ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΥΛΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ! Μπουρδ@λο ο ΣΥΡΙΖΑ ΞΑΝΑ – «Επιλέξτε υποψήφιο και θέστε θέμα ηγεσίας ευθέως και τώρα»

Ραγδαίες φαίνεται οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση των οκτώ στελεχών   που πρόσκεινται στην φατρία των «87» αλλά και τις «παραινέσεις» του Παύλου Πολάκη για αποχώρηση του Στέφανου Κασσελάκη από επικεφαλής του κόμματος.

Απάντηση στους εσωκομματικούς του αντιπάλους δίνει με μια εκτενή ανάρτησή του ο Στέφανος Κασσελάκης μετά τη θυελλώδη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην ανάρτησή του σημειώνει:

«Σήμερα το πρωί έβγαλα ένα βίντεο 11 λεπτών με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική προστασία.

Τις επεξεργαζόμασταν από την πρώτη στιγμή της καταστροφικής φωτιάς που έφτασε μέχρι τον αστικό ιστό της πρωτεύουσας. Και πιστεύω ότι πρόκειται για ουσιαστικές προτάσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να βγούμε από τον πενταετή κύκλο της καταστροφής, των χαμένων περιουσιών και της αναξιοπρέπειας.

Σαν να μη βγήκαν.

Σαν να μην ειπώθηκαν.

Γιατί επί σχεδόν έναν χρόνο οι προτάσεις μας επισκιάζονται από έναν εσωκομματικό πόλεμο δίχως  τέλος.

Δύο μήνες έμεινα ελεύθερος από καθημερινά βέλη στην πλάτη, για να δώσουμε τον αγώνα μας, και το μονοψήφιο ποσοστό των δημοσκοπήσεων, έγινε 15% στις Ευρωεκλογές. Και αυτό με ελάχιστους πόρους.

Και μετά, ξανά τα ίδια.

Μέχρι που σήμερα, στην Πολιτική Γραμματεία, την ώρα που ο κόσμος ανά τη χώρα αποδοκιμάζει τον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς του, κάποιοι φρόντισαν πάλι να δώσουν ανάσες στο καθεστώς Μητσοτάκη.

Δε μιλάω για τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος μίλησε σε πολιτική βάση, και για τον οποίο υπάρχει ανοιχτό το θέμα Λινού (που ήδη ερευνώ προσωπικά και θα αποφασίσω νηφάλια όταν θα έχω τα πλήρη στοιχεία). Θα συναντηθώ με τον Παύλο, όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα.

Μιλάω για την ανακοίνωση – αποχώρηση των 8 της Πολιτικής Γραμματείας που αυτοτοποθετούνται στους 87.

Μία ανακοίνωση και μια στάση λυπηρή και σίγουρα κατώτερη των περιστάσεων.

Μιλούν για αποφάσεις που «ευτελίζουν το κόμμα» και ισχυρίζονται ότι δεν έφερα καμία πρόταση για τα ΜΜΕ. Η αλήθεια είναι ότι για ένα κόμμα που μειώθηκε η χρηματοδότησή του από τα 8 εκατ. ευρώ στα 4,3 εκατ. και στα ΜΜΕ πηγαίνουν τα 4 εκατ., η βιωσιμότητα απαιτεί δύσκολες αποφάσεις. Επειδή όμως ενδεχομένως να υπήρχε κάποια λύση που δεν είχα σκεφτεί, ζήτησα από τους 8 σε προηγούμενη συνεδρίαση, να φέρουν εναλλακτικό σχέδιο για τα ΜΜΕ. Φυσικά, δεν έφεραν τίποτα.

Αυτό όμως που μπορεί να υπάρξει ως λύση εκτάκτου ανάγκης αυτή τη στιγμή για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι των ΜΜΕ, είναι η συντροφική συνεισφορά. Είπα σήμερα στα μέλη της Π.Γ.: “συνεισφέρετε με το μέγιστο ποσό που μπορείτε, και θα βάλω προσωπικά το διπλάσιο του συνόλου, προκειμένου να πληρωθούν μισθός και επίδομα αδείας”.

Αποχώρησαν και κατήγγειλαν.

Άρα τι θέλουν; Να σκάσει η οικονομική βόμβα που παρέλαβα στα χέρια μου;

Με εργαλειοποίηση εκ μέρους τους των απλήρωτων εργαζόμενων, που δεν τους σώζουμε ενώ τάχα μπορούμε; Όταν όμως δάνειζα χρήματα για να πληρωθεί το δώρο, ήταν «ντροπή για το κόμμα».

