Σίγουρα όταν σκεφτόμαστε την λέξη “προξενειό” δεν έχουμε στο μυαλό μας κάποια… κρατική μέριμνα. Σε κοινωνικό φαινόμενο έχει εξελιχθεί η δυσκολία του να βρει κάποιος/α σύντροφο Στην Ιαπωνία η δυσχέρεια να ανακαλύψει κανείς, όχι μόνον τον/την ιδεώδη, αλλά έστω και έναν/μία σύντροφο στη ζωή, έχει εξελιχθεί σε κοινωνικό φαινόμενο, ιδίως στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας.
Κι όμως, στην Ιαπωνία πλέον το κράτος αναλαμβάνει να βρει σύντροφο στους… πολίτες, καθώς η μοναξιά σε ορισμένες περιοχές της χώρας έχει γίνει κοινωνικό φαινόμενο, δημιουργώντας ορισμένες περιοχές ένα κυβερνητικό… Tinder.
Η αδυναμία εξεύρεσης συζύγου έχει αρχίσει μάλιστα να απασχολεί και το ίδιο το κράτος, ιδίως λόγω των δημογραφικών συνεπειών, αλλά και του αντίκτυπου που έχει μία τέτοια εξέλιξη στην οικονομία της χώρας.
Για τον λόγο αυτό όλο και περισσότερο ξεπηδούν πρωτοβουλίες σε επίπεδο αυτοδιοίκησης, με επίκεντρο τη σύσταση δημοτικών γραφείων συνοικεσίων, που προσφέρουν υπηρεσίες ανεύρεσης συζύγου (που στα ιαπωνικά ονομάζονται «ίζου κονκάτσου» = κυνήγι του/της αποδημητικού/ης συζύγου).
Το «κυνήγι συζύγου» περιλαμβάνει τη λειτουργία ειδικών εφαρμογών και διοργάνωση εορταστικών εκδηλώσεων και πάρτι, έτσι ώστε να έλθουν σε προσωπική επαφή οι εγγεγραμμένοι και χρήστες της εφαρμογής, με στόχο να φέρουν τους νέους από τις πόλεις στην επαρχία και το αντίθετο.
Έλυσαν το πρόγραμμα… με γνωριμίες μέσω ίντερνετ
Το σύστημα έχει αρχίσει να αποδίδει τους πρώτους καρπούς. Παράδειγμα αποτελεί η επαρχία Ακίτα, στο βόρειο άκρο της μεγαλύτερης νήσου της Ιαπωνίας, όπου η τοπική κυβέρνηση ανέλαβε την πρωτοβουλία να λύσει το πρόβλημα ζευγαρώματος των κατοίκων.
Θέτοντας σε λειτουργία ένα ιντερνετικό πρόγραμμα γνωριμιών, πριν εννέα χρόνια, με στόχο να φέρει κοντά τις «μοναχικές καρδιές» της επαρχίας, έχει καταφέρει μέσα σε αυτό το διάστημα να ενώσει μεταξύ τους 1.350 κατοίκους της Ακίτα. Αποδεικνύοντας περίτρανα πως η κρατική πρόνοια μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και στον ιδιωτικό βίο!
