Για πρώτη φορά η σύζυγός του Θανάση Βέγγου ξεσπάει και ραγίζει καρδιές.
Στο πρόσωπο του βρήκε τον πρίγκιπα των ονείρων της! Κοντά του έζησε έναν έρωτα κινηματογραφικό από αυτούς που δεν πίστευε ότι υπάρχουν και πως στην πραγματικότητα ζουν μόνο στις σελίδες των παραμυθιών.

Εκεί που ανήκει και η περιβόητη φράση «μέχρι να μας χωρίσει ο Θάνατος». Έτσι και έγινε, καθώς στις 3 Μαίου του 2011, ο Θανάσης Βέγγος κατέληξε στην Εντατική Μονάδα Θεραπείας στον Ερυθρό Σταυρό, όπου νοσηλευόταν διασωληνωμένος επί μήνες ύστερα από εγκεφαλικό.

Από εκείνη την ημέρα και μετά η γυναίκα του Ασημίνα και τα δυο του αγόρια έμειναν μόνα τους, προσπαθώντας να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Μετά τον θάνατο του αξέχαστου κωμικού, η σύζυγος του, που έμεινε στο πλάι του για σχεδόν 60 χρόνια, ήταν απαρηγόρητη.

Οι δυο τους ήταν μαζί στις χαρές και στις λύπες, ενώ όλοι ήξεραν πως η Ασημίνα ήταν για εκείνον ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής του. Για εκείνη ο πόνος της απώλειας του Θανάση Βέγγου ήταν αβάσταχτος, έχοντας για μοναδική της παρηγοριά τις μνήμες από τα όσα έζησαν στην κοινή τους διαδρομή. Μια διαδρομή που τα είχε όλα… Αγωνίες, πόνο, και μια διαρκή μάχη να σώσουν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής.

«Ο Θανάσης ήταν τρομερά ευαίσθητος άνθρωπος. Είχε πονέσει πολύ στη ζωή του. Πέρασε πολλές πίκρες και ταλαιπωρίες για να γίνει αυτό που έγινε. Είχε παλέψει πολλές φορές για να σταθεί όρθιος. Δεν ήταν του χαρακτήρα του να πηγαίνει σε εκδηλώσεις που θα του κάνουν το τραπέζι. Πάντα ήθελε να πληρώνει ο ίδιος. Έτσι ένιωθε. Ωστόσο δύο φορές που μίλησε δημόσια άρχισε τα κλάματα. Και στο σπίτι έτσι του έβγαινε όταν θυμόταν κάποιες στιγμές που τον είχαν στιγματίσει», έχει δηλώσει πριν καιρό η χήρα του ηθοποιού.

Μην μπορώντας να κρύψει τη συγκίνηση της, η Ασημίνα Βέγγου είχε παραδεχτεί πως ο σύζυγος της αν και λατρεύτηκε μέσα από τους ρόλους του, αντιμετώπισε μεγάλες «φουρτούνες». Ποτέ της δεν θα ξεχάσει, την περίοδο εκείνη που οι τοκογλύφοι τους κυνηγούσαν προκειμένου να τους «αρπάξουν» την περιουσία. Και μόνο στη σκέψη πως τα όσα κατάφεραν να αποκτήσουν, δουλεύοντας ασταμάτητα θα περνούσαν σε ξένα χέρια, ο πανικός τους κυρίευε. Τότε το άγχος και η αγωνία είχαν κυριεύσει τον Θανάση Βέγγο, ο οποίος προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να σώσει την περιουσία του. Εκείνες τις στιγμές, η σύζυγος του κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να τον στηρίξει, λέγοντας ταυ ότι όλα θα πάνε καλά.

«Με τον Θανάση μου, περάσαμε πολλές πίκρες εκείνα τα χρόνια. Ο Θανάσης έφαγε πολύ κυνήγι.

Δούλεψε όμως σκληρά, πάλεψε, αγωνίστηκε και δεν κατάφεραν οι τοκογλύφοι να μας πάρουν το σπίτι και το θέατρο. Από το πρωί έως το βράδυ οι τοκογλύφοι περίμεναν να μας πάρουν τα πάντα. Και αν δεν δούλευε τόσο πολύ, θα είχαμε μείνει στον άσο», είχε δηλώσει η Ασημίνα Βέγγου, περιγράφοντας τον Γολγοθά που ανέβαινε σιωπηλά ο σύζυγος της. Παρότι γνώρισε την απόλυτη επιτυχία, όπως ξεκαθαρίζει η γυναίκα του, ο μεγάλος πρωταγωνιστής δεν άφησε πίσω του μια αμύθητη περιουσία. Ήταν γνωστό άλλωστε πως ποτέ του δεν επέλεξε να ζει μέσα στα πλούτη και τη χλιδή.

«Ποτέ δεν απέκτησε χρήματα. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους προκειμένου να μην μας πάρουν όλα τα υπάρχοντα. Αυτό ήταν το μεγάλο του κατόρθωμα και ήταν ευτυχισμένος για όσα κατάφερε», έχει ξεκαθαρίσει η σύζυγος του.

Με φωνή που «έσπαγε» από συγκίνηση, η Ασημίνα Βέγγου έχει περιγράψει και το ανεκπλήρωτο όνειρο του άντρα της. «Έφυγε εντελώς ξαφνικά μέσα σε ελάχιστες μέρες. Αυτό που ήθελε να ολοκληρώσει, ήταν δύο δουλειές που είχε κλείσει να κάνει και ήθελε να τις αφήσει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Ήταν κάτι πολύ καλό που όμως δεν κατάφερε να το φέρει εις πέρας. Τον πρόλαβε ο θάνατος», έχει παραδεχτεί. Η σύζυγος του μάλιστα ποτέ της δεν έκρυψε πως μετά τον θάνατο του Θανάση Βέγγου κάθε φορά που έβλεπε μια ταινία του, ένιωθε την ψυχή της να αιμορραγεί.

«Συγκίνηση και εκτίμηση στον άνθρωπο μου. Όμως νιώθω μόνη που δεν είναι στο πλευρό μου για να τις δούμε μαζί. Αλλά έχω τα παιδιά και τα εγγόνια μου και μου κρατάνε συντροφιά. Τις βλέπουμε μαζί όταν παίζονται», έχει πει χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας: «Είναι δυνατόν να μην μου λείπει; Πολύ, πάρα πολύ. Όμως παρηγορούμαι με τις φωτογραφίες που έχω μέσα στο σπίτι μας, με τις αναμνήσεις που μου έρχονται στο νου, με όσα βίωσα στο πλευρό του. Κάθε βράδυ του λέω καληνύχτα σα να είναι μαζί μου. Νιώθω ότι μας προσέχει. Και εμένα και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας».