Σαν σήμερα το 1978, η Κύπρος συνταράσσεται από ενδοαραβικές συγκρούσεις, ενόψει της ισραηλινο-αιγυπτιακής προσέγγισης, με πυροβολισμούς και νεκρούς, μεταξύ της Εθνικής Φρουράς και κομάντο τη Αιγύπτου.
Το ξενοδοχείο «Χίλτον» φιλοξενούσε τη σύνοδο του «Κινήματος Αφροασιατικής Αλληλεγγύης» με αντιπρόεδρο τον αρχηγό της ΕΔΕΚ Βάσο Λυσσαρίδη. Δύο ένοπλοι Άραβες όμως, ο 28χρονος Ιορδανός Σαρί Μοχάμ Κατάρ και ο 26χρονος Κουβεϊτιανός Ζαγιέτ Άλι, μπήκαν στην αίθουσα της συνεδρίασης και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον αιγύπτιο γενικό γραμματέα της Κίνησης, Γιουσέφ ελ Σεμπάι, που ήταν προσωπικός φίλος του Πρόεδρου της Αιγύπτου Ανουάρ Ελ Σαντάτ.
Οι δύο Άραβες κράτησαν στη συνέχεια ομήρους, ανάμεσά τους και τον Λυσσαρίδη και απαίτησαν από την Κυπριακή κυβέρνηση να τους εξασφαλίσει αεροπλάνο για να αποδράσουν στο εξωτερικό. Όταν ανέλαβε την διαπραγμάτευση ο Υπουργός Εσωτερικών και Άμυνας Χριστόδουλος Βενιαμίν, οι Άραβες τρομοκράτες τον κράτησαν κι αυτόν όμηρο.
Η τότε κυπριακή κυβέρνηση υπέκυψε και οι δύο τρομοκράτες μαζί με τους 14 ομήρους- 12 Άραβες και τους Βενιαμίν και Λυσσαρίδη- επιβιβάστηκαν σε λεωφορείο με προορισμό το αεροδρόμιο της Λάρνακας, όπου και επιβιβάστηκαν σε αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών και στις 8:20 το βράδυ αναχώρησαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Μαζί τους πήραν μόνο τους 12 Άραβες ομήρους, ελευθερώνοντας τους δύο Κύπριους πολιτικούς.
Το αεροπλάνο με αρχική κατεύθυνση τη Λιβύη, πέρασε πάνω από την Κρήτη και στη συνέχεια πέταξε πάνω από τη Σαουδική Αραβία, ωστόσο κανένα αεροδρόμιο δεν του επέτρεψε να προσγειωθεί. Ως εκ τούτου άρχισε να ξεμένει από καύσιμα και τελικά προσγειώθηκε μόνο για ανεφοδιασμό στο Τζιμπουτί. Την επόμενη μέρα προσγειώθηκε στη Λάρνακα και ξεκίνησε νέος γύρος διαπραγματεύσεων.
Στο αεροδρόμιο προσγειώθηκε ένα μεταγωγικό C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας της Αιγύπτου, το οποίο πήρε άδεια γιατί όπως είπαν μετέφερε εκπρόσωπο της κυβέρνησης του Καΐρου, ωστόσο άπαντες εξεπλάγην όταν είδαν ότι εν τέλει μετέφερε έναν λόχο Αιγύπτιων κομάντος, με προφανή σκοπό τη διενέργεια επιχείρησης για την απελευθέρωση των ομήρων.
Οι Αιγύπτιοι, όχι μόνον δεν υπακούουν να επιστρέψουν πίσω αλλά ξεκινούν επιχείρηση στο αεροπλάνο των Κυπριακών αερογραμμών με τους ομήρους και τους δύο Άραβες τρομοκράτες. Η Εθνική Φρουρά «απάντησε» και το αεροδρόμιο της Λάρνακας μετατράπηκε κυριολεκτικά σε πεδίο μάχης.
Το Αιγυπτιακό μεταγωγικό, διαλύθηκε ενώ το κυπριακό αεροσκάφος είχε υποστεί μεγάλες ζημιές από την επίθεση των Αιγυπτίων. Ο απολογισμός είναι βαρύς: 15 Αιγύπτιοι καταδρομείς και ένας Κύπριος υπάλληλος του αεροδρομίου χάνουν τη ζωή τους, 16 Αιγύπτιοι κομάντος και 7 Εθνοφρουροί τραυματίζονται, ενώ οι υπόλοιποι καταδρομείς αιχμαλωτίζονται.
Ο ηγέτης της Αιγύπτου Ανουάρ Ελ Σαντάτ αποφασίζει τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων της Αιγύπτου με την Κύπρο, με τις έντονες επικρίσεις να τον «βαραίνουν» για το γεγονός ότι διέταξε επιδρομή σε ξένη χώρα χωρίς την άδεια των αρχών της. Αποκάλεσε μάλιστα τον Πρόεδρο της Κύπρου «νάνο» και τον απείλησε ότι «θα πληρώσει για την προδοτική του απόφαση, που κατέληξε στο θάνατο μερικών από τα παιδιά μου».
H Αίγυπτος ισχυρίστηκε ότι η επιχείρηση των κομάντος αποφασίστηκε με τη σύμφωνο γνώμη της κυπριακής κυβέρνησης. H Λευκωσία το διέψευσε και ο πρόεδρος Kυπριανού ήταν τόσο σίγουρος ότι το μεταγωγικό μετέφερε αξιωματούχο του Kαΐρου, που έστειλε υπουργό να τον υποδεχθεί στο αεροδρόμιο με μια ανθοδέσμη. Οι δύο δολοφόνοι του Σεμπάι δικάστηκαν στην Κύπρο και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Αργότερα, όμως, η ποινή τους μετατράπηκε σε ισόβια.
