόθρευσαν τον πληθυσμό. Όσοι απέμειναν, επιβιβάστηκαν, είκοσι χρόνια αργότερα, σε ένα πλοίο που τους μετέφερε στην ηπειρωτική χώρα. Μάλιστα, άφησαν πίσω τους, για ανεξήγητους λόγους, μια γυναίκα και ένα μικρό αγόρι. Μάλιστα, το αγόρι ήταν είτε παιδί είτε αδερφάκι της.
Δεκαοκτώ χρόνια μετά την ερήμωση του Σαν Νίκολας, μια άλλη ομάδα κυνηγών επισκέφτηκε το νησί εντοπίζοντας εκείνη τη γυναίκα, να ζει ολομόναχη με τα σκυλιά που είχε εξημερώσει. Χρησιμοποιώντας υλικά από τον παλιό καταυλισμό, μάλιστα, είχε καταφέρει να κατασκευάσει με τα χέρια της μια καλύβα. Οι κυνηγοί πέρασαν τρεις εβδομάδες στο νησί και φεύγοντας πήραν μαζί τους τη γυναίκα, η οποία βαφτίστηκε Χουάνα Μαρία.
Όπως κατάφερε η ίδια να αφηγηθεί δια της νοηματικής, το παιδί το είχαν καταβροχθίσει άγρια σκυλιά στο νησί. Παρά το τραγικό παρελθόν της, η Χουάνα Μαρία, ενθουσιάστηκε ανακαλύπτοντας «πολυτέλειες» που έλειπαν από το νησί της όπως τα φρέσκα φρούτα, ο καφές και το αλκοόλ. Η ιστορία της ενέπνευσε το παιδικό μυθιστόρημα «Island of the blue dolphins» και την ομώνυμη ταινία του 1964.
Κατά την απόβαση της πρώτης ομάδας κυνηγών μάλλον ήταν παιδί. Μετά είκοσι χρόνια, που πήραν τους εναπομείναντες από τον εξολοθρεμό, γύρω στα είκοσι πέντε και όταν δεκαοχτώ χρόνια μετά την έβγαλαν απο το νησί περί τα σαράντα με πενήντα.