Mpορεί στις πλατείες των χωριών της Ηπείρου να δίνουν τη γιορτινή νότα τα στολισμένα έλατα, όμως στη Σκλίβανη της Δωδώνης, είναι το υπεραιωνόβιο πουρνάρι, που χαρίζει στους κατοίκους την ιδιαίτερη χριστουγεννιάτικη θαλπωρή. Και είναι ιδιαίτερη, γιατί το πουρνάρι της πλατείας, ξυπνά κάθε χρόνο τις παιδικές αναμνήσεις τους, καθώς πάντα, ήταν συνδεδεμένο με τις Άγιες Ημέρες και όχι μόνο.
Οι Σκλιβανίτες δεν στολίζουν χριστουγεννιάτικο έλατο, φωτίζουν κάθε χρόνο το πουρνάρι τους, με μια όμορφη νυχτερινή εκδήλωση, όπου όλο το χωριό συμμετέχει.
Είναι ένα έθιμο, κληρονομιά από γενιά σε γενιά που η «Αδελφότητα Σκλιβανιτών Ιωαννίνων», διαφυλάσσει και μεταλαμπαδεύει στις νεότερες γενιές,γιατί το πουρνάρι της πλατείας, συνδέεται άμεσα με τη ζωή και την ιστορική διαδρομή στο χωριό. Ο πρόεδρος της Αδελφότητας Βασίλης Μαγγιώρος επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πως η πλατεία με το επιβλητικό πουρνάρι, πάντα αποτελούσε σημείο αναφοράς στην περιοχή, είναι τοπόσημο. Εκεί παλαιότερες δεκαετίες, εστιαζόταν η κοινωνική ζωή του χωριού και το κοινοτικό συμβούλιο έπαιρνε αποφάσεις.
Κάθε χρόνο τη φωταγώγηση που πουρναριού, συνοδεύουν χριστουγεννιάτικα κάλαντα και τραγούδια, από τα παιδάκια .
Οι ηλικιωμένοι αφηγούνται ιστορίες γύρω από το πουρνάρι της πλατείας. Στα παιδικά τους χρόνια θυμούνται, έρχονταν στο πουρνάρι, κομπανίες, οργανοπαίκτες από τα Τζουμέρκα τις γιορτινές μέρες. Εκεί, τοποθέτησαν το πρώτο ραδιόφωνο, και την πρώτη τηλεόραση που ήρθαν στο χωριό. Τα καλοκαίρια, τα μεγάλα κλαδιά του, πρόσφεραν ίσκιο και δροσιά τις ζεστές ημέρες.
Όπως μας λέει ο κ. Θανάσης Ζαρκάδας, κάποτε, όταν ένας γεωπόνος που πήγε στο χωριό διέκρινε την αγάπη του κόσμου για αυτό το δένδρο, είπε: «Οι Σκλιβανίτες προσκυνούν το πουρνάρι για άγαλμα στρατιώτη». Κατά τα καιρούς , πρόεδροι της κοινότητας έριχναν λίπασμα στο πουρνάρι για να το δυναμώσουν.
Το «ιερό» δένδρο των Σκλιβανιτών έχει μια ιστορία περίπου 300 ετών. Ήταν το μοναδικό δένδρο που ευδοκίμησε, ανάμεσα σε μονοπάτια από τα οποία περνούσαν κοπάδια. Όλες οι γενιές το θυμούνται. Με την πάροδο του χρόνου απέναντι από το πουρνάρι, χτίστηκε Σχολείο και λειτούργησε ένα καφενείο. Σήμερα, είναι μια υπέροχη λιθόστρωτη πλατεία, με το πουρνάρι να δεσπόζει στο κέντρο.
το χωριο καταγωγης του βασιλη λεβεντη
Το «πουρνάρι» (Quercus coccifera) ανήκει στο γένος των βελανιδιών το οποίο περιλαμβάνει 500 διαφορετικά είδη ανα τον κόσμο! Είναι ένα μόνο από τα διάφορα είδη βελανιδιάς που είναι ενδημικά στην χώρα μας. Το συγκεκριμένο είδος έχει προσαρμοστεί να ευδοκιμεί σε ακραίες συνθήκες διάβρωσης του εδάφους, ξηρασίας και υπερβόσκησης! Είναι ανθεκτικό ακόμα και στην φωτιά αφού αρπάζει και καίγεται πολύ δυσκολότερα σε σχέση με τα πεύκα ενώ οι ρίζες του που διασώζονται βλαστάνουν εκ νέου με τις πρώτες βροχές! Κάποτε η Ελλάδα ήταν γεμάτη από δάση στα οποία κυριαρχούσαν τα διάφορα είδη βελανιδιών τα οποία όμως σταδιακά υλοτομήθηκαν για την ξυλεία τους ενώ η αναγέννηση τους εμποδίστηκε από την υπερβόσκηση και τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Σήμερα, λόγω αλλαγής των κλιματικών συνθηκών, έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ τις βελανιδιές και θα πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση του κοινού για την διάδοση και προστασία τους.