Ο φάρος της Καυκαλίδας χτίστηκε πριν από 117 χρόνια, και μέχρι σήμερα, στέκει αγέρωχος, στην ερημωμένη νησίδα, λίγο πιο έξω από την Κυλλήνη.
Η Καυκαλίδα εντοπίζεται, στο δυτικότερο σημείο της Πελοποννήσου, στο Ιόνιο Πέλαγος, λίγο έξω από την Κυλλήνη, προς τη Ζάκυνθο, με φόντο το όρος Αίνος, της Κεφαλονιάς.
Έχει 5,5 μέτρα ύψος από τη θάλασσα και βρίσκεται σε απόσταση 3 δεκάτων του ναυτικού μιλίου από το βορειοδυτικό όριο της άκρας Γλαρέντζας, στην Κυλλήνη. Όπως αναφέρει η παράδοση, το νησί συνδεόταν με την ξηρά, με μια λωρίδα γης. Με την πάροδο του χρόνου όμως, ο “δρόμος” αυτός διαβρώθηκε.
Σήμερα, υπάρχουν αβαθή ύδατα και βράχια, τα οποία δημιουργούν μια θαλάσσια δίοδο για τους επίδοξους επισκέπτες. Διαφορετικά, η προσέγγιση γίνεται μόνο με βάρκα.
Μόνιμος και μοναδικός “κάτοικος” του νησίου, είναι ο ομώνυμος φάρος, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1906, για να προστατεύει τα πλοία, κατά τη διαδρομή τους, από και προς τη Ζάκυνθος και τη Δυτική Πελοπόννησο.
Μόνιμος και μοναδικός “κάτοικος” του νησίου, είναι ο ομώνυμος φάρος, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1906, για να προστατεύει τα πλοία, κατά τη διαδρομή τους, από και προς τη Ζάκυνθος και τη Δυτική Πελοπόννησο. Το φως του ειδοποιούσε τους καπετάνιους, από απόσταση 14 ναυτικών μιλίων για τις κοφτερές κι επικίνδυνες ξέρες.
Ο θρυλικός φάρος, ο οποίος έχει ύψος πύργου 15 μέτρα και εστιακό ύψος 19 μέτρα, είναι κατασκευασμένος από λιθοδομή και έχει στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος. Περιλαμβάνει τον πύργου του φάρου και την κατοικία του φαροφύλακα. Μέχρι το 1981, είχαν ζήσει στο έρημο νησί, έξι φαροφύλακες. Έπειτα, ήρθε το αυτόματο ηλιακό σύστημα και ο φάρος έμεινε μόνος του.
Αποτελεί αξιόλογο δείγμα κτιρίου, με ιστορικό και τεχνικό ενδιαφέρον, σημαντικό για την ιστορία των επικοινωνιών και της ναυσιπλοΐας. Αντίστοιχο ