Ο Ιωάννης Μελισσανίδης γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1977 στο Μόναχο της Γερμανίας, από τον Βαγγέλη και την Κατερίνα, Έλληνες υπηκόους που δούλευαν εκεί. Κατάγεται από τη Βυρώνεια Σερρών. Ο Ιωάννης Μελισσανίδης σήμερα είναι αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας.Έχει δύο αδέλφια, τη Μαρία και τον Σπύρο.
Σε ηλικία δύο ετών η οικογένειά του Ιωάννη Μελισσανίδη μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, την οποία και θεωρεί ιδιαίτερη πατρίδα του.Εκεί είχε τα πρώτα του ερεθίσματα με τον αθλητισμό και στην ηλικία των εννιά, άρχισε τις ασκήσεις γυμναστικής, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με το κλασικό μπαλέτο.
Ωστόσο τα προβλήματα ήταν αρκετά, αφού οι γονείς του Ιωάννη Μελισσανίδη δεν τον στήριξαν αρχικά, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στις επιλογές του. Μετά από αρκετή προσπάθεια όμως, η αντίσταση κάμφθηκε και κάνοντας δύο μέρες… απεργία πείνας, τους έπεισε να τον γράφουν στον Γυμναστικό Σύλλογο «Σπάρτακος Θεσσαλονίκης».
Στις προπονήσεις Ιωάννης Μελισσανίδης έδειχνε κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους συναθλητές του, με αποτέλεσμα να αρχίσει να ξεχωρίζει «σα τη μύγα μες στο γάλα».
Οι αγώνες και ο πρωταθλητισμός
Το 1991, ήταν η πρώτη φορά που ο Ιωάννης Μελισσανίδης αγωνίστηκε σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αυτό των Νέων, στο οποίο βγήκε 18ος στο ομαδικό, αλλά στη συνέχεια κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στις ασκήσεις εδάφους, νικώντας τους μελλοντικούς παγκόσμιους πρωταθλητές Ιβάν Ιβάνκοφ και Γιορντάν Γιότσεφ.
Ήταν, επίσης, ο πρωταθλητής Ευρώπης του 1994 στο αγώνισμα εδάφους και ο πρώτος Έλληνας γυμναστής που κέρδισε μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Ο Ιωάννης Μελισσανίδης, που έχει το ρεκόρ του νεότερου χρυσού ολυμπιονίκη στην ιστορία της ελληνικής γυμναστικής, είπε για εκείνη τη μέρα: “Ακόμα θυμάμαι τα πάντα από τη μέρα που κέρδισα το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του ’96. Την ημέρα του τελικού ξύπνησα με πολύ καλή διάθεση, έκανα την προσευχή μου και είχα βάλει να ακούσω Θεοδωράκη, Χατζιδάκι και Κάλλας”.«Πριν τρεις εβδομάδες ανακάλυψα ότι υπάρχει εδώ και 17 χρόνια οδός με το όνομά μου. Έχω ακόμα το ρεκόρ ως ο νεότερος χρυσός Ολυμπιονίκης στην ιστορία της ελληνικής γυμναστικής και είμαι μέσα στους τρεις νεότερους της παγκόσμιας γυμναστικής. Ακόμα θυμάμαι τα πάντα από τη μέρα που κέρδισα το χρυσό στην Ατλάντα.
Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ο Ιωάννης Μελισσανίδης αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί σε αρκετούς κοινωνικούς και αθλητικούς σκοπούς, προσπαθώντας πάντα να υποστηρίξει τα ελληνικά συμφέροντα.
Μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες του όμως είναι η ηθοποιία, κάτι που θέλησε να ακολουθήσει μετά τον αθλητισμό. Συγκεκριμένα από το 2008 ο Ιωάννης Μελισσανίδης ήταν φοιτητής στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών του Λος Άντζελες, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως εκπρόσωπος της Διεθνούς Ολυμπιακής.
Τέλος, υπάρχουν και πράγματα που λίγοι γνωρίζουν για τον Έλληνα Ολυμπιονίκη και το σημαντικότερο είναι αυτό που έκανε το 1994, όταν και κατέκτησε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Συγκεκριμένα, αποφάσισε να χαρίσει το μετάλλιο, στην οικογένεια του Τούρκου συναθλητή του Μουράτ Καμπάς που είχε χάσει τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα.
Για αυτό μάλιστα και τιμήθηκε από την γειτονική χώρα με το βραβείο «Ιπεκτσί», την ανώτατη τιμητική διάκριση.
Έχω υποστεί bullying για τον σεξουαλικό προσανατολιμό μου
Ο γνωστός αθλητής αναφέρθηκε και στο bullying που έχει υποστεί σε μικρότερη ηλικία, λέγοντας: “Έχω υποστεί bullying για τον σεξουαλικό προσανατολιμό μου. Ποιος έχει το δικαίωμα να σου πει ποιον ή ποια θα αγαπήσεις;”
Ο θάνατος του πατέρα του που τον τσάκισε
Ο Ιωάννης Μελισσανίδης για τον θάνατο του πατέρα του, που τον έχει συγκλονίσει, είπε συγκινημένος: “Έχασα τον πατέρα μου πριν από 5 μήνες και είναι πολύ βαθιά η απώλειά του. Πιστεύω σε κάθε οδό, όπως αυτή εδώ, θα πρέπει δίπλα από το όνομα του ολυμπιονίκη να γράφει σε παρένθεση και τους γονείς του: Αικατερίνη και Ευάγγελος”.
Αυτό το μοιράστηκε στο προσωπικό του Facebook και έγραφε:
«Πολυαγαπημένε μου Πατέρα….σήμερα είναι η ημέρα της ονομαστικής σου εορτής και η ημέρα που η λατρεμένη σου μανούλα και γιαγιά μου Μαρία, σε έφερε στον κόσμο στις 25/3/1942, ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνικής μας επετείου του ’21.
Μόλις πριν 69 ημέρες και σε ηλικία 77 ετών έκανες το τελευταίο σου ταξίδι….αυτό προς την Αιωνιότητα.
Και το έκανες με τόση αξιοθαύμαστη γενναιότητα και αξιοπρέπεια όση και η απύθμενη αγάπη και ευγένεια που έδινες σε εμάς και στους φίλους σου όλα αυτά τα χρόνια.
Ήθελες να μας δεις και να μας χαιρετήσεις πριν φύγεις ….πριν ζητήσεις να έρθει να σε πάρει η μανούλα σου, όπως της είπες όταν την είδες αλλά και όπως σε άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά να την βλέπεις τόσο έντονα και τόσο αληθινά…. «Σας ευχαριστώ …» ήταν τα τελευταία σου λόγια πριν ξεψυχήσεις Πατέρα μου και είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που θα έχω στη ζωή μου.
Τόσο σπουδαία και γενναιόδωρη ήταν και είναι η ψυχή σου ,που ακόμα και πριν κλείσεις με λεβεντιά το μάτι σου στον θάνατο μας έδωσες σε έμενα και στα αδέρφια μου το σπουδαιότερο μάθημα ΖΩΗΣ. “Άντε και καλό Παράδεισο…” όπως είπες πριν φύγεις από την εδώ ζωή και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ήδη είσαι εκεί χαμογελαστός ,όμορφος και έτοιμος πάντα να μας προστατεύσεις.
Τα δάκρυα μου δεν έχουν σταματήσει όχι μονάχα για τον μεγάλο πόνο που νιώθω τώρα αλλά για τη μεγάλη απώλεια που θα νιώθω μετά….Ξέρω όμως ότι θα είσαι πάντα και παντού μαζί μας και θα συνεχίζω να στο λέω μπαμπά μου ακόμα και όταν θα σε ξανασυναντήσω το ποσό πολύ ΣΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για ΟΛΑ ! Ο Γιαννάκης σου».
(Ποιος έχει το δικαίωμα να σου πει ποιον ή ποια θα αγαπήσεις)Αυτός που σε δημιούργησε..!!!!και έπειτα η Παναγία και όλοι οι ορθόδοξοι άγιοι…λυπάμαι τον πατέρα σου και κάθε γονιό που έχει παιδι με τετοια πάθη…
Τρομερος αθλητης ,ευχομαι συντομα να βρει τον δρομο του Χριστου
Οι Βουλγάρες τουλάχιστον έχουν μνι όταν τις καβαλάμε, όχι παπάρια όπως έχει ο συγκεκριμένος αλλά κ η μαμά σου.
Τα ναζίδια προτιμούν να φιστικώνουν καμιά Bουλγάρα ή Αλβανίδα παρά να ακούγεται ο εθνικός μας ύμνος σε τόσα γήπεδα όλα αυτά τα χρόνια από έναν gay.
Συγκίνηση ,σεβασμός και προπαντώς αγάπη από το παιδί προς τον πατέρα.Ολα τα άλλα που λέτε οι σχολιάζοντες ειναι ασήμαντα.και μικρόψυχα.
Μπορεί να τον κράζετε, όμως θυμηθείτε και ότι ήταν ένα πραγματικό φαινόμενο στο χώρο του αθλητισμού και πολλές φορές έχει ακουστεί ο Εθνικός ύμνος από τις επιτυχίες του. Δεν είναι εύκολο πράγμα να είσαι αθλητής σε τέτοιο επίπεδο.
Δεν μας ενδιαφέρει η προσωπική ζωή και οι προτιμήσεις σου…Ομως, δεν μπορείς να είσαι αξιωματικός των Ε.Δ…Αυτό δεν είναι προσωπικό και πρέπει να ενδιαφέρει όλους μας, κατά την γνώμη μου…
Θα ήθελα να είχαμε 300 Πλεύρηδες στη Βουλή. Μόνο έτσι θα είχαμε επίπεδο ως Έθνος. Αλλα σε λίγο μόνο «κοριτσαρους» σαν τον Μελισσανίδη θα έχουμε μόνο. Πάει ο κόσμος ,η Ελλάδα, κατεδαφίζονται σταδιακά και εμείς παρακολουθούμε αμέτοχοι και απαθείς τις παγκοσμιες αποφάσεις να παίρνονται για μας χωρίς εμάς.
και να σκεφτείς ότι ο μακαρίτης κέρναγε τον κόσμο στο μαιευτήριο;
Ελα μου ντε,σαν και τον πατερα του ψινακη-χειλουδακη κλπ.
Ε όχι και αξιωματικός της πα ο τύπος;
Η θέση σου είναι αλλού….
ενώ ο δικό σου απο την χαρά του νούμερο
χα χα χα χα
Πεθανε απ τον καημο του ο ανθρωπος…