Γυναίκες. Αδύνατες, χοντρές, ψηλές, κοντές, ξανθές, μελαχρινές, όλες… καλές, όπως λέει και το τραγούδι! Είναι έτσι όμως; Τι συμβαίνει όταν γίνεται σύγκριση ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη γι’ αυτές; Η αιώνια διαμάχη ανάμεσα στην πρωτεύουσα και τη «νύμφη του Θερμαϊκού» βρίσκει πεδίο δράσης και στις γυναίκες, που χρόνια τώρα κονταροχτυπιούνται για το ποιες έχουν τα πρωτεία στα μεταξύ τους άτυπα «καλλιστεία»! Διαλέγετε και παίρνετε…

Αθηναίες (+)

Καταρχάς είναι… πολλές! Και σε αριθμό και σε… ποικιλία χρωμάτων! Ό,τι μπορείς να φανταστείς υπάρχει και καλύπτει όλα τα γούστα. Ξανθές, κοκκινομάλλες, μελαχρινές, «φρικιά», προσεγμένες, ατημέλητες, όλων των ειδών (και προέλευσης) τα «φρούτα» μπορεί κανείς να γευτεί μέσα στη «ζούγκλα» της Αττικής.
Κατά βάση δε σε πρήζουν για το πού θα σας πιάσουν τα σορόπια σας. Καλυπτόμενες από την ομπρέλα της ανωνυμίας και της πληθυσμιακής έκρηξης που επικρατεί στην Αθήνα, «παίζουν μπάλα» εύκολα και πρέπει να είσαι πολύ φλωρούμπας για να μην… σκοράρεις, αν όχι από το πρώτο, τουλάχιστον από το δεύτερο ραντεβού.

Μαθημένες να χάνονται μέσα στον πολύ κόσμο, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις για την εμφάνιση (εντάξει, αν είσαι απόγονος του Κουασιμόδου, τράβα καλύτερα στον Φουστάνο παρά στο Κολωνάκι) και έχουν συνηθίσει όλων των ειδών τα χαρακτηριστικά προσώπου και σώματος. Πολύ απλά, έχεις πολλές ελπίδες να το παίξεις Μπραντ Πιτ, ακόμα κι αν είσαι ο… Μαύρος Πιτ!

Αθηναίες (-)

Αν δεν οδηγείς αυτοκίνητο, πολύ απλά την πάτησες, εκτός κι αν δεν έχεις «κλείσει» ακόμα τα 18 και το πεδίο δράσης σου περιορίζεται στα σύνορα της γειτονιάς σου. Αν βρεις Αθηναία που περπατάει, κράτα την και… βαλσάμωσέ την! Διαφορετικά, θα είσαι συνεχώς με το χέρι στην τσέπη για βενζίνη και δε θα σου μείνει «ρευστό» ούτε για «ζήτω»!

Οι Αθηναίες έχουν απαιτήσεις. Εφόσον μπορείς να υποδύεσαι το ρόλο ενός ΑΤΜ θα έχεις το πάνω κεφάλι σου ήσυχο και το κάτω σου χορτάτο, αν πάλι όχι, μην κάνεις το λάθος και τις καλομάθεις. Αν την πρώτη φορά πας την γκόμενά σου στα Friday’s και τη δεύτερη στον κυρ-Μήτσο της γειτονιάς σου, το πιθανότερο είναι αντί για σουβλάκι να φας… κάνα τακούνι στο κεφάλι!

Πριν προχωρήσεις στο.. ψητό ζήτα καμιά ταυτότητα, διαφορετικά μπορεί να βρεθείς στο Αλλοδαπών! Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να ξεχωρίσεις ξένη που μεγάλωσε στη Αθήνα από Ελληνίδα, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι μικρός ήσουν άριστος στα μαθήματα της Γεωγραφίας και της Ανθρωπολογίας.

Θεσσαλονικιές (+)

Οι γυναίκες στην Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφες. Πρόσωπο-δέρμα-στήθος αποτελούν για κάθε καθαρόαιμο αρσενικό ένα πραγματικό «τρίγωνο του Διαβόλου». Αν, μάλιστα, είσαι φαν της κατηγορίας «ψηλή-ξανθιά» τότε βρήκες τον παράδεισό σου! Οι περισσότερες Θεσσαλονικιές έχουν ένα πόδι από το Θερμαϊκό μέχρι το Σαρωνικό και χείλια που υπόσχονται πολλές… δυνατές συγκινήσεις!

Σίγουρα θα σε εντυπωσιάσει το γεγονός ότι ντύνονται, περπατάνε και φτιάχνονται σαν μοντέλα ακόμα και όταν πάνε να ψωνίσουν στο super market! Το να συνοδεύεις Θεσσαλονικιά αναμφισβήτητα ανεβάσει τις μετοχές σου ως άντρα, μόνο που πρόσεχε γιατί απαιτούν να είσαι και ’συ ντυμένος στη τρίχα και όχι σαν… τσέλιγκας. Η ανταμοιβή σου, πάντως, αξίζει, καθώς οι Θεσσαλονικιές φημίζονται για το πάθος τους εν ώρα (ερωτικής) εργασίας.

Δε χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να τις βρεις. Όλες θα περάσουν μια βόλτα από το Λευκό Πύργο μέχρι την πλατεία Αριστοτέλους (κλασικό σημείο συνάντησης τα τσουρέκια του Τερκενλή) και αντίστροφα. Αυτή η διαδρομή μοιάζει με πασαρέλα. Αν είσαι ένας από τους θεατές ίσως σύντομα περάσεις και από τα «καμαρίνια».

Θεσσαλονικιές (+)

Ξέρουν ότι είναι ωραίες και θέλουν συνεχώς να το ακούνε. Ως γνήσιες Βορειοελλαδίτισσες δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους για την πόλη τους και σνομπάρουν όλες τις άλλες γυναίκες. Προσοχή στην προφορά και στους ιδιωματισμούς. Το «άνοιξέ με από πίσω», για παράδειγμα, σημαίνει «άνοιξέ μου από πίσω». Τον οδηγό που εξέλαβε αλλιώς το νόημα της παραπάνω φράσης τον έχουν κάνει (όπως βλέπεις) ανέκδοτο!
Αν οι Αθηναίες είναι φιλοχρήματες, οι Θεσσαλονικιές έχουν πάρει το μότο «in money we trust» και το έχουν αναγάγει σε επιστήμη. Ως γνήσιες λάτρεις του υγρού στοιχείου έχουν αδυναμία στο (ακριβό) ψάρι και στα μπάνια (από Χαλκιδική μεριά εννοείται) σε κοσμικές παραλίες. Όσο για τις μουσικές τους προτιμήσεις; «Από μαλλί είμαι ο best κι από προσόντα είμαι first», έτσι για να γουστάρετε αυθεντικά σκυλάδικα!
Πολύ δύσκολα αφήνουν τη Θεσσαλονίκη γι’ άλλη πόλη. Αν τα φτιάξεις με Θεσσαλονικιά ετοιμάσου για πολλά ταξίδια στη συμπρωτεύουσα ή και για μόνιμη μετακόμιση.