Κάθε, σχεδόν, ώρα που περνάει, νέες πληροφορίες έρχονται στο φως για την αμφιλεγόμενη δράση του πατέρα Αντώνιου και των «στενών» συνεργατών του στην «Κιβωτό του Κόσμου», με τον ίδιο τον ιδρυτή της εθελοντικής, μη κερδοσκοπικής οργάνωσης, να βρίσκεται, πλέον, σταθερά στο επίκεντρο των καταγγελιών.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, για παράδειγμα, είναι τα όσα είπαν στην ΕΡΤ άνθρωποι από τη δομή της Καλαμάτας, η οποία λειτουργεί τα τελευταία 2,5 χρόνια. Μίλησαν καταρχάς για «φόβο» που υπήρχε γύρω από το πρόσωπο του ιδρυτή της ΜΚΟ, αλλά και για το πόσο απόμακρος ήταν με τους εργαζομένους της δομής, καθώς οι περισσότεροι δεν είχαν την παραμικρή επαφή μαζί του.
Οι ίδιοι τον περιγράφουν ως «νάρκισσο» και ιδιαίτερα περίεργο άνθρωπο, που είχε επαφή μόνο με πρόσωπα του «οικείου» περιβάλλοντος του, που είχαν σημαντικό «ρόλο» σε όλες τις δομές και όχι μόνο σε αυτή της Καλαμάτας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, υπάρχουν περιγραφές για συχνές μετακινήσεις παιδιών από δομή σε δομή, χωρίς οι περισσότεροι από τους εργαζομένους να έχουν λόγο σε αυτές τις μετακινήσεις ή να γνωρίζουν την αιτία. Για παράδειγμα, καλούσε ο πάτερ στο τηλέφωνο της δομής και ζητούσε σε μισή με μια ώρα να ετοιμάσουν ένα παιδί (ή και περισσότερα), να το στείλουν στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ. Εκεί ο τρόφιμος της δομής μπορεί να έμενε για δύο ημέρες μέχρι και ένα μήνα ή μπορεί ακόμα και να κατέληγε σε άλλες δομές της Κιβωτού ανά τη χώρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παιδιά αυτά ήταν ταυτόχρονα και μαθητές σε σχολεία της Καλαμάτας, από τα οποία απουσίαζαν χωρίς δικαιολογία το χρονικό διάστημα που ο Πάτερ τα είχε καλέσει στην Αθήνα ή είχαν προσωρινά μεταφερθεί σε άλλες δομές. Επίσης, μεταξύ των παιδιών που φιλοξενούνταν στη δομή, γίνονταν και κάποιου είδους διακρίσεις. Άλλος είχε πολύ ακριβό κινητό και ακριβά ρούχα και άλλος ελάχιστα χρήματα στην τσέπη του.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, κομβικό σημείο στη διερεύνηση της όλης υπόθεσης, είναι το διάστημα που έφυγαν για πάντα από τη δομή της Καλαμάτας τα μεγαλύτερα παιδιά. Είναι η ίδια περίοδος που περιέγραψε ο 19χρονος ότι έγιναν όσα κατήγγειλε.
Τα «περίεργα» ταξίδια και παιδιά – «ερείπια»
Τότε, λοιπόν, αποχώρησαν ξαφνικά από τη δομή τρία παιδιά και μετά από λίγες μέρες ακολούθησαν άλλα δυο. Όλα άνω των 13 ετών. Οι λόγοι δεν έγιναν γνωστοί στους περισσοτέρους ανθρώπους γύρω από τη δομή, ενώ η «φημολογία» στα ενδότερα της Κιβωτού ανέφερε ότι τιμωρήθηκαν γιατί τους βρήκαν «κουπόνια με στοίχημα» ή ότι «τραγουδούσαν τραπ».
Μάλιστα, για το ένα παιδί που αποχώρησε έγινε και αναφορά από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, στην εισαγγελία πρωτοδικών, γιατί δεν ξαναεμφανίστηκε στο σχολείο του, έμεινε στην τάξη από απουσίες (ενώ μέχρι τότε ήταν ένα παιδί που πήγαινε στο σχολείο) και καθώς ήταν κάτω των 15 ετών που η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.
Λίγο αργότερα, από αυτή την ξαφνική αποχώρηση των παιδιών, κάποια λίγο μικρότερα παιδιά κλήθηκαν στην Αθήνα για ένα Σαββατοκύριακο από τον Πάτερ και στην επιστροφή τους αναπτύχθηκε «φημολογία» μέσα στη δομή για κακομεταχείριση όσων είχαν φύγει τις προηγούμενες μέρες από την Καλαμάτα. Τότε δε, δημιουργήθηκε και ένας «τρόμος» στα παραμένοντα παιδιά στη δομή γύρω από την Αθήνα.
Οι μαρτυρίες στην ΕΡΤ κάνουν λόγο, επίσης, για εργασίες που έκαναν ακόμα και τα μικρότερα παιδιά, κάποιες σκληρές στον κήπο, για παιδιά που γυρνούσαν «ερείπια» από τα ξαφνικά ταξίδια στην Αθήνα.
Μίλησαν, αλλά ουδέποτε εισακούστηκαν
Μίλησαν για «δώρα» που έφερναν γονείς και η δομή τα κράταγε για να τα δώσει ο πάτερ στα παιδιά, και αρκετά άλλα. Κάποιοι, μάλιστα, είπαν ότι είχαν μιλήσει για κάποια πράγματα σε αρμόδιους μέσα στη δομή, αλλά ουδέποτε ακούστηκε η φωνή τους.
Τόνισαν, τέλος, ότι κανείς δε «βάζει το χέρι του στη φωτιά» για το τι συνέβαινε όταν ο Πάτερ ζητούσε και έμενε μόνος με τα παιδιά, πήγαιναν για μπάνιο κυρίως μεταμεσονύκτιες ώρες ή όταν πήγαιναν σε άλλες δομές και στην Αθήνα.
Περιγράφοντας τη λειτουργία της δομής, μίλησαν για μια «κουστωδία» με ανθρώπους που είχαν την απόλυτη εμπιστοσύνη του ιδρυτή του Οργανισμού και «σκλάβους», τα παιδιά της δομής και την πλειονότητα των εργαζομένων που δεν άνηκαν στο «στενό» πυρήνα, ενώ ήταν και «αναλώσιμοι», καθώς άλλαζαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
