Εκπλήξεις στην υπόθεση του εκσυγχρονισμού των Leopard 1A5 διαφαίνονται στον ορίζοντα, ενώ η… καινοτομία εισβάλλει εκ νέου στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως άλλωστε και στο παρελθόν… Το μέλι αυξάνεται και «μηδείς εξέλθει πεινών» που λέγεται στην εκκλησία το Πάσχα, που πλησιάζει, καθώς μπήκαμε στο Τριώδιο…
Ιταλική επέλαση για τα Leopard 1A5
Ενδιαφέρουσα τροπή καταγράφεται στο υπό σχεδίαση πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των αρμάτων μάχης Leopard 1A5 του Ελληνικού Στρατού. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ μέχρι σήμερα η υποψηφιότητα του πύργου Cockerill 3105 είχε αποκτήσει δυναμική, τις δύο τελευταίες εβδομάδες φαίνεται ότι οι ισορροπίες μεταβλήθηκαν υπέρ της μάλλον ακριβότερης πρότασης της Leonardo για τον πύργο Hitfact. Άραγε θα επαληθευθεί η πρόβλεψη ότι η ιταλική εταιρία πάει για τέσσερα στα τέσσερα; Διότι οι «καιροί» μοιάζουν ευνοϊκοί… (ZNP)
Η καινοτομία έρχεται στη Μεσογείων
Εν χορδαίς και οργάνοις εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και πήρε τον δρόμο για τη -συνήθως προσχηματική- δημόσια διαβούλευση, για να ακολουθήσει η ψήφισή του στη Βουλή, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, εντός του οποίου περιέχεται και η ίδρυση «Ελληνικού Κέντρου Ανάπτυξης Καινοτομίας», με στόχο την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών από ένα «οικοσύστημα» εταιριών του χώρου της άμυνας στην Ελλάδα, είτε των δημόσια ελεγχόμενων είτε τις ιδιωτικές. Φιλόδοξη η προσπάθεια του Νίκου Δένδια. Ας μας επιτρέψουν όμως να μην… αισιοδοξούμε πανηγυρίζοντας πρόωρα.
Ο λόγος είναι απλός και τον συνόψισε με τον καλύτερο τρόπο φίλος που παρατήρησε: Τι ακριβώς δεν υπήρχε ως μηχανισμός συντονισμού και ελέγχου και προχωρούν στην ίδρυση αυτού του νέου μηχανισμού; Υπήρχαν από παλιά, όμως απέτυχαν. Υπάρχει και σήμερα στην αρμόδια για τους εξοπλισμούς ΓΔΑΕΕ και συγκεκριμένα την ΔΑΕΤΕ, τη «Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων και Τεχνολογικών Ερευνών». Τι στην ευχή διαφορετικό έκανε; Εάν δεν έκανε, την καταργούν δια της «ιδιωτικοποίησης»;
Σε μια πρώτη ανάγνωση λοιπόν, τίποτε απολύτως δεν διασφαλίζει ότι θα πετύχει το καινούργιο εγχείρημα και δεν θα πεταχτεί στα σκουπίδια. Μελέτησε κανείς ποιες είναι οι αιτίες της αποτυχίας της ΔΑΕΤΕ; Εάν δεν έφερε αποτελέσματα δεν πρέπει να την καταργήσουν; Αφού πρώτα όμως εξηγήσουν τι έφταιξε. Διότι εάν είναι η νομοθεσία, τότε τη νομοθεσία πρέπει να αλλάξεις.
