Ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, η μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου στην αφρικανική έρημο είναι ο τελικός χώρος ανάπαυσης για αρκετούς αρχαίους ηγέτες, αλλά, όπως πιστεύει ο εμπειρογνώμονας του πολιτισμού Μάθιου Σίμπσον, θα μπορούσε να έχει κατασκευαστεί για διαφορετικό λόγο.
Ο ιστορικός Μάθιου Σίμπσον, ερευνητής των αρχαίων πολιτισμών, υποστηρίζει ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας κατασκευάστηκε ως γιγαντιαία αντλία νερού και όχι τάφος, σύμφωνα με την Daily Star.
Ο εμπειρογνώμονας κατέληξε στο συμπέρασμα αναφερόμενος στις περιγραφές του Έλληνα ιστορικού Ηρόδοτου για τις δύο «χαμένες πυραμίδες» της Λίμνης Μοίρις, της οποίας λίγα είναι γνωστά.
Σύμφωνα με τον Σίμπσον, τότε οι ντόπιοι δήλωσαν στον Ηρόδοτο, ο οποίος επισκέφθηκε σύντομα την Αίγυπτο το 490 π.Χ, ότι υπήρχαν δύο γιγαντιαίες κατασκευές που καλύπτονταν από νερό.
«Αν η περιγραφή του Ηρόδοτου είναι σωστή, το γεγονός ότι δύο από τις μεγαλύτερες πυραμίδες της Αιγύπτου χτίστηκαν μέσα στη μεγαλύτερη λίμνη της Αιγύπτου, θα έπρεπε να μας λέει κάτι για το σκοπό τους», αναφέρει.
Ο ιστορικός επισημαίνει ότι η λίμνη Μοίρις θεωρείται ότι αποτελεί δεξαμενή για το Οροπέδιο της Γκίζας , συγκεντρώνοντας νερό από τη Μεγάλη Πυραμίδα, υποδηλώνοντας ότι ήταν μια γιγαντιαία αντλία.
Για να αποφευχθεί η βύθιση της περιμέτρου της δομής, ένας τοίχος ήταν κατασκευασμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέψει στην περιοχή ανάμεσα στην πυραμίδα και τον τοίχο να γεμίσει με νερό.
«Αυτό το νερό δεν θα μπορούσε να προέρχεται από το Νείλο, καθώς ο ποταμός είναι χαμηλότερος από το οροπέδιο της Γκίζας. Ωστόσο η λίμνη Μοίρις είναι υψηλότερη από τη Γκίζα και πολλοί ερευνητές πιστεύουν σθεναρά ότι η λίμνη είναι η πηγή νερού της Γκίζας. 80 χιλιόμετρα, σίγουρα θα χρειαζόταν μια αντλία», θεωρεί ο ίδιος.