Στο δεύτερο θέμα που συζητήσαμε, οι 8 των 87 πήραν θέση κατά της εισόδου του Προέδρου του κόμματος στη Βουλή, διότι όπως είπαν «το θέμα ανατροφοδοτεί την εσωστρέφεια!», ενώ για τις δεκάδες Νομαρχιακές που στέλνουν αιτήματα για την είσοδό μου στη Βουλή, γράφουν: «Ιδιαίτερα όταν υπάρχει λειτουργία φραξιονιστικής λειτουργίας, με πιέσεις σε πλήθος Νομαρχιακών Επιτροπών για πανομοιότυπες αποφάσεις υπέρ της παραίτησης των συμμετεχόντων στο ψηφοδέλτιο επικρατείας».

Προσωπικό ενδιαφέρον δεν έχω για το θέμα. Διότι, ενώ αναγνωρίζω ότι σε κάθε κόμμα η είσοδος του προέδρου του στη Βουλή είναι κομβικής σημασίας, δε θέλω να θέσω το Εγώ μπροστά. Αλλά ξέρω τι θα έπραττα στη θέση των άλλων επιλαχόντων, όπως και ξέρω ότι δε θα άφηνα την αξιωματική αντιπολίτευση να υποκύψει σε οποιονδήποτε εκβιασμό από κανέναν.

Το πρόβλημα όμως είναι αλλού:

Πώς μπορεί στελέχη ενός κόμματος να μη θέλουν -ή έστω να μην εύχονται σε μία ανακοίνωση- την είσοδο του Προέδρου τους στη Βουλή;

Πώς μπορεί στελέχη ενός κόμματος να μη συνεισφέρουν για την πληρωμή των μισθών των εργαζομένων στο κόμμα, όταν γνωρίζουν την τραγική οικονομική κατάσταση του κόμματος;

Πώς μπορεί -ακόμα- στελέχη να είναι εξαφανισμένα στην πύρινη καταστροφή και να ποστάρουν φωτογραφίες από τα χωριά τους, την ώρα που βρισκόμασταν επί πέντε μέρες στο πεδίο και από δομή σε δομή;

Αυτά μπορούν να συμβούν μόνο σε δύο περιπτώσεις:

Όταν κάποιοι δε νιώθουν το κόμμα, κόμμα τους.

Όταν κάποιοι δε νιώθουν τον πρόεδρο, πρόεδρό τους.

Δυστυχώς, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.

Θα καλούσα τους 87, αντί να αποχωρούν από συνεδριάσεις εκδίδοντας κείμενα που μας διαιρούν, να κοιτάξουν μέσα τους και να αναλογισθούν πού ανήκουν συναισθηματικά, πολιτικά και ηθικά.

Στον ΣΥΡΙΖΑ;

Ή σε κάποιο κόμμα που ακόμα δεν έχει γίνει και περιμένουν το σήμα ώστε να αποχωρήσουν ομαδικά στο όνομα μίας διαπλεκόμενης νεφελώδους «Μεγάλης Κεντροαριστεράς»;

Να το αποφασίσουν τώρα.

Με αξιοπρέπεια.

Αν, πάλι, θέλουν έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ, με τις ισορροπίες και την ακινησία που είχαν συνηθίσει, ας επιλέξουν υποψήφιο και ας θέσουν θέμα ηγεσίας ευθέως και δημόσια. Τώρα.

Είναι ό,τι πιο έντιμο μπορούν να κάνουν απέναντι στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Μην ταλαιπωρούμε άλλο τον κόσμο μας. Μην παίζουμε με την αγωνία του.

Έναν ολόκληρο χρόνο προσπαθούμε, με τους βουλευτές μας και τα στελέχη μας, με τα νέα πρόσωπα των think tank, με τα παιδιά του ευρωψηφοδελτίου που μας έκαναν περήφανους, να φτιάξουμε έναν Νέο ΣΥΡΙΖΑ. Της βάσης, των πολιτών, της κοινωνίας, της σύγχρονης Αριστεράς.

Με έναν στόχο απέναντι: το ανάλγητο, απαθές, διεφθαρμένο καθεστώς Μητσοτάκη.

Και κάθε φορά βρίσκω μπροστά μου ένα νούμερο. Οι 57, οι 6+6, οι 87, οι 8 των 87.

Λυπάμαι. Δεν έχω χρόνο – δεν έχει το κόμμα χρόνο, δεν έχει η χώρα χρόνο για αριθμούς και νούμερα.

Μπήκα μόνος στην πολιτική, δεν είμαι ομαδάρχης, δεν έχω φρουρά, ούτε τάση.

Και δε θα γίνω Πρόεδρος φρουράς ή τάσης.

Εκλέχτηκα Πρόεδρος στην πιο δύσκολη στιγμή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Και παραμένω Πρόεδρος, τιμώντας την εντολή που μου έδωσαν τα χιλιάδες μέλη του κόμματος και προσπαθώντας καθημερινά να πείσω να μας ακολουθήσουν κι αλλοι, με τα λάθη μου αλλά με πάθος και δύναμη, για μια καλύτερη ζωή στη χώρα μας.

Το βλέμμα μου είναι στο καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τον Οκτώβριο. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα αλλάξει σε ένα σύγχρονο κόμμα των μελών του και των πολιτών ή θα βουλιάξει οριστικά μέσα στις φρουρές και τους φρούραρχους.

Όποιος θέλει να ξαναμετρηθούμε, είναι ευπρόσδεκτος.

Προσωπικά, θα προτιμούσα να μας επιτρέψουν με αξιοπρέπεια να αναμετρηθούμε με το Αύριο».

Η ρευστή πάντως κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αποτυπώνεται και στο διαδίκτυο με τον χρήστη «Πεν Νταλαούρα» που υποστηρίζει σθεναρά τον πρόεδρο του κόμματος στις εσωκομματικές διεργασίες να τον προτρέπει για πρώτη φορά να φτιάξει τώρα το δικό του κόμμα.

«Άλλωστε το 15% είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ κ αποκλειστικά δικό του. Εκτός και αν υπάρχουν αφελείς που πιστεύουν ακόμη ότι οι 7, οι 57 οι 87 κ οι υπόλοιποι «φύλακες του Ναού» ψήφισαν Κασσελάκη πριν 2 μήνες…» αναφέρει μεταξύ άλλων στην επίμαχη ανάρτηση της.

Αναλυτικά η ανάρτηση

«Τον Πολάκη τον εκτιμώ απεριόριστα, «κυλάει στις φλέβες μου» και είναι ΑΞΙΟΣ & ΤΙΜΙΟΣ πολιτικός με κεφαλαία ΟΛΑ όπως ακριβώς το γράφω, μα πρώτα απ’ όλα άνθρωπος.

Ο Πολάκης δεν έπρεπε πολλά, όπως δεν έπρεπε κ να διαγραφεί.

Ο Στέφανος Κασσελάκης, έχει όλα όσα χρειάζεται ένας πολιτικός αρχηγος, μα πάνω απ’ όλα τον έχει ανάγκη η χώρα κι ο λαός της.

Δυστυχώς, κανένας από τους «φύλακες του Ναού», οι 7 οι 87 κ άλλες ανοησίες που κάνουν τον κόσμο να αποστρέφεται τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν τον άφησε ούτε μια, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ σε ησυχία, δεν τον άφησαν να μας δείξει ως όφειλαν, τι μπορεί να κάνει μέχρι τις εκλογές (απόφαση συνεδρίου), αντίθετα, από την πρώτη βραδιά της πανηγυρικής εκλογής του ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δέχθηκε ανηλεή πόλεμο κ την αρχή έκανε μια σηκωμένη μα άδεια γροθιά, έξω από την Κουμουνδούρου.

Άσφαιροι, μοιραίοι κ κολλημένοι με τις καρέκλες κ τις προσωπικές φιλοδοξίες, τις ίντριγκες κ τις πισώπλατες μαχαιριές που βλέπουν τον ίσκιο τους κ το θεωρούν μπόι τους… οι λάθος αυλές κάνουν ζημιά παιδιά κ…θολώνουν κ το νου κ την πραγματικότητα.

Για αυτούς τους απλούς λόγους, αν κ θα μπορούσα να γράφω ώρες, εξακολουθώ να στηρίζω την μόλις πριν 11 μήνες απόφαση μου, να στηρίξω τον νόμιμα εκλεγμένο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη, σε όποια του απόφαση, γιατί πολύ απλά με κουράσατε όλοι οι υπόλοιποι.

Όλοι όμως.

Και θα τον παρότρυνα σθεναρά να κάνει δικό του κόμμα ΤΩΡΑ.

Άλλωστε το 15% είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ κ αποκλειστικά δικό του.

Εκτός κ υπάρχουν αφελείς που πιστεύουν ακόμη ότι οι 7, οι 57 οι 87 κ οι υπόλοιποι «φύλακες του Ναού» ψήφισαν Κασσελάκη πριν 2 μήνες…γελάω

Στέφανε προχώρα».