Με ένα κείμενο που δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας ιερέας από την Κρήτη παίρνει θέση για τη μετάδοση του Covid-19 μέσα από τη Θεία Κοινωνία. Mάλιστα διαττυπώνει με παρρησία μια αρκετά… αιρετική άποψη για τα μέτρα και σταθμά της ελλαδικής Εκκλησίας. Όπως τονίζει , «η ουσία για το Χριστιανισμό, είναι να μετέχουν οι πιστοί στη μετάληψη του Άρτου και του Οίνου της κοινής λατρείας. Το επουσιώδες, είναι ο τρόπος που θα γίνεται αυτό».
Ο πατέρας Χαράλαμπος Κοπανάκης, ιερέας στο χωριό Σοκαράς του Δήμου Γόρτυνας, στο κείμενό του αναφέρει:
“Ευτυχώς πλέον στην εποχή μας, η δυνατότητα να εκφράζει κανείς τη γνώμη του, είναι κατοχυρωμένη και εν πολλοίς σεβαστή. Είναι σημαντικό λοιπόν να εκφραζόμαστε, αρκεί να το κάνουμε με αίσθημα ευθύνης και επιχειρήματα. Η γνώμη μου λοιπόν εντελώς ξεκάθαρα, για το θέμα του τρόπου μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, έχει ως εξής.
Την εποχή που αποφασίστηκε και υιοθετήθηκε η χρήση ίδιου για όλους κουταλιού, το τελευταίο που μπορούσαν να υποθέσουν οι άνθρωποι, ήταν η πιθανότητα μετάδοσης ασθενειών. Σκεφθείτε ότι μέχρι πριν έναν αιώνα, είχαμε άγνοια για τη χρησιμότητα του πλυσίματος των χεριών, ως νούμερο ένα πράξη προστασίας.
Συνεπώς η απόφαση για την χρήση ενός κουταλιού με το οποίο θα Κοινωνούν όλοι οι πιστοί, δεν λήφθηκε με υγειονομικά κριτήρια, αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους. Οι άνθρωποι τώρα, διαχρονικά έχουμε την τάση να κολλάμε στους τύπους, χάνοντας την ουσία. Για όσους έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με τα θεολογικά, είναι γνωστό ότι ο Χριστός έδωσε μεγάλη βάση στην διάκριση τύπου και ουσίας.
Συνοψίζοντας, η ουσία για το Χριστιανισμό, είναι να μετέχουν οι πιστοί στη μετάληψη του Άρτου και του Οίνου της κοινής λατρείας. Το επουσιώδες, είναι ο τρόπος που θα γίνεται αυτό. Στις θρησκείες βέβαια, η σχέση με το παλαιό είναι περίεργη. Σχεδόν σε όλες τις θρησκείες, όποια πρακτική έρχεται από το παρελθόν, λαμβάνει θέση δόγματος, ακόμα και αν πρόκειται για πρακτικό θέμα, στο οποίο φυσιολογικά θα έπρεπε να υπάρχει ευελιξία. Επειδή λοιπόν είμαστε εγκλωβισμένοι σε αυτό τον τρόπο προσέγγισης της εκκλησιαστικής πραγματικότητας, ψάχνουμε απεγνωσμένα επιχειρήματα που να κατοχυρώνουν την θαυματουργική παρεμπόδιση μετάδοσης ασθενειών, μέσω του κοινού κουταλιού.
Τα επιχειρήματα όμως αυτά, καθόλου πειστικά δεν είναι, δεδομένου ότι δεν έχουμε επιστημονικά στοιχεία από παλαιότερες εποχές. Αυτό, θα ήταν εξάλλου αδύνατον, αφού οι εργαστηριακές αναλύσεις και οι στατιστικές μελέτες, είναι νέες πραγματικότητες. Το σίγουρο όμως που γνωρίζουμε, είναι ότι η θνησιμότητα τότε ήταν στα ύψη, λόγω της ανεπαρκούς ανάπτυξης της ιατρικής επιστήμης.
