Ο Ούσκο, το ανάπηρο αρκουδάκι, κατέληξε από νεφρική ανεπάρκεια – Χρησιμοποιούσε για περισσότερα από τέσσερα χρόνια αναπηρικό αμαξίδιο, επειδή είχε σπασμένη σπονδυλική στήλη
΄Ηταν η πρώτη αρκούδα στον κόσμο που χρησιμοποιούσε για περισσότερα από τέσσερα χρόνια αναπηρικό αμαξίδιο, επειδή είχε σπασμένη σπονδυλική στήλη και δεν μπορούσε να περπατήσει κανονικά. Ο Ούσκο, που είχε βρεθεί τραυματισμένος σε δάσος και τον είχε περιθάλψει ο “Αρκτούρος”, έχασε τη μάχη για τη ζωή, αφού διαγνώσθηκε με νεφρική ανεπάρκεια και η κατάστασή του παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση.
“Η νεφρική ανεπάρκεια δεν είχε σχέση με την αναπηρία του Ούσκο, που κατέληξε στις 25 Νοεμβρίου” ξεκαθαρίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπεύθυνος επικοινωνίας του “Αρκτούρου”, Πάνος Στεφάνου, προσθέτοντας ότι παρά την αναπηρία στα πίσω πόδια του, το ηλικίας περίπου πέντε χρόνων αρκουδάκι, επιδείκνυε τεράστια θέληση για ζωή.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της οργάνωσης, “ο Ούσκο γνώρισε από πολύ μικρός το σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων, αφού σκότωσαν τη μητέρα του και τον εγκατέλειψαν τραυματισμένο, μόνο του στο δάσος”. Ήρθε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2015 για να του γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διαπιστώθηκε ότι είχε σπασμένη σπονδυλική στήλη και πως δεν θα μπορέσει ποτέ να περπατήσει κανονικά.
Αν και οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος του, οι φροντιστές και οι κτηνίατροι του Ούσκο διέκριναν σε αυτόν μια απίστευτη δύναμη και τρομερή θέληση για ζωή και αποφάσισαν να δοκιμάσουν την εφαρμογή ενός ειδικού αμαξιδίου σχεδιασμένου για εκείνον, ώστε να μπορεί να κινείται ελεύθερα. Πράγματι, ο Ούσκο δέχτηκε γρήγορα το αμαξίδιο και προσαρμόστηκε στη νέα του καθημερινότητα, ενώ καθώς μεγάλωνε, χρειάστηκε να αλλάξει τρία διαφορετικά αμαξίδια συνολικά.
Προκειμένου μάλιστα να κινείται ελεύθερα, ο “Αρκτούρος” διαμόρφωσε τον χώρο όπου ζούσε, ώστε να μην υπάρχουν εμπόδια, κατασκεύασε μια μικρή πισίνα αλλά και διάφορα ειδικά παιχνίδια.
“Κάθε χρόνο, λίγο πριν τις γιορτές, οι φροντιστές τού έδιναν το χριστουγεννιάτικο δώρο, ένα κουτί γεμάτο λιχουδιές τις οποίες απολάμβανε! Δυστυχώς φέτος δεν πρόλαβε να απολαύσει ένα ακόμα…” καταλήγει η ανακοίνωση του “Αρκτούρου”.
Οι καταραμένοι οι βρωμοκυνηγοί, οι εν δυνάμει δολοφόνοι ανθρώπων, που βάζουν χέρι στη δημιουργία του Θεού. Υπόψιν ότι ο Παπαδόπουλος είχε απαγορεύσει το κυνήγι.
Το πιο σωστό σχόλιο! Επειδή όμως υπάρχει και θεία δίκη, έχω παρατηρήσει πως πολλοί από αυτούς στη συνέχεια αλληλοσκοτώνονται σε “ατυχήματα” μεταξύ τους. Παθαίνουν δηλαδή αυτό που προκαλούσαν χωρίς καμία συμπόνια στα ανυπεράσπιστα ζώα.