Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι η κυβερνητική συζήτηση για τη συμφωνία των ομήρων ήταν από τις πιο δύσκολες που θυμάται.
Ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σαάρ έδωσε τη Δευτέρα 20/01 μια περιγραφή της καθοριστικής κυβερνητικής συνεδρίασης κατά την οποία εγκρίθηκε η συμφωνία για τους ομήρους ή οι «παράμετροι» με τη Χαμάς το Σαββατοκύριακο.
Ο Σαάρ ξεκίνησε λέγοντας ότι δεν υπήρχε Ισραηλινός «που η καρδιά του δεν ξεχείλισε» στη θέα της Ρόμι, του Ντορόν και της Έμιλυ να επιστρέφουν με ασφάλεια στο Ισραήλ και να αγκαλιάζονται από τους αγαπημένους τους.
Ο Σαάρ ανέφερε ότι η κυβερνητική συνεδρίαση κατά την οποία εγκρίθηκε η συμφωνία για τους ομήρους ήταν από τις πιο ειλικρινείς και «δύσκολες» κυβερνητικές συνεδριάσεις που θυμάται, καθώς υπηρέτησε σε αρκετές κυβερνήσεις, λέγοντας ότι οι υπουργοί μίλησαν «με το αίμα της καρδιάς τους».
Είπε επίσης ότι κατανοεί εκείνους τους υπουργούς που ψήφισαν κατά της συμφωνίας, λέγοντας ότι τα επιχειρήματα και οι φόβοι που εξέφρασαν ήταν σοβαροί και ότι η συμφωνία για τους ομήρους πράγματι ενέχει κινδύνους και απειλές.
Ο Σαάρ ανέφερε ότι, παρά αυτούς τους κινδύνους, πιστεύει ότι η έγκριση της συμφωνίας από την κυβέρνηση ήταν η σωστή απόφαση, πρώτα και κύρια βάσει της αρχής της κοινωνικής αλληλεγγύης, την οποία χαρακτήρισε θεμέλιο του Κράτους του Ισραήλ.
Στη συνέχεια, ο Σαάρ αναφέρθηκε στη σημασία της συμμετοχής της κοινοβουλευτικής του παράταξης στην κυβέρνηση Νετανιάχου, λέγοντας ότι με την αποχώρηση του κόμματος Οτζμά Γιεχουντίτ από την κυβέρνηση σε αντίθεση με τη συμφωνία, η δική του ομάδα ήταν απαραίτητη για να εξασφαλιστεί η έγκρισή της.
«Όποιος ξέρει μαθηματικά» το γνωρίζει αυτό, είπε.
Στη συνέχεια, ο Σαάρ απάντησε στις αντιπολιτευτικές παρατάξεις που τον επέκριναν επειδή αποχώρησε από το κόμμα του Μπένι Γκαντς, «Κρατική Παράταξη», για να ενταχθεί στον συνασπισμό του Πρωθυπουργού Νετανιάχου, μια κίνηση που χαρακτήρισαν ανυπόληπτη και απελπισμένη λόγω των χαμηλών δημοσκοπήσεων του κόμματός του.
Ο Σαάρ δήλωσε ότι «αυτή είναι η στιγμή για ενδοσκόπηση από όλους όσοι μας επιτέθηκαν άγρια για την υπευθυνότητα και τη σοφία στις κινήσεις μας:
»Ποιος συνέβαλε περισσότερο στη διασφάλιση των παραμέτρων για τους ομήρους – ο αρχηγός της αντιπολίτευσης με τις φωνές – ή εμείς με τις πράξεις μας;».
