«Αυτός είναι ένας μεγάλος Έλληνας. Αυτό να πείτε μόνο, τίποτα άλλο. Και δίνω τα συλλυπητήριά μου στο κράτος. Και τώρα και πριν, όχι μόνο για αυτόν εδώ που τίμησε την Ελλάδα και σήκωσε τη σημαία ψηλά όπως η Ειρήνη Παπά, ο Θεόδωρος Τρουμπάνης και δυο τρεις άλλοι. Κάντε κάτι για αυτούς τους ανθρώπους που πόνεσε η ψυχή τους για να βλέπει ο κόσμος και να χαίρεται και να βγάζει συναισθήματα. Αυτό το λειτούργημα που έκανε δεν είναι επάγγελμα.
Είναι θάνατος όταν δεν αναγνωρίζεται και ζωή, όταν παίζει. Αυτόν τον αφήσανε σε μια ηλικία δημιουργική, όταν έκανε τα παιδιά του και μετά τον αφήσανε να πεθάνει στο Καλαμάκι Κορινθίας από πλήξη. Μην τους αφήνετε αυτούς τους ανθρώπους κύριοι τάδε και τάδε και τάδε. Έκλαψε πολύ για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια κι έλεγε “αχ Ελλάδα μου καημένη κι Αθήνα μου όμορφη, πού είσαι;”»
Άλλος ένας που πήγε για αποτέφρωση!!!
Πάνε περίπατο οι χριστιανικές αξίες και σταθερές στους “Καλλιτέχνες” κι όχι μόνο !!!