Η διοίκηση της περιφέρειας των Βρυξελλών δήλωσε ότι θέλει να απομακρύνει το αρχοντικό μνημείο «De Rijpheid» (Η ωριμότητα) επειδή «δεν ευθυγραμμίζεται πλέον με τις αξίες της σύγχρονης εποχής».
Σύμφωνα με την τοπική διοίκηση της πόλης, η ομάδα μορφών αντιπροσώπευε ένα «πατριαρχικό» και «πατερναλιστικό» όραμα της κοινωνίας, επειδή απεικόνιζε έναν άνδρα ως σύμβολο σοφίας και μια γυναίκα ως σύμβολο γονιμότητας.
Η απόφαση στα μέσα Δεκεμβρίου για την απομάκρυνση του αγάλματος αντιμετώπισε την αντίδραση της Επαγγελματικής Ένωσης Ξεναγών και Πολιτιστικών Διαμεσολαβητών του Βελγίου, η οποία ξεκίνησε μια αίτηση για να παραμείνει το γλυπτό στη θέση του.
Η ομάδα τόνισε ότι το μνημείο αποτελεί μέρος της κληρονομιάς των Βρυξελλών και είναι σημαντικό για τον τουρισμό της πόλης.
Η απομάκρυνση της «Ωριμότητας» θα επηρέαζε αρνητικά τις ξεναγήσεις και την εικόνα των Βρυξελλών ως «πόλη με πλούσια καλλιτεχνική κληρονομιά», δήλωσε η ένωση.
Τόνισε ότι το γλυπτό δεν είχε προκαλέσει ποτέ στο παρελθόν αντιδράσεις μεταξύ των Βέλγων ή των διεθνών επισκεπτών.
«Το έργο αυτό έχει μεγάλη καλλιτεχνική αξία – ο [εκλιπών καλλιτέχνης Βίκτορ] Ρουσσώ (1865-1954) είναι ένας αναγνωρισμένος καλλιτέχνης του σύγχρονου Βελγίου», δήλωσε το μέλος του συνδικάτου Τομά Σενεζαέλ στο τοπικό πρακτορείο Bruzz στις 23 Ιανουαρίου.
«Πιστεύω ότι πρέπει να παραμείνουμε υπερήφανοι για το Βέλγιο, μια χώρα που από μια αβέβαιη κατάσταση αναδείχθηκε σε ένα πλήρως αναγνωρισμένο έθνος κεντρικής σημασίας, με καινοτόμες καλλιτεχνικές σκηνές αναγνωρισμένες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για τις οποίες το μνημείο αυτό αποτελεί απόδειξη».
Εκπρόσωπος του υφυπουργείου Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Βρυξελλών δήλωσε στο Brussels Signal στις 24 Ιανουαρίου ότι ολόκληρη η περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των κτιρίων και των υποδομών, αναπλάθεται.
Ο εκπρόσωπος πρόσθεσε ότι η πλατεία και ο περίγυρός της επανασχεδιάζονται, με έμφαση στην προσβασιμότητα και σε πιο «πράσινα» στοιχεία.
Το έργο αυτό αναλάμβανε αρχιτέκτονας τοπίου που κέρδισε σχετικό διαγωνισμό. Στα σχέδιά του, δεν υπήρχε χώρος για το άγαλμα.
Ο εκπρόσωπος σημείωσε ότι η Επιτροπή Μνημείων και Τοπίων των Βρυξελλών ήθελε να το κατατάξει και δήλωσε ότι η κυβέρνηση σκόπευε να κινήσει τη διαδικασία για να το εντάξει στον κατάλογο των διατηρητέων.
«Η κυβέρνηση όντως αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία για την εγγραφή στον κατάλογο διατήρησης της ομάδας γλυπτών, λόγω της ιστορικής σημασίας του έργου.
«Αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος των Βρυξελλών, ως ιδιοκτήτης, οφείλει να το συντηρήσει κατάλληλα, αλλά μπορεί να το μετακινήσει. Έτσι, η ανάπλαση της πλατείας δεν θα τεθεί σε κίνδυνο», δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Προς υπεράσπιση της έκκλησής της, η κυβέρνηση της πόλης επικαλέστηκε τις κλιματικές προκλήσεις ως κίνητρο για την πλήρη επανεξέταση της πλατείας και την προσθήκη όσο το δυνατόν περισσότερων δέντρων. Είπε ότι επιθυμεί όντως ένα νέο άγαλμα από σύγχρονο καλλιτέχνη στην ίδια θέση.
Όσον αφορά την άποψή της, η διοίκηση της πόλης περιέγραψε πώς το έργο του Ρουσσώ «θεωρείται ως μέσο για τη μεταφορά ηθικών αξιών και βασικών αληθειών – αμετάβλητων και οικουμενικών – μέσω μιας τέλειας αρμονίας αναλογιών».
«Με δεδομένο ότι το De Rijpheid πιθανότατα γινόταν αντιληπτό στο ιστορικό του πλαίσιο ως μια εξιδανικευμένη απεικόνιση της οικογένειας – και, κατ’ επέκταση, της διαιώνισης του κύκλου της ζωής – η ωριμότητα προσωποποιείται μέσω της απεικόνισης ενός άνδρα στο άνθος της ηλικίας του και της συζύγου του, σύμβολο της γονιμότητας, που και οι δύο ατενίζουν γαλήνια τα παιδιά τους που απεικονίζονται σε διάφορες χαρακτηριστικές στάσεις της νεότητας».
Ακόμα, τόνισε η αρχή, υπάρχει σχέδιο δράσης για την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου και της ισότητας, το οποίο αποσκοπεί στην ενίσχυση της αξίας της «κληρονομιάς των γυναικών και στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων κατά την αφήγηση της ιστορίας της αρχιτεκτονικής».
Σύμφωνα με την κυβέρνηση των Βρυξελλών: «Είναι ζωτικής σημασίας η υιοθέτηση της οπτικής του φύλου στις αποφάσεις για τη διατήρηση και τον ανασχεδιασμό των δημόσιων χώρων.
«Το σχέδιο αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της εξάλειψης των στερεοτύπων του παρελθόντος και της προβολής της συμβολής των γυναικών στον υλικό πολιτισμό και την αστική ιστορία. Αυτή η επανεξέταση των δημόσιων έργων τέχνης είναι απαραίτητη για την προώθηση μιας πιο περιεκτικής και ισορροπημένης αναπαράστασης της ιστορίας της πόλης μας».
Πριν από έναν αιώνα, κηρύχθηκε καθήκον της κυβέρνησης να διασφαλίσει ότι το γλυπτό θα παραμείνει στην κατοχή του έθνους.
Τώρα, η κυβέρνηση της πόλης διαπίστωσε ότι «αν και το έργο αποτελεί αριστούργημα της εποχής του, μεταφέρει αξίες που δεν συνάδουν πλέον με αυτές της σύγχρονης κοινωνίας, με πατριαρχικές απόψεις για τις κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις που μεταφέρει το έργο, με παγιωμένα στερεότυπα για την οικογένεια και την ανδρική εξουσία».
Δήλωσε ότι ήθελε «να επανεξετάσει υπό το πρίσμα των σύγχρονων αξιών της ισότητας, της εξουσίας και της οικογένειας», προσθέτοντας ότι η μετεγκατάσταση του έργου θα ήταν μια κατάλληλη κίνηση.
