Θα ανοίξουν ή όχι; Το άνοιγμα των σχολείων “διχάζει” τους ειδικούς

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Είναι αλήθεια ότι η άρση των μέτρων προστασίας από την πανδημία είναι πιο περίπλοκη από τη λήψη τους.
Η διαχείριση της μετάβασης σε μία -τρόπον τινά- κανονικότητα, έστω και σε δόσεις και έστω με την αίρεση της τήρησης ορισμένων βασικών κανόνων και παραμέτρων, είναι πιο δύσκολη από εκείνη της λήψης περιοριστικών μέτρων. Εκεί το πρόβλημα ήταν η επιβολή και η τήρησή τους. Τώρα το μείζον πρόβλημα είναι πώς θα αποφευχθεί ένα δεύτερο κύμα, πώς δεν θα γκρεμιστούν όσα με τόσο κόπο και θυσίες έχουν ήδη κερδηθεί. Και είναι εύλογο να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και εκτιμήσεις για το πώς, το πότε και το πόσο.

Στη χθεσινή ενημέρωση, ο κ. Τσιόδρας, εμφανίστηκε για πρώτη ίσως φορά, να εξωτερικεύει μία διαφωνία που φαίνεται ότι υπάρχει στα μέλη της επιτροπής και όσων έχουν την ευθύνη για την αντιμετώπιση της πανδημίας στη χώρα, για επιμέρους αποφάσεις ως προς το πώς ακριβώς, σε ποιο βαθμό και με ποια προτεραιότητα θα αρθούν σταδιακά τα μέτρα. Μία συζήτηση που βεβαίως έχει πλέον ανοίξει για τα καλά, καθώς τα δεδομένα δικαιώνουν πλέον την προσπάθεια και τη στρατηγική που έχει ακολουθηθεί, αλλά και την ανταπόκριση της ελληνικής κοινωνίας. Σημειώνουμε, ότι χθες υπήρξε και η πολύ ευχάριστη εξέλιξη να μην καταγραφεί κανένας θάνατος ως συνέπεια της νόσου. Η γενικότερη πορεία της νόσου στη χώρα, φέρνει ασφαλώς πιο κοντά την προσδοκία της εξόδου από τις συνθήκες απομόνωσης.

Το ζήτημα γύρω από το οποίο αφέθηκε να περάσει μία διαφορετική αντίληψη μεταξύ των μελών της επιτροπής, ήταν αυτό του ανοίγματος ή μη -και πότε- των σχολείων. Μία συζήτηση έχει αρχίσει έντονα από την προηγούμενη εβδομάδα. Όπως ουσιαστικά ανέφερε ο κ. Τσιόδρας, ο ίδιος είναι θετικός προς το ενδεχόμενο αυτό, αλλά υπάρχουν στην επιτροπή και άλλες εισηγήσεις και θα πρέπει να ληφθούν όλες υπόψη. Βεβαίως και είναι ίσως λογικό να υπάρχουν περισσότερες από μία απόψεις για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, για το οποίο άλλωστε υπάρχουν μόνο εκτιμήσεις ως προς την επίδρασή του στην εξάπλωση της πανδημίας και μαθηματικά μοντέλα αλλά όχι αποδείξεις. Όμως είναι η πρώτη φορά που αφήνει ο κ. Τσιόδρας να φανεί ότι υπάρχει μία ζύμωση, μία διαφορετική αντίληψη μεταξύ των μελών της επιτροπής. Και είναι αλήθεια ότι σε δημόσιες τοποθετήσεις τους, κάποια μέλη της επιτροπής έχουν ταχθεί κατά του γενικού ανοίγματος των σχολείων, ενώ και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης στους διεθνείς οργανισμούς για τον COVID 19, Ηλίας Μόσιαλος, έχει εμφανιστεί πολύ διστακτικός για το αν πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία.
Δεδομένου ότι σε ό,τι αφορά το μοντέλο σταδιακής άρσης των μέτρων, βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά, είναι λογικό οι απόψεις και οι εκτιμήσεις των ειδικών να αρχίσουν να μην εμφανίζουν ομοφωνία. Επαναλαμβάνουμε ότι το να θεσπίσεις μέτρα είναι… πιο εύκολο. Η άρση τους είναι πιο περίπλοκη. Στην πρώτη φάση, η αντίθετη άποψη είχε κυρίως να κάνει με τις επιπτώσεις της λήψης των περιοριστικών μέτρων στην οικονομία και στις αντοχές της. Σε ό,τι αφορά την πλευρά της “υγείας” δεν υπήρχαν ουσιαστικά διαφωνίες από τους ειδικούς. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν για τους ειδικούς. Γιατί μπαίνει πολύ εντονότερα η παράμετρος του ρίσκου. Του ρίσκου της ορθότητας της απόφασης και της αποφυγής μιας υποτροπής.

Όμως για να μπορέσει η πολιτική ηγεσία να λάβει τις σωστές αποφάσεις, θα πρέπει να δεχθεί εισηγήσεις που να αφήνουν τις λιγότερες δυνατές γκρίζες ζώνες. Όσο αυτό είναι εφικτό γιατί τα… νερά είναι πραγματικά αχαρτογράφητα. Δεν είναι όμως και η κατάλληλη στιγμή για δημόσιες διαφωνίες. Το κλίμα ομοψυχίας και εμπιστοσύνης έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία της κοινωνίας και στη δύσκολη προσπάθεια που έχει καταβάλει για να ανταπεξέλθει της πολύ δύσκολης αυτής περιόδου. Αν δοθεί μήνυμα διαφωνίας, τότε η επάνοδος στην όποια κανονικότητα θα συνοδευτεί από μεγάλο βαθμό ανασφάλειας και δεν θα δώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Όπως μπήκαμε στα μέτρα, έτσι πρέπει και να βγούμε από αυτά. Διαφορετικά το στοίχημα θα χαθεί.