Το κύριο τώρα επιχείρημα ημών των πιστών, ότι δηλαδή μέσω της Θείας Κοινωνίας δεν μεταδίδονται ασθένειες που κολλάνε με το σάλιο, μάλλον είναι και υβριστικό. Κανείς για παράδειγμα δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι ένα ζευγάρι που έκανε εκκλησιαστικό Γάμο και συνεπώς δέχθηκε τη Θεία Χάρη, είναι αδύνατον ποτέ να χωρίσει. Κανείς δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι οι ασθενείς που ευλογούνται με το λαδάκι του ευχελαίου οπωσδήποτε θεραπεύονται. Θα ήταν επίσης φαιδρό να πούμε ότι κάποιος που βαπτίζεται, κλειδώνει απαραίτητα η ύπαρξη του στον Εκκλησιαστικό χώρο. Οι άνθρωποι δε που κάποια στιγμή δεχόμαστε χειροτονία και καθισταμεθα κληρικοί, δεν χάνουμε μαγικά τις αδυναμίες μας. Τις κουβαλάμε και μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων τις μεγεθύνουμε στην πορεία.
Αυτά και πολλά άλλα που θα μπορούσαμε να πούμε, καταδεικνύουν ότι η πίστη δεν λειτουργεί με όρους μαγείας και αυτοματοποιημένους μηχανισμούς αναχαίτισης της όποιας φυσικής νομοτέλειας.
Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν πολύ εύκολο να αλλάξουμε τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, χωρίς να πλήττεται διόλου η ουσίας της πίστης.
Βέβαια δεν τρέφω ουδεμία αυταπάτη ότι αυτό πρόκειται να συμβεί. Το μόνο που διεκδικώ, είναι η ξεκάθαρη κατάθεση της γνώμης μου».
Απλά ανάξιος λόγου ο συγκεκριμένος “κληρικός”.
Μόνον ΑΗΔΙΑ και ΟΡΓΗ προκαλεί ο λόγος ενός -υποτίθεται- λειτουργού του Θεού, ο οποίος, καταπατώντας τον όρκο του σχήματός του, καταφέρεται με υβριστικό και απαξιωτικό τρόπο σε αυτό που ο ίδιος μέσω του λειτουργήματος του προσφέρει.
Η άποψη του κάθε τυχάρπαστου, που εχρίσθη (μόνον για τον σίγουρο μισθό του), εκπρόσωπος του Θεού επί της γης, ουδεμίαν επιρροή είναι σε θέση να διαδραματίσει στο Χριστεπώνυμον ποίμνιον… μόνον θυμό μπορεί να προκαλέσει σε αυτό (ποίμνιο), που δικαίως ζητάει την απομάκρυνσή του από τα ιερά καθήκοντα …
Συγχαίρω προσωπικώς τον ιερέαν Χαράλαμπον Καμπανάκην. Κατονόμασεν την πραγματικότηταν. Εξ άλλου, αν ορισμένοι πιστεύουν στη μεταφυσική αντίληψη των πραγμάτων, τότε απλώς τους προτρέπω να μη ζητούν την ιατρικήν υποστήριξιν, αφού ο χριστιανός απολογητής Τερτυλλιανός (περίπου 160-220μ.α.χ.χ.) είπεν ότι “Αφ’ ής στιγμής παρεδόθη στους χριστιανούς η Βίβλος περιττεύει πάσα άλλη έρευνα” καί ακόμα ότι “Για τους χριστιανούς ο μόνος ιατρός είναι ο Χριστός καί το μόνον φάρμακον η προσευχή, ενώ καί το καλλίτερον νοσοκομείον είναι η εκκλησία”. Επομένως, μη προσπαθούν ορισμένοι, στο όνομα της διασώσεως των θρησκευτικών παραδόσεών τους να επικαλούνται ανοησίες, αλλά να σοβαρευθούν, καθώς η εναλλακτική τους είναι η εφαρμογή των προτροπών του Τερτυλλιανού. Τότε θέλω να δω πόσοι εξ αυτών θα επιβιώσουν.-
Είναι πολύ διαφωτιστικό και δόξα τω θεώ που διαβάζεις από αθέους αυτά τα πράγματα περί μετάδοσης ασθενιών, δηλαδή από ανθρώπους άσχετους με το θέμα και πολύ παρήγορο να βλέπεις τους χριστιανούς να είναι μπετόν σ’ αυτό το θέμα. Αυτό, δηλαδή η μαρτυρία των όσων ζούν τα μυστήρια μαζί με την αντίδραση αντιχρίστων ή άσχετων, φανερώνει το θαύμα. Βέβαια δεν ψαρώνουμε για τη χορήγηση βοήθειας από το Θεό σε ασθένειες γιατί βρίθει η ιστορία μας. Όπου βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις.
