«Κηρύσσω την έναρξη της αυτοκρατορίας του ΠΑΟΚ». Ο εκστασιασμένος Νίκος Βεζυρτζής δεν μπορούσε να περιμένει για να εξαγγείλει την αλλαγή φρουράς στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Δικέφαλος είχε μόλις τερματίσει το μυθικό αήττητο σερί 80 αγώνων και 44 μηνών του Άρη στο ελληνικό πρωτάθλημα και οι καλύτερες μέρες φαινόταν να είναι μπροστά. Βέβαια σε εκείνο το 81-78 της 5ης Νοεμβρίου του ’88 ήταν απών (λόγω οικονομικών διαφορών με τη διοίκηση των κιτρινόμαυρων) ο Παναγιώτης Γιαννάκης.
«Ποιος Γιαννάκης, μου λέτε και ποιος Κωστάκης!», απάντησε ο Βεζυρτζής, όταν του το θύμισε κάποιος δημοσιογράφος. H φανέλα με το Νο. 8 του είχε ξεκάθαρα πάρει τα μυαλά…
Το καλοκαίρι του ’88 ο 21χρονος Μάικ Τζόουνς ήταν ο εκλεκτός του Τζόνι Νιούμαν για τη μοναδική («νεοσύστατη») θέση ξένου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η επιλογή του ΠΑΟΚ έμοιαζε τζόγος, καθώς το Νο. 63 εκείνη τη χρονιά στα draft του NBA θα έβγαινε φυσικά πρώτη φορά από τις ΗΠΑ, έχοντας παίξει μόνο στο κολέγιο.
O δίμετρος φόργουορντ κέρδισε όμως με το «καλημέρα» τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Με την πλαστικότητα στις κινήσεις του, την εκρηκτικότητά του και το αέρινο στιλ του, βαφτίζεται σε «μωρό του ελαφιού».
Ήταν ο ηγέτης στις δύο νίκες επί της Βιλερμπάν στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κόρατς, ενώ έβαλε 37 πόντους στον πρώτο αγώνα του δεύτερου γύρου εναντίον του Ερυθρού Αστέρα. Στη ρεβάνς του Βελιγραδίου σημείωσε άλλους 30, αλλά η σφαλιάρα του Νιούμαν στον διαιτητή οδήγησε στη διακοπή του αγώνα (που είχε οδηγηθεί στην παράταση) και στον αποκλεισμό του Δικεφάλου.
Σε εκείνο το ιστορικό ντέρμπι με τον Άρη ο Τζόουνς είχε 30 πόντους και 14 ριμπάουντ. Ο νεοφερμένος Μπάνε Πρέλεβιτς παρακολουθούσε το ματς με πολιτικά, έχοντας σε πρώτη φάση δικαίωμα συμμετοχής μόνο στην Ευρώπη. Από το Δεκέμβρη θα ήταν διαθέσιμος και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Βεζυρτζής είχε πιστέψει ότι με αυτούς τους δύο και τους Φασούλα, Κόρφα, Σταυρόπουλο, ο ΠΑΟΚ θα γινόταν ο χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
Τα πράγματα ωστόσο εξελίχθηκαν, ως γνωστόν, τελείως διαφορετικά.
Ο Τζόουνς βομβάρδιζε να αντίπαλα καλάθια με 30αρες και αναδείχτηκε τρίτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος εκείνη τη χρονιά (πίσω από Γκάλη και Ίνγκραμ) με πάνω από 30 πόντους μέσο όρο. Στους ημιτελικούς των πλέι-οφ έβαλε 25 και 31 στις δύο άνετες νίκες (εντός-εκτός) επί του Παναθηναϊκού, αλλά στους τελικούς ο Άρης πετυχαίνει δύο νίκες επί του ΠΑΟΚ (89-84, 87-75) και κατακτά ξανά το πρωτάθλημα.
Το ίδιο συμβαίνει και στον τελικό κυπέλλου (91-86), παρά τους 29 πόντους και τα 15 ριμπάουντ του Τζόουνς.
Η Θεσσαλονίκη αποδεικνύεται… ξελογιάστρα και για αυτόν (όπως για τόσους άλλους), ο ίδιος όμως αντιπαρέρχεται τις φήμες για κακή εξωγηπεδική ζωή, δηλώνοντας ότι «τα καλύτερά μου παιχνίδια τα έχω κάνει αφού έχω ξενυχτήσει…»
Αυτός είναι πιθανότατα και ο λόγος που παραμένει στη συμπρωτεύουσα, μολονότι τη σεζόν 1989-90 δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στο ελληνικό πρωτάθλημα. Παρά τη διάθεση της διοίκησης του ΠΑΟΚ να τον κρατήσει στην ομάδα, δεν τα βρίσκουν στους οικονομικούς όρους του συμβολαίου.
Οι ασπρόμαυροι καταλήγουν στον Άντονι Κουκ και ο Τζόουνς υπογράφει στον Άρη, για να έχει ρόλο δεύτερου ξένου στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (για την Ελλάδα έχει αποκτηθεί ο Στόγιαν Βράνκοβιτς).
