Κοινωνιολόγος λέει ότι οι Ελβετοί πρέπει να εγκαταλείψουν τα ιστορικά έθιμα και παραδόσεις της χώρας καθώς ο πληθυσμός αντικαθίσταται και η «υπερ-ποικιλομορφία» θα αναγνωριστεί ως η εθνική κουλτούρα.
Ένας κοινωνιολόγος που ο ίδιος μετανάστευσε στην Ελβετία λέει σε συνέντευξή του σε μια τοπική εφημερίδα ότι η μαζική μετανάστευση στη χώρα είναι «μονόδρομος» και ότι «δεν υπάρχει καμία επιστροφή». Ταυτόχρονα, καλεί τους Ελβετούς να ενταχθούν στην κοινωνία με τους μετανάστες και για να προετοιμαστούν προκειμένου να γίνουν οι ίδιοι μειονότητα.
Ο Ganga Jey Aratnam μετανάστευσε στην Ελβετία από τη Σρι Λάνκα πριν από 25 χρόνια. Σε μια συνέντευξη στο Tages-Anzeiger, λέει ότι οι Ελβετοί πρέπει να εγκαταλείψουν τα ιστορικά έθιμα και παραδόσεις της χώρας καθώς ο πληθυσμός αντικαθίσταται και η «υπερ-ποικιλομορφία» θα αναγνωριστεί ως η εθνική κουλτούρα. Ταυτόχρονα, πιστεύει ότι ο ελβετικός πολιτισμός δεν χάνεται χωρίς να “αναπτυχθεί”. Όταν ρωτήθηκε αν παραδέχεται ότι μια τέτοια αλλαγή μπορεί να είναι συντριπτική για τους Ελβετούς, απαντά ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχουν μαθήματα ένταξης για τον τοπικό πληθυσμό.
“Έχουμε ήδη μαθήματα ένταξης για μετανάστες. Αυτό είναι καλό πράγμα. Τέτοια μαθήματα είναι επίσης απαραίτητα για τον τοπικό πληθυσμό επειδή γίνονται αργά οι ίδιοι μειονότητα” λέει.
Πιστεύει επίσης ότι είναι προς το συμφέρον της Ελβετίας είναι να εξοικειωθούν με τους μετανάστες και εάν οι ντόπιοι δεν προσαρμοστούν, θα είναι οι χαμένοι στη χώρα τους. Παραδείγματα αυτών των… ηττημένων, πιστεύει, θα είναι οι ηλικιωμένοι που μπορεί να «παλεύουν» με τους ξένους και να «απογοητεύονται» όταν ζουν σε γηροκομεία όπου το 90% του προσωπικού προέρχεται από το εξωτερικό.
Μόλις ανοίξει η πόρτα για μετανάστευση από τον τρίτο κόσμο, δεν υπάρχει καμία διακοπή και ούτε καμια ευκαιρία να επιβραδύνει κανείς τη διαδικασία, λέει ο Aratnam. “Μόλις επιτευχθεί η ποικιλομορφία, είναι αδύνατο να σταματήσει” υποστηρίζει.
Εκτιμά δε πως οποιοδήποτε νόμο εφαρμόζει η κυβέρνηση, η μετανάστευση θα συνεχιστεί με την οικογενειακή επανένωση και άλλους τύπους που συνδέονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, λέει και σημειώνει ότι οι μετανάστριες γεννούν περισσότερα παιδιά από όσα οι Ελβετίδες.
Κοινωνιοκαφρος.
Πρωτα δημιουργουν συγχυση, ωστε -το μυαλο να γινει κιμας,οπως ελεγε ο Χριστοδουλος.
Μετα με καλαγαθη αλληλεγγυη, δινουν την κατευθυνση.
Θα το δεχτεις σου λεει..δεν εχεις επιλογη, απο κει μερια ειναι ο γκρεμος της μειονοτητας.
Η λυση ειναι να το δεχτεις και να αναπτυχθεις μαζι του.
Θα σου φυγει η συγχυση, δε θα χεις ταυτοτητα πια, αλλα δε τρεχει κιολλας-αφου θα χεις χασει την επιγνωση της ανησυχιας του “Ειμαι”.
Ολα θα πανε καλα, μολις ανοιξει η πορτα της μαζικης εισροης, ουτε που θα καταλαβεις πως θα αλλαξουν ολα. Μην ανησυχεις, εκει θα ειμαστε να σου πουμε πως θα το διαχειριστεις και κοιτα να το συνηθιζεις αυτο το πως.
Δε θες να μεινεις μειονοτητα. Καντο για τη πατριδα και εθνος σου λοιπον και δεξου τα πραγματα.
——–
Προσωπικα ,η φραση Η Ελλας ποτε δε πεθαινει, ειναι για μενα η απαντηση/αντιβαρο σε τετοια ψυχολογικα φορτια. Και ειναι ζωσα.
Αναρωτιεμαι οι Ελβετοι εχουν να απαντησουν;