Χωρίς την παρουσία της Ελλάδας, θα πραγματοποιηθεί η Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, στις 19 Ιανουαρίου. Ο Αντώνης Κλάψης, επίκουρος καθηγητής Διπλωματίας και Διεθνούς Οργάνωσης, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, σχολίασε το θέμα μιλώντας στο Sputnik.
Ακολούθησε το makeleio.gr στο facebook για να μαθαίνεις τα πάντα πρώτος
Στις 19 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθούν στο Βερολίνο συνομιλίες για την κατάσταση που επικρατεί στη Λιβύη, με τη συμμετοχή των άμεσα εμπλεκόμενων και εκπροσώπων από διάφορες χώρες. Η Γερμανία άφησε εκτός της λίστας των προσκεκλημένων την Ελλάδα, ενώ απηύθυνε κάλεσμα σε ΗΠΑ, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, Τουρκία, Αίγυπτο, Γαλλία, Κίνα, Ιταλία, Δημοκρατία του Κονγκό, Αλγερία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ΟΗΕ, Αραβικό Σύνδεσμο, Αφρικανική Ένωση και Ε.Ε. Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν προγραμματίζει να μεταβεί στο Βερολίνο για τη διάσκεψη.
Την απουσία της χώρας μας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου σχολίασε ο Αντώνης Κλάψης, επίκουρος καθηγητής Διπλωματίας και Διεθνούς Οργάνωσης, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, ο οποίος μίλησε στο Sputnik. «Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια διαδικασιών που είχαν ήδη δρομολογηθεί, με τη συμμετοχή να περιορίζεται σε κράτη, τα οποία κρίθηκε ότι έχουν μια άμεση εμπλοκή στο θέμα της Λιβύης. Καθώς φαίνεται, κρίθηκε ότι η Ελλάδα δεν έχει τόσο άμεση εμπλοκή και στη λογική αυτή παρέμεινε εκτός».
«Θα ήταν ωφέλιμο η Ελλάδα να έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή της»
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα, μέσω της παρουσίας της στη διάσκεψη, θα είχε να υπερασπίσει ένα δικό της συμφέρον, ο κύριος Κλάψης, τόνισε ότι θα ήταν ωφέλιμο να είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή της. «Η συμμετοχή είναι πάντοτε καλύτερη από τη μη συμμετοχή. Σίγουρα θα ήταν και επιθυμητό και – πολύ περισσότερο – ωφέλιμο, εάν η χώρα μας είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή της σε αυτές τις συζητήσεις. Δηλαδή, έχοντας να υπερασπίσει ένα δικό της συμφέρον, να είναι παρούσα σε μία διαδικασία στην οποία θα είναι παρούσα και η Τουρκία, η οποία, από την εμπλοκή της στη Λιβύη, έχει εξασφαλίσει την υπογραφή της γνωστής συμφωνίας συνεργασίας. Η Ελλάδα θα ήθελε να δει μία λύση στη Λιβύη, η οποία θα δρομολογούσε την αποστασιοποίηση μιας νέας Λιβυκής κυβέρνησης από αυτή την συμφωνία».
Θεωρείτε ότι θα προκύψει από τη Διάσκεψη, βιώσιμη λύση για την Ελλάδα; «Δεν είμαι σίγουρος ότι μέσα από τις διαπραγματεύσεις που θα γίνουν στο Βερολίνο, μπορεί να προκύψει μια τέτοιου είδους διευθέτηση, δηλαδή μια αλλαγή στη διακυβέρνηση της Λιβύης. Καθόλου βέβαιο δεν είναι, ότι θα προκύψει μία βιώσιμη λύση για την Ελλάδα από τη διάσκεψη. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι είναι υπό αμφισβήτηση».
«Η Τουρκία έχει προτεραιότητα για τις ΗΠΑ»
Άρα, ποια η απάντηση στο ερώτημα: τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα προκειμένου να αντιμετωπίσει τις διαφορές της με την Τουρκία; Θυμίζουμε ότι, παρά την ικανοποίηση του Μαξίμου από τα αποτελέσματα της συνάντησης Μητσοτάκη-Τραμπ στον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διέψευσε τα σενάρια που έκαναν λόγο για διαμεσολάβηση στα ελληνοτουρκικά, με πρωταγωνιστή τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο. Με τη σειρά του, μάλιστα, και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, διευκρίνισε ότι δεν έχει ληφθεί πρωτοβουλία διαμεσολάβησης από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή κύριο Κλάψη: «Η νέα ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, ακολουθεί μια πολιτική πολλών ετών σε σχέση με τις ΗΠΑ. Οπωσδήποτε, η θέση της Ελλάδας θα αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία για τις Ηνωμένες Πολιτείες στον βαθμό που προκύψουν προβλήματα μεταξύ των τελευταίων και της Τουρκίας. Από την άλλη, για τις ΗΠΑ έχει προτεραιότητα η Τουρκία. Οι Αμερικανοί δεν την εγκαταλείπουν, γιατί τη θέλουν στο Νατοϊκό άρμα».
«Βοηθητικό το προσχέδιο για την εκεχειρία στη Λιβύη»
Στο μεταξύ, το πρωί της Δευτέρας στη Μόσχα, ύστερα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών του εμφυλίου στη Λιβύη, η Ρωσία πέτυχε τη δημιουργία ενός προσχέδιου συμφωνίας για την εκεχειρία στην περιοχή. «Οποιαδήποτε πρωτοβουλία κατατείνει στην ειρήνευση σε μια περιοχή που φλέγεται εδώ και πάρα πολύ καιρό, ασφαλώς και είναι βοηθητική», σχολίασε ο κύριος Κλάψης.
Και συμπλήρωσε: «Προφανώς, η ρωσική διπλωματία προσπαθεί να πετύχει εκεχειρία στην περιοχή της Λιβύης, αλλά και να προωθήσει μέσα από αυτήν τη διαδικασία τα δικά της καλώς εννοούμενα συμφέροντα. Αυτή τη στιγμή συμπληρώνει το κενό που έχουν αφήσει άλλα κράτη, όπως είναι οι ΗΠΑ που έχουν αποστασιοποιηθεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό από το τι συμβαίνει στην περιοχή μας».