ΕΛΕΕΙΝΟ ΑΙΣΧΟΣ καί ΟΝΕΙΔΟΣ.Ψευδόπαπας, παχυλομισθωτός, φαρισαίος, ευρισκόμενος εις βαθύτατη διαβολική πλάνη. Δέν θά έπρεπε κ’άν νά τό θέσει θέμα. Η Αγία Κοινωνία εστί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ Μετουσιωμένο Πανάχραντο καί Πανάγιο Σώμα καί Αίμα Χριστού (όταν η Θεία Λειτουργία επιτελείται εξ Ορθοδόξου Ιερωσύνης) εκ Τού Παναγίου Πνεύματος Αγιάζων τά Τίμια Δώρα (άρτο καί οίνο) τά οποία προσφέρει ο άνθρωπος εκ τού κόπου του (καί λέγοντας ο Ιερεύς «τά Σά εκ τών Σών Σοί προσφέρομεν κατά πάντα καί διά πάντα», ήτοι «τό σιτάρι καί σταφύλι τά οποία Εσύ Θεέ μάς δίδης, μέσω τού κόπου ημών καί τής φωτίσεώς Σου τά μετατρέψαμε εις άρτο καί οίνο καί Σού τά αντιπροσφέρομεν, συμφώνως μέ ΟΛΑ τά οποία Εσύ Ο Χριστός μάς εδίδαξες καί διά πάντα, έως πέρατος τής ιστορίας) καί τοιουτοτρόπως αιτώντας επικλήσεως καθόδου Τού Παναγίου Πνεύματος (Τό οποίον κατοικεί καί Αγιάζει μόνον τήν Ορθοδοξία καί τά Ιερά της Μυστήρια καί Ιεροτελεστίας) Αγιάζοντε καί Μετουσιώνοντε Μυστηριακώς τά Τίμια Δώρα εις Σάρκα καί Αίμα Τού Χριστού, εντός τών Οποίων ουχί απλώς δέν χωρά καί δέν παρεισφρύει ΟΥΔΕΜΙΑ μολυσματική νόσος αλλά θεραπεύει ΤΑ ΠΑΝΤΑ όταν υπάρχει θερμή Πίστη, φόβος, σεβασμός καί Αγάπη πρός Τόν Θεόν καί κατάλληλος προετοιμασία μέ βαθεία μετάνοια, Ιερά Εξομολόγηση, νηστεία, αγαθοεργίας καί απόφαση πρός ζωήν ευσεβείας. Ούτε εκ τής Ιεράς Λαβίδος (καί όχι ….. κουταλάκι !!!!! πού αναφέρει ο ψευδόπαπας) δύναται νά περάση ουδεμία νόσος, ούτε τίποτε τό βλαβερό δύναται νά διεισδύσει εν τή Θεία Κοινωνία. Εκεί όπου υφίσταται διαστροφή καί παρανόηση τού θέματος εστίν εις τήν προαίρεση καί τρόπον προσεγγίσεως τού Χριστιανού. Ας υποθέσομεν ότι κάποιος ευρίσκεται εις κατάσταση λιμοκτονίας, πεινά καί διψά υπερβολικά καί προσφέρομαι νά τού δώσω ένα πιάτο μέ υγιεινή τροφή καί ύδωρ. Εάν υπακούση τήν προτροπή μου καί νίψει καλώς τάς χείρας του, θά οφεληθεί εκ τού υγιεινού γεύματος, εάν όμως παρακούση καί φάγη μέ ακαθάρτους καί ρερυπωμένας χείρας καί δηλητηριαστεί προφανώς δέν πταίει τό υγιεινό γεύμα αλλά η ανυπακοή καί απερισκεψία του. Ασεβέστατοι καί άπιστοι εισίν όσοι ανακινούν θέμα περί τής Ιερότητος τής Αγίας Κοινωνίας, όπου κατά τά σχεδόν 2000 έτη μεταδώσεως ΔΕΝ έχει παρουσιαστεί ΟΥΔΕ μία περίπτωση μεταδώσεως νόσου (άν καί διήνυσε περιόδους τρομερών μολυσματικών ασθενειών όπως λέπρα, τύφο, φυματίωση κλπ.). Αλλά ένεκα τού ότι εν τή εποχή ημών οι