Και όμως! Το αμερικανικό εμπάργκο στη Ρωσία “ξεχνά” το ουράνιο

Ένας παράξενος Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αυτός που φοβούνται ότι δεν είναι απίθανος οι ηγέτες και οι αναλυτές σε όλο τον κόσμο, αν οι δύο κύριοι πιθανοί αντίπαλοι συνεχίσουν να ανταλλάσσουν την πιο στρατηγική πρώτη ύλη για πυρηνικό πόλεμο, το ουράνιο.

Παράξενες κυρώσεις, αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών, αν χτυπήσουν επιβάλλοντας εμπάργκο στη Ρωσία, εκεί όπου η Ουάσιγκτον έχει επιτύχει ανεξαρτησία και αυτάρκεια και ξεχνά, αφήνοντάς την ακόμα πιο εκτεθειμένη, εκεί όπου είναι πιο εκτεθειμένη.

Αλλά και η αυταρχική αντίδραση της Μόσχας είναι περίεργη, αν δεν μπορεί να στερηθεί το παραμικρό δολάριο ή ευρώ για την εξαγωγή πρώτων υλών.

Η συνέχεια των προμηθειών ουρανίου από τη Ρωσία προς τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά ζητήματα της τρέχουσας γεωστρατηγικής αντιπαλότητας μεταξύ Μόσχας και Δύσης, η οποία έχει εκφυλιστεί σε έναν πραγματικό πόλεμο δι’ αντιπροσώπων κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον μαζικό επανεξοπλισμό της κατεχόμενης Ουκρανίας.

Η Ουάσινγκτον έχει επιβάλει κυρώσεις σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο, άνθρακα και άλλες πρώτες ύλες ρωσικής προέλευσης, αλλά όχι στο ουράνιο που είναι καθοριστικό για την πολιτική και στρατιωτική πυρηνική βιομηχανία της.

Το 2020, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, οι παραγωγοί πυρηνικής ενέργειας στις ΗΠΑ αγόρασαν 22.180 τόνους ουρανίου. Όπως αναφέρει το StartMag, “σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ, τη στατιστική και αναλυτική υπηρεσία του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, η χώρα εισάγει το 22% του ουρανίου της τόσο από τον Καναδά όσο και από το Καζακστάν και το 16% από τη Ρωσία, ακολουθούμενη από την Αυστραλία (11%), το Ουζμπεκιστάν (8%) και τη Ναμίμπια (5%). Το υπόλοιπο 14% προέρχεται από τις ίδιες τις ΗΠΑ και πέντε άλλες χώρες.

Επομένως, το μερίδιο της Ρωσίας στην προμήθεια ουρανίου είναι μεγαλύτερο από την εγχώρια παραγωγή της και “η παρουσία του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν, που είναι στενοί σύμμαχοι του Κρεμλίνου και από κοινού προμηθεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με το 46% του ουρανίου που χρειάζονται για τη λειτουργία των ηλεκτροπαραγωγικών τους σταθμών, δεν είναι λιγότερο σημαντική”.

Είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την παροχή του ενός πέμπτου της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας όσο και για το στρατιωτικό πυρηνικό της πρόγραμμα.

Σύμφωνα με τον Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή John Barrasso, οι ΗΠΑ θα δαπανήσουν σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2021 για να αγοράσουν ρωσικό ουράνιο. Σύμφωνα με τον Barrasso, το ποσό αυτό θα μπορούσε να φτάσει τα 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος, και ως εκ τούτου φαίνεται γελοίο στα χαρτιά σε σύγκριση με τον λογαριασμό που πληρώνουν καθημερινά οι ευρωπαϊκές χώρες για την αγορά ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου, ο οποίος είναι ισοδύναμος με το ετήσιο ποσό που δαπανούν οι ΗΠΑ, αλλά όχι λιγότερο στρατηγικός.

Τον Μάρτιο, ο Μπαράσο προώθησε ένα νομοσχέδιο για την απαγόρευση των εισαγωγών από τη Ρωσία, προτείνοντας αντ’ αυτού την ενίσχυση της παραγωγής στην πολιτεία του, το Γουαϊόμινγκ. Η προοπτική αυτή έχει θορυβήσει τους εκπροσώπους των τοπικών ιθαγενών κοινοτήτων, οι οποίες έχουν ήδη απειληθεί από την εξόρυξη στο παρελθόν, και εξαπλώνεται στο υπόλοιπο σύστημα των χωρών που έχουν συμμαχήσει με την Ουάσιγκτον.

Η ΕΕ στοχεύει στη σταδιακή κατάργηση του ρωσικού φυσικού αερίου

Η Γερμανία ενώνεται κατά του συνολικού εμπάργκο

Η Σλοβακία, για παράδειγμα, όπως αναφέρει η Euractiv, παράγει σχεδόν το ήμισυ της ηλεκτρικής της ενέργειας μέσω των δύο πυρηνικών εργοστασίων της με συνολικά έξι αντιδραστήρες που διαχειρίζεται, υπενθυμίζει η Formiche, “η εταιρεία TVEL, θυγατρική της ρωσικής κρατικής εταιρείας Rosatom”. Η Ουγγαρία έχει επίσης συνάψει συμφωνίες με τη Rosatom για την κατασκευή πυρηνικών σταθμών, ενώ από τη Μέση Ανατολή έως την Αφρική υπάρχουν αρκετά κράτη, από τη Σαουδική Αραβία έως την Αίγυπτο, που βασίζονται στη ρωσική πυρηνική τεχνολογία.

Το ειδικό βάρος αυτού του δισεκατομμυρίου αμερικανικών εισαγωγών είναι συγκρίσιμο με αυτό του ημερήσιου λογαριασμού της Ευρώπης. Αυτό που δείχνει τη στρατηγική σημασία και την διορατικότητα της Μόσχας όσον αφορά την κυριαρχία της στην αγορά αυτή είναι το γεγονός ότι η Ρωσία είναι σημαντική όχι μόνο για την παρουσία της στην εξόρυξη, αλλά μάλλον για την προστιθέμενη αξία που μπορεί να προσφέρει στον χαμηλού κόστους εμπλουτισμό της πρώτης ύλης.

Κατόχος του 6% των παγκόσμιων αποθεμάτων, η Μόσχα είναι ωστόσο το κράτος με τη μεγαλύτερη ικανότητα εμπλουτισμού, με περίπου το 43% της παγκόσμιας λειτουργικής ικανότητας στην κατοχή της, σύμφωνα με την Παγκόσμια Πυρηνική Ένωση: μια αξία μεγαλύτερη από εκείνη της Γαλλίας, της Γερμανίας, των Κάτω Χωρών και του Ηνωμένου Βασιλείου μαζί.

Για άλλη μια φορά, η παγκοσμιοποίηση και η αναζήτηση του χαμηλότερου κόστους στις βιομηχανικές διαδικασίες έπληξαν τις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα στρατηγικό υλικό, και τώρα, αν οι κυρώσεις ενισχυθούν, το όπλο της διακοπής των εξαγωγών ουρανίου θα ήταν μια κίνηση που θα μπορούσε εύκολα να αφεθεί στα χέρια της Ρωσίας. Και θα επηρεάσει τόσο την ικανότητα ηλεκτροπαραγωγής των ΗΠΑ όσο και το στρατιωτικό πυρηνικό τους σύστημα, δεδομένων των συνεπειών για την παραγωγή πλουτωνίου.

Αλλά και μόνο το γεγονός ότι η Ρωσία δεν έχει ακόμη επιβάλει κυρώσεις για την εξαγωγή ουρανίου σηματοδοτεί ότι δεν έχει γίνει ακόμη ένα σημαντικό βήμα προς το χάος στις διμερείς σχέσεις. Και αυτά είναι καλά νέα: μια σπάνια περίπτωση βιομηχανικής και εμπορικής αλληλεξάρτησης ικανής να περιορίσει το γεωπολιτικό χάος. Το πόσο όμως θα διαρκέσει αυτό, σε μια φάση συνεχούς κλιμάκωσης, είναι άγνωστο.