Αν είναι η νοοτροπία, την αφήνεις απείραχτη και απλά μεταφέρεις κάπου αλλού τις αρμοδιότητες προσδοκώντας σε αποτελέσματα; Ή μήπως η ΔΑΕΤΕ/ΓΔΑΕΕ έπρεπε να κάνει τον διαιτητή -και μάλιστα χωρίς… VAR- ανάμεσα σε διαφόρους «περίεργους» και μη τύπους που εκπροσωπούσαν αμυντικές, εντός ή εκτός εισαγωγικών εταιρίες, με σημαντικότερη «προίκα» και «know-how» στην εξασφάλιση πολιτικών συστάσεων, με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει;
Το μέλι είναι το colpo grosso
Διότι κυκλοφορούν στην πιάτσα αρκετοί «πονηροί», με δικό τους ορισμό περί… ευελιξίας και αποτελεσματικότητας, που όμως δεν μπορείς να αποφύγεις τον πειρασμό να τον εντάξεις στο συνολικότερο πλαίσιο της παθογένειας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Να το εξηγήσουμε περισσότερο; Ή μήπως να περιμένουμε, διότι το πρόβλημα ως διά μαγείας θα λυθεί από την υιοθέτηση άλλου τύπου οργάνωσης και δεν θα ακολουθήσουν πολλοί την πεπατημένη, για να βάλουν το δάχτυλο στο μέλι;
Διότι άλλοι, ακόμα πιο πονηροί, διατείνονται ότι τελικά την ποιοτική διαφορά αυτό το «μέλι» την κάνει! Άπαξ όμως και εμφανιστεί στο τραπέζι, είναι σαν τον διαιτητή που σφυρίζει την έναρξη του ποδοσφαιρικού ματς. Εάν δεν υπάρχει «πρωτάθλημα» το παιχνίδι είναι φιλικό που ενίοτε πολλοί βαριούνται και σέρνονται στο γήπεδο, έχοντας εμφανιστεί για… την τιμή των όπλων. Ενίοτε και κατά κυριολεξία. Το «μέλι» είναι που δίνει υπόσταση σε αυτή την τιμή, αλλά μέχρι στιγμής «κερνούσαμε» κατά συντριπτική πλειοψηφία εκτός Ελλάδος.
Η όλη κατάσταση θύμιζε λίγο από την βιντεοταινία «Λαλάκης ο εισαγόμενος», κι επειδή έχουμε απαράμιλλη μαστοριά να τα κάνουμε όλα «the Greek way», συχνά καταλήγαμε να θυμίζουμε και ταινίες με τον θρυλικό Ταμτάκο… Άντε να δούμε εάν κανείς θα ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με όσα έχουν ήδη αναπτυχθεί από ελληνικές εταιρίες και θα αξιολογηθούν από τις Ένοπλες Δυνάμεις για να διαπιστωθεί σε ποιο ποσοστό καλύπτουν, ποιες επιχειρησιακές ανάγκες, με ποιο κόστος και τελικά, εάν μπορεί να υπάρξει καθοδήγηση από τα Επιτελεία για να βελτιωθούν. Για να συζητήσουμε και επί της ουσίας.
Δεν θα παριστάνουμε δηλαδή ότι αναπτύσσουμε τεχνολογίες εκ του μηδενός και το χρήμα να τρώνε καθηγηταράδες και άλλοι επιτήδειοι που θα ιδρύσουν νεοφυείς εταιρίες ή start-ups στην καθομιλούμενη ελληνική, είτε με τη μορφή… βαρβάτων μισθών, είτε με δήθεν επιστημονική δραστηριότητα, με ταξιδάκια για συνέδρια και άλλα πολλά. Γνωστά κόλπα και καταγεγραμμένα. Πολύ μπλα-μπλα όμως και από τηγανίτα τίποτα. Θα τους σφίξουν τα λουριά να παράξουν αποτελέσματα; Διότι αυτό το -ομολογουμένως μοιρολατρικό- «μία από τα ίδια», δεν φεύγει εύκολα από το κεφάλι όταν έχεις καεί στον χυλό…
Καινοτόμα προϊόντα χωρίς πιστοποίηση και οργανωμένα κέντρα και πεδία δοκιμών!
Και επειδή στη χώρα οι πολιτικοί ταγοί μας, ιδιαίτερα αν είναι «πρωθυπουργίσιμοι» (που παρεμπιπτόντως στο κυβερνητικό κόμμα φαίνεται είναι πολύ περισσότεροι από όσους θα ανέμενε κανείς), αναζητούν μανιωδώς «τον άσο στο μανίκι» για να παρουσιάσουν ένα εντυπωσιακό επίτευγμα, ας θυμίσουμε στον Νίκο Δένδια ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις.
Για παράδειγμα στη διαδικασία προμήθειας καινοτόμων προϊόντων για τις Ένοπλες Δυνάμεις (βλέπε κάτωθι φωτογραφία), απουσιάζει παντελώς η διαδικασία πιστοποίησης του πρωτοτύπου, που μάλιστα υπέχει κόστος για τον κατασκευαστή. Σε ότι αφορά δε τις δοκιμές ας σημειωθεί ότι η χώρα στερείται εξοπλισμένων πεδίων και κέντρων δοκιμών καθώς μέχρι σήμερα ουδεμία σχετική δράση έχει αναληφθεί. Βεβαίως, με την καταβολή αντιτίμου μπορούν οι δοκιμές να γίνουν σε κέντρα και πεδία δοκιμών του εξωτερικού. (ZNP)
