Το παλαιότερο είδος μεδουσών, που ζούσαν στους ωκεανούς της Γης πριν από 505 εκατομμύρια χρόνια, ανακαλύφθηκαν στα Καναδικά Βραχώδη Όρη.
Οι ερευνητές βρήκαν 182 απολιθώματα από μέδουσες, στον βράχο της περίφημης τοποθεσίας απολιθωμάτων Burgess Shale.
Τα απολιθώματα ανήκουν άγνωστο μέχρι σήμερα είδος μεδουσών, που ονομάζεται Burgessomedusa phasmiformis, και δείχνει πόσο εξελιγμένα ήταν αυτά τα πλάσματα ήδη πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Τα εξαιρετικά καλά διατηρημένα απολιθώματα είναι ένα αξιοσημείωτο εύρημα, δεδομένου ότι τα αυτά τα πλάσματα αποτελούνται από 95% νερό.
Μια μελέτη που περιγράφει λεπτομερώς τα ευρήματα δημοσιεύθηκε την Τρίτη 1 Αυγούστου στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society B.Οι μέδουσες ανήκουν στην κατηγορία medusozoans, ή ζώα με σώμα σε σχήμα ομπρέλας και πλοκάμια με κεντρί, όπως η μυθική Μέδουσα με τα μαλλιά φιδιού.
Τα medusozoans, τα κοράλλια και οι θαλάσσιες ανεμώνες υπάγονται σε μια μεγαλύτερη ομάδα που ονομάζεται Cnidaria, μια από τις παλαιότερες ομάδες ζώων που υπάρχουν στον πλανήτη.
Τα Cnidaria μπορούν να έχουν διαφορετικές μορφές σώματος κατά την διάρκεια του κύκλου ζωής τους, συμπεριλαμβανομένου του πολύποδα, ο οποίος έχει σχήμα βάζου και είναι συνήθως προσκολλημένος σε κάτι όπως ο βυθός.
Τα medusozoans ξεκινούν ως πολύποδες και είναι ικανά να πάρουν μορφή μέδουσας μέσα στον κύκλο ζωής τους, και μερικά να κολυμπούν ελεύθερα. Στα medusozoans περιλαμβάνονται οι σύγχρονες μέδουσες, τα υδροειδή και οι αληθινές μέδουσες.
Το πλήθος των απολιθωμάτων Burgessomedusa phasmiformis στην τοποθεσία έδειξε ότι οι μεγάλες μέδουσες σε σχήμα καμπάνας που κολυμπούν εξελίχθηκαν πριν από περισσότερα από 500 εκατομμύρια χρόνια.
«Αν και οι μέδουσες και οι συγγενείς τους θεωρούνται ότι είναι μία από τις πρώτες ομάδες ζώων που έχουν εξελιχθεί, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν στο αρχείο απολιθωμάτων της Κάμβριας (Πρωτογενούς) Περιόδου. Αυτή η ανακάλυψη δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι κολυμπούσαν εκείνη την εποχή», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο συν-συγγραφέας της μελέτης Joe Moysiuk, υποψήφιος διδάκτορας οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και εργαζόμενος στο Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο.
Θησαυρός από σπάνια απολιθώματα
Ενώ έχουν βρεθεί απολιθωμένοι πολύποδες που χρονολογούνται πριν από 560 εκατομμύρια χρόνια, ήταν πιο δύσκολο για τους ερευνητές να εντοπίσουν την προέλευση των μεδουσών που κολυμπούν ελεύθερα.
Πολλά από τα απολιθώματα συλλέχθηκαν αρχικά στο Burgess Shale τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 κατά τη διάρκεια ανασκαφών που διεξήχθησαν υπό τον Desmond Collins, πρώην επιμελητή παλαιοντολογίας ασπόνδυλων του Βασιλικού Μουσείου Οντάριο.
Αλλά χρειάστηκε χρόνος για να ταξινομηθούν και να μελετηθούν όλα τα μεμονωμένα δείγματα.
Ο σχιστόλιθος Burgess Shale ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1909 από τον Charles D. Walcott, γραμματέα του Ινστιτούτου Smithsonian στην Ουάσινγκτον.
Η περιοχή ηλικίας 508 εκατομμυρίων ετών είναι ένα χρυσωρυχείο καλά διατηρημένων απολιθωμάτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των μαλακών ζώων.
Εκτός από τη διατήρηση των οστών, η τοποθεσία περιλαμβάνει απίστευτα λεπτομερή αποτυπώματα και περιγράμματα του μαλακού ιστού και της εσωτερικής ανατομίας πιο ευαίσθητων θαλάσσιων πλασμάτων, κάτι που είναι σπάνιο στα απολιθώματα.
Η περιοχή είναι τόσο καλά διατηρημένη επειδή μια υποβρύχια χιονοστιβάδα από λεπτή λάσπη και χώμα παγίδευσε γρήγορα μια μεγάλη ομάδα ζώων, αναδεικνύοντας την ποικιλομορφία της ζωής που ζούσε στους ωκεανούς της Γης εκείνη την εποχή.
Αυτά τα δείγματα περιλαμβάνουν πλάσματα που έχουν πλέον εξαφανιστεί και δεν έχουν καμία σχέση με τις σημερινές μορφές ζωής στη Γη.
Τα ζώα ουσιαστικά τοποθετήθηκαν ανάμεσα σε στρώματα λάσπης που απολιθώθηκαν με την πάροδο του χρόνου.
Σε αυτό το σημείο, το οποίο πριν εκαττομύρια χρόνια κάλυπτε νερό, βρέθηκαν τα απολιθώματα από τις μέδουσες Burgessomedusa phasmiformis
Αρπακτικά με μαλακό σώμα
Τα περίπλοκα απολιθώματα Burgessomedusa phasmiformis εκτίθενται τώρα στο Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο, ως μέρος της συλλογής του Burgess Shale.
Όσο περισσότερο μελετούν οι ερευνητές απολιθώματα από τον Σχιστόλιθο Burgess, τόσο πιο περίπλοκη γίνεται η αρχαία τροφική αλυσίδα.
Αρχικά, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα μεγάλα αρθρόποδα κολύμβησης, όπως το Anomalocaris που παρατηρείται σε ένα από τα ίδια απολιθώματα βράχου που συντηρούσε την Burgessomedusa, ήταν οι κύριοι θηρευτές.
Αλλά η Burgessomedusa, με τα 90 πλοκάμια που μοιάζουν με δάχτυλα που θα μπορούσαν να αρπάξουν το θήραμα, μπορεί να ήταν επίσης ένας τρομερός θαλάσσιος θηρευτής.
«Η εύρεση τέτοιων απίστευτα ευαίσθητων ζώων που διατηρούνται σε στρώματα βράχων στην κορυφή αυτών των βουνών είναι μια τόσο (θαυμάσια) ανακάλυψη.
Η Burgessomedusa προσθέτει στην πολυπλοκότητα των τροφικών ιστών της Κάμβριας και όπως οι Anomalocaris που ζούσαν στο ίδιο περιβάλλον, αυτές οι μέδουσες ήταν αποτελεσματικοί κολυμβητές αρπακτικά», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Δρ. Jean-Bernard Caron, Richard Ivey Επιμελητής Ασπόνδυλων στο Palaeontology του Βασιλικού Μουσείου του Οντάριο. δήλωση.
«Αυτό προσθέτει μια ακόμη αξιοσημείωτη γενεαλογία ζώων που έχει διατηρήσει ο Σχιστός Burgess, εξιστορώντας την εξέλιξη της ζωής στη Γη».