πλείστοι έχουν δαιμονιστεί καί εισί κατηραμένοι καί αναθεματισμένοι μέσω τής σαρκολατρικής ζωής των, τούς ωθεί ο κυβερνήτης των διάβολος νά πολεμούν (έξωθεν ΚΑΙ ΕΣΩΘΕΝ) τήν Ορθόδοξον Εκκλησία, μέσω λαϊκών καί ψευδοκληρικών πουλημένων διά τά αργύρια, πολλών Ιερέων καί αρχιερέων, φιλοπαναιρετικών δαιμονόπληκτων, οι οποίοι υποσκάπτουν τά θεμέλια τής Ορθοδοξίας πολεμούντες καί αμφισβητούντες ακόμη καί αυτό τό Ιερώτατο Μυστήριο τής Θείας Ευχαριστίας. Λίθους επιρρίπτουν πρός τά άνω οι οποίοι σταδιακώς πίπτουν επί τών ξηρών καί κενών κεφαλών των υπό μορφής τιμωρίας ΚΑΙ προσκαίρου αλλά ΚΑΙ αιωνίου. Οι μή έχοντες γνώση περί τού θέματος, όπως αυτός ο ψευδόπαπας αλλά καί κάποιοι άλλοι παρανοϊκοί, όπως τό αναθεματισμένο τρελοκούνελο, νουνεχώς θά έπραττον εάν βούλωναν τό ελεεινό βοθροστόμα των καί νά κρατούσαν τάς βορβορώδεις σκέψεις καί γνώμη των διά τήν αθλιότητά των καί νά μήν δημοσιεύουν καί παγκοσμιοποιούν τήν αναξιότητα, ασυναρτησία καί σχιζοφρένειά των καί καταντούν περίγελος ανθρώπων καί δαιμόνων. Κατά τά πρώτα έτη τού Χριστιανισμού, η Θεία Κοινωνία προσεφέρετω αρχικώς εκ τών Αγίων καί Πανευφήμων Αποστόλων καί κατόπιν τών χειροτονημένων Αρχιερέων καί Ιερέων, ξεχωριστά ως Σώμα (άρτο) καί Αίμα (οίνο) Χριστού, αλλά μέ τήν πάροδο τού χρόνου, κάποιοι εκ τών Χριστιανών, ένεκα απροσεξίας, προξενείτω μεγάλη ζημία (έπιπτον ψίχουλα) διά τούτο, συνοδικώς, οι Άγιοι Πατέρες, πρός αποφυγή τής ζημίας αυτής, απεφάσισαν (καί πολύ ορθώς) νά ενώνουν τά Τίμια Δώρα εντός τού Αγίου Δισκοπότηρου πρός μετουσίωση εκ Τού Παναγίου Πνεύματος εις Πανάχραντο Σώμα καί Αίμα Χριστού. Ο μακαριστός π.Αθανάσιος Μυτιληναίος, εις κάποια ομιλία του τήν δεκαετία τού ‘80 είχε αναφέρει διά κάποιον ασεβέστατο βουλευτή ο οποίος είχε θέσει θέμα περί τής ασφαλούς μεταδώσεως τής Θείας Κοινωνίας καί προτού απαντήση Θεολογικώς ο π. Αθανάσιος, διάβασε καυστικότατη επιστολή τού τότε Ακαδημαϊκού προέδρου, ο οποίος ετύγχανε νά είναι καθηγητής Ιατρός (ευσεβέστατος) ονειδίζοντας τόν ασεβή βουλευτή μέ ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία καί κατόπιν ανεφέρθει καταλλήλως ο π.Αθανάσιος. Θεού Θέλοντος, θά ακούσω καί καταγράψω τήν συγκεκριμένη ομιλία ώστε νά δημοσιεύσω εις σχόλιο τά τεκμήρια τού προέδρου Ακαδημίας. Βέβαια, εις τήν εποχή τής αποστασίας, εν τή οποία διαβιούμε, ενάντια εις τήν Θείαν Κοινωνία δέν στρέφοντε μόνο κατηραμένες καί αναθεματισμένες δίποδες δαιμονοϋπάρξεις όπως τόν πρωθυπουργό, τήν κεραμέως, τόν χαλιαμπάλια, τούς άθεους κομμουνισταράδες καί όλο τό υπόλοιπο παναιρετικό συνονθύλευμα όπως τό δαιμονοσατανοτρελοκούνελο, αλλά έχουμε δυστυχώς καί αρχιερείς καί ιερείς οι οποίοι δέν είναι απλώς άπιστοι αλλά καί βλάσφημοι πρός τά Ιερά καί Όσια, πανάθλιοι παναιρετικοί αντίχριστοι, άσπονδοι εχθροί καί προδόται τής Ορθοδοξίας καί Ελλάδος, χρηματολάτραι, Χριστέμποροι χαραμοφάηδες. Διά τούτο, ο Άγιος Ιουστίνος, προφητικώς καί μέ υψηλή ειρωνία λέγει:: «μή αγνόει, ότι πολλοί τών επισκόπων (καί βεβαίως τών ιερέων) έχουσι κατακοσμήσαι τήν κάμινο τού αιωνίου πυρός» (Ποιμαντική Αγίου Νεκταρίου 239).
Μηπως στο Κολυμπαρη δεν εγινε καταπατηση οικουμενικων Συνοδων
αφου αποδεχτηκε η ψευτοσυνοδος Κολυμβαριου ως Εκκλησιες
και αυτους που εχουν ως δογμα το φιλιοκβε
στο ενα η στα πολλα κουταλακια θα σκονταψουνε .
Εδω οι οικουμενιστες αλλαξανε και το Ευαγγελιο
υποστηριζοντας οτι και στις αλλες θρησκειες υπαρχει σωτηρια
επομενως και οι μυστες των αλλων θρησκειων σωζουν
ενω το Ευαγγελιο ρητως λεει
οτι οσοι πιστευουν τον Χρστο και βαπτισθουν αυτοι θα σωθουν,
διοτι δυναμη της σταυρικης θυσιας του Χριστου υπαρχει σωτηρια για ολη την ανθρωποτητα
και ενεργα για οσους πιστεψουν ,βαπτιστουν και εγκολπωθουν τον Χριστο.
Επομενως οι οικουμενισται ειναι αναξιοπιστοι.
Ο Χριστος δεν ειπε ,οτι ο γαμος ειναι αδυνατον να διαλυθει επειδη ειναι μυστηριο,
αλλα ειπε οτι ο γαμος διαλυεται λογω μυχειας ,αλλα οταν θελει ο απατηθεις συζηγος να χωρισει ,
δεν ειναι υποχρεωτικο και οτι ο γαμος διαλυεται με το θανατο ενος εκ των δυο.
Και ακομη αυτος που βαπτιζεται εχει την ελευθερια σαν τον ασωτο υιο να παραμεινει κοντα στον πατερα η θα φυγει,ο Θεος δεν εξαναγκαζει.
Οι ασθενεις που ευλογουντε με το λαδακι μπορει να μην γινοντε καλα ως προς το σωμα,διοτι χωρις να το θελει ο Θεος δεν πεφτει ουτε μια τριχα απο το κεφαλη μας .
Το λαδακι του Ευχελαιου ειναι εις ιασιν ψυχης και σωματος ,οποσδηποτε επερχεται η ιαση της ψυχης ,διοτι για το Θεο αυτο ειναι το ζητουμενο,και ως προς το σωμα ,αν και δεν επερχεται αποκατασταση της υγειας επερχεται καποια ανεση ,ειναι ποιο ανωδυνη η ασθενεια.
Εξαλου η ασθενεια δινεται και για την ιαση της ψυχης ,διοτι οδηγει σ πολλους σε μετανοια.
Η θεια κοινωνια ειναι εφοδιο ζωης αιωνιου,ακομη και αν ο κοινωνον πεθανει αμεσως μετα που μεταλαβε
και αν μεταλαβε αξιως πηγιανει απευθεις στον παραδεισο.
Ακομη και αν χρεισιμοποιηθουν κουταλακια ξεχωριστα για τον καθε ανθρωπο ,δεν σημαινει οτι αυτος
δεν προκειται να κολησει και δεν θα πεθανει.
οπωσδηποτε θα πεθανουμε,ειτε κοινωνοντας με ενα ειτε με πολλα κουταλακια,
απλα τα πολλα κουταλακια δειχνουν απιστια στο Θεο ,διοτι αυτος αποφασιζει ,αν θα κολησουμε καποια ασθενεια η αν θα πεθανουμε,και δεν σημαινει οτι αν θα κοινωνησουμε με το ενα κουταλακη οπωσδηποτε θα κολησουμε, εξαλλου ως τορα υπηξαν απειρες ασθενειες και αν κολουσαμε τοσο ευκολα με τη θεια κοινωνια θα ειχαμε κολησει και πεθανει ολοι.
Ο κορονοιος απλως ειτανε ενα τεστ για να φανει η απιστια και η ολιγοποισια μας.
Ο Χριστος δεν ειπε ,οτι ο γαμος ειναι αδυνατον να διαλυθει επειδη ειναι μυστηριο,
αλλα ειπε οτι ο γαμος διαλυεται λογω μυχειας ,αλλα οταν θελει ο απατηθεις συζηγος να χωρισει ,
δεν εινσαι υποχρεοτικο και οτι ο γαμος διαλυεται με το θανατο ενος εκ των δυο.
Και ακομη αυτος που βαπτιζεται εχει την ελευθερια σαν τον ασωτο υιο να παραμεινει κοντα στον πατερα η θα φυγει,ο Θεος δεν εξαναγκαζει.
Οι ασθενεις που ευλογουντε με το λαδακι μπορει να μην γινοντε καλα ως προς το σωμα,διοτι χωρις να το θελει ο Θεος δεν πεφτει ουτε μια τριχα απο το κεφαλη μας .
Το λαδακι του Ευχελαιου ειναι εις ιασιν ψυχης και σωματος ,οποσδηποτε επερχεται η ιαση της ψυχης ,διοτι γαι το Θεο αυτο ειναι το ζητουμενο,και ως προς τοσωμα ,αν και δεν επερχεται αποκατασταση της υγειας επερχεται καποια ανεση ,ειναι ποιο ανοδυνη η ασθενεια.
Εξαλου η ασθενεια δινεται και για την ιαση της ψυχης ,διουι οδηγει σε μετανοια.
Η θεια κοινωνια ειναι εφοδιο ζωης αιωνιου,ακομη και αν ο κοινονως πεθανει αμεσως μετα που μεταλαβε,και αν μεταλαβε αξιως πηγιανει απευθεις στον παραδεισο.
Ακομη και αν χρεισιμοποιηθουν κουταλακια ξεχωριστα για τον καθε ανθρωπο ,δεν σημαινει οτι αυτος
δεν προκειται να κολησει και δεν θα πεθανει.
οπωςδηποτε θα πεθανουμε,ειτε κοινωνοντας με ενα ειτε με πολλα κουταλακια,
απλα τα πολλα κουταλακια δειχνουν απιστια στο Θεο ,διοτι αυτος αποφασιζει ,αν θα κολησουμε καποια ασθενεια η αν θα πεθανουμε,και δεν σημαινει οτι αν θα κοινωνησουμε με το ενα κουταλακη οπωσδηποτε θα κολησουμε, εξαλλου ως τορα υπηξαν απειρες ασθενεις και αν κολουσαμε τοσο ευκολα με τη θεια κοινωνια θα ειχαμε κολησει και πεθανει ολοι.
Ο κορονοιος απλως ειτανε ενα τεστ για να φανει η απιστια και η ολιγοποισια μας.
Δεν σημ
Όταν ο άνθρωπος αναφέρεται στο τίμιο αίμα και σώμα του Κυρίου μας σαν άρτος και κρασί τι να πεί κανείς.
Δέν έχει καμιά δουλειά στην εκκλησία μας.
Ξύρισμα εδώ και τώρα.
Τι τη θες τη μετάληψη άμα δεν πιστεύεις στο Χριστό;