Η πανώλη που πλήττει τις καραβίδες του γλυκού νερού, προκαλούμενη από παθογόνο μύκητα, έχει οδηγήσει σε δραματική μείωση των πληθυσμών των αστακοειδών στη λίμνη Πολυφύτου στην Κοζάνη. Αυτή η ασθένεια, γνωστή και ως πανώλη της καραβίδας, δεν επηρεάζει μόνο τις καραβίδες αλλά έχει σοβαρές επιπτώσεις και στους τοπικούς ψαράδες, οι οποίοι εξαρτώνται από την αλιεία τους για το βιοπορισμό τους.
Τα τελευταία τρία χρόνια, οι ψαράδες της περιοχής έχουν βιώσει σημαντικές απώλειες λόγω της εξάπλωσης αυτής της θανατηφόρας νόσου. Η πανώλη έχει προκαλέσει όχι μόνο την εξαφάνιση των καραβίδων αλλά και τη δραματική μείωση των ψαριών στη λίμνη. Οι ντόπιοι ψαράδες εκφράζουν ανησυχία για την κατάσταση αυτή, καθώς η πανώλη συνεχίζει να «θερίζει» και ο κίνδυνος να επεκταθεί σε άλλα υδάτινα οικοσυστήματα είναι ορατός.
Η πανώλη της καραβίδας ρημάζει και την Ευρώπη
Όπως σημείωσε στην κρατική τηλεόραση ο πρόεδρος επαγγελματιών ψαράδων Νίκος Κουρτίδης, οι επιστήμονες μελετούν το φαινόμενο και σύμφωνα με τους ειδικούς του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, πρόκειται για παθογόνο μύκητα, τη λεγόμενη μούχλα του νερού, που προκαλεί την πανώλη της καραβίδας.
Ήδη έχει εξαφανίσει τους πληθυσμούς των καραβίδων εσωτερικών υδάτων στην Ευρώπη. «Δεν υπάρχει εισόδημα, δεν υπάρχουν καραβίδες και ψάρια» ανέφερε και πρόσθεσε ότι έχουν τρία χρόνια να ψαρέψουν καραβίδες λόγω της απαγόρευσης.
Όπως λέει ο κ. Κουρτίδης, παρά το ότι ρίχνουν γόνο στο νερό, δεν αλλάζει η κατάσταση. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Περιβάλλοντος της Βρετανίας, που αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα, τα σπόρια της πανώλης της καραβίδας εξαφανίζονται από ένα μολυσμένο σύστημα νερού (που συνδέονται με λίμνες και ποτάμια), μέσα σε λίγες εβδομάδες από την στιγμή που αφαιρεθεί και η τελευταία μολυσμένη καραβίδα.
Απειλούνται και τα ψάρια
Συνεπώς, η ρίψη γόνου και ο εμπλουτισμός των υδάτων, προτού εξαλειφθεί και η τελευταία καραβίδα με πανώλη, απλώς παρατείνει το πρόβλημα. Οι καραβίδες που μεταφέρουν τη νόσο καταστρέφουν την οικολογία των συστημάτων και απειλούν το μέλλον των ιθαγενών ειδών ψαριών.
Σε αυτό συμβάλλει και το κοινό που καλείται να ελέγχει, να καθαρίζει και να στεγνώνει τα ρούχα και τον εξοπλισμό του μετά τη χρήση, για να αποτραπεί η εξάπλωση και σε άλλες περιοχές.
Παράλληλα, από τη χερσαία μετακίνηση των οστρακοειδών, μπορεί η πανώλη να εξαπλωθεί σε νέους βιότοπους. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και μέσω πλημμυρών, περπατώντας στη στεριά, από εργαλεία, πλωτά μέσα, δολώματα ή και τον γόνο που ρίχνεται από άλλες περιοχές που πιθανόν να έχουν προσβληθεί.
Ένας δεύτερος λόγος αντιδράσεως των αλιέων και εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η μελλοντική τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στην λίμνη όπως λέει ο δήμαρχος Σερβίων Χρήστος Ελευθερίου. «Πατάμε επάνω στην μεγαλύτερη μπαταρία παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος».