O Τζόουνς ήταν ο τέταρτος σκόρερ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (πίσω από Γκάλη, Ρίβα και Μάκαντου) και δεύτερος του Final Four της Σαραγόσα, βάζοντας 21 στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα και 29 στον μικρό τελικό με τη Λιμόζ.
Προτού ο Γιάννης Ιωαννίδης αποφασίσει αν θα τον κρατήσει στην ομάδα, η καριέρα του στην Ελλάδα τελειώνει άδοξα, λόγω… ανωτέρας βίας.
Πέντε μέρες μετά το τρίτο χαμένο Final Four του Άρη, η δίωξη ναρκωτικών έκανε έφοδο στο σπίτι του, πιάνοντας τον κυριολεκτικά στον ύπνο και βρίσκοντας 32 γραμμάρια χασίς. «Έκανα για πρώτη φορά χρήση, στρεσαρίστικα πολύ από τους τελευταίους αγώνες. Δεν πρόκειται να επηρεάσει αυτό το γεγονός την καριέρα μου», είχε δηλώσει τότε, αφήνοντας και κάποια υπονοούμενα για τον τρόπο που ξεκίνησε και εξελίχθηκε η όλη υπόθεση. Μία από τις δυσάρεστες επιπτώσεις ήταν και να χάσει τα 80.000 δολάρια που του όφειλε ο Άρης…
Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για αγορά κατ’ εξακολούθηση ναρκωτικής ουσίας και κατοχή ναρκωτικής ουσίας κατ’ εξακολούθηση από μη τοξικομανή, ενώ το μεγάλο ποσό χρημάτων που είχε στο σπίτι του (45.000 δολάρια) παραλίγο να του στοιχίσει και την κατηγορία εμπορίας.
Από τη Σαραγόσα και τη διεκδίκηση του ευρωπαϊκού τροπαίου, ο Τζόουνς βρέθηκε στις φυλακές Διαβατών! Σχεδόν ένα μήνα αργότερα κι αφού πληρώθηκε η εγγύηση ύψους 1,2 εκατ. δραχμών, κέρδισε την ελευθερία του, ωστόσο απελάθηκε από την χώρα.
Ο Μάικ συνέχισε την καριέρα του στην Γαλλία, παίζοντας για δύο χρόνια στην Πο Ορτέζ, με 36,5 πόντους ανά ματς. Κατέκτησε μαζί της ένα πρωτάθλημα Γαλλίας (1992) και τα δύο Κύπελλα της περιόδου αυτής. Το 1992 η Ορτέζ βρήκε στο δρόμο της τον Πανιώνιο, αλλά στον Τζόουνς απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα, λόγω της ιστορίας του με τα ναρκωτικά.
Το 1993 πήρε «προαγωγή» στην Μπαρτσελόνα και ακολούθως έκανε το γύρο του κόσμου, επιστρέφοντας στη Γαλλία (Σολέ), και μετά στην Ισπανία (Μούρθια). Σειρά είχαν το Ισραήλ (Χαποέλ Χολόν), η Αργεντινή (Πενιαρόλ Μαρ ντελ Πλάτα), οι ΗΠΑ (Omaha Racers του CBA), η Κύπρος (Απόλλων Λεμεσού), και η Ουρουγουάη (Welcome Μοντεβιδέο).
Τελικά επέστρεψε και βρήκε λιμάνι στην Κύπρο, παίζοντας στον Αστέρα Λεμεσού, στο Διγενή Ακρίτα της Μόρφου και ξανά στον Απόλλωνα όπου και τερμάτισε την καριέρα του το 2006. Ήταν η χρονιά που ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε στο πλαίσιο του Eurocup την ΑΕΛ στην Κύπρο και στην εξέδρα εμφανίστηκε ο Μάικ με κασκόλ του ΠΑΟΚ!
Στην Κύπρο ο Τζόουνς έριξε άγκυρα, είναι μόνιμος κάτοικος του νησιού, χρηματίζοντας μεταξύ άλλων ως προπονητής στον ΑΠΟΠ της Πάφου. Έσπευσε ξανά να συναντήσει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ, όταν η ομάδα επισκέφτηκε το 2016 τη Λάρνακα για το διεθνές τουρνουά «Κίτιον».
«Χάρηκα πολύ που είδα μετά από χρόνια τον Μάτζικ», είπε τότε, μετά από τη συνομιλία του με τον Νίκο Σταυρόπουλο. «Δεν μπορώ να ξεχάσω τίποτα από όλα αυτά που έζησα στη Θεσσαλονίκη με τον ΠΑΟΚ. Αυτή η ομάδα θα είναι πάντα στην καρδιά μου, όπως και οι φίλαθλοί της. Είναι οι καλύτεροι».
Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, το «μωρό του ελαφιού» είχε προσπαθήσει να επιστρέψει στην Ελλάδα για να συμμετάσχει σε φιλανθρωπικό παιχνίδι που διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη. Το ελληνικό κράτος του συμπεριφέρθηκε όμως σαν… εγκληματία, αφού του απαγορεύτηκε ξανά η είσοδος στη χώρα. Αν κι είχε μαζί του όλες τις απαραίτητες βεβαιώσεις, η περιπέτεια που είχε με τη δικαιοσύνη το 1989 τον «έστειλε» πίσω με το ίδιο αεροπλάνο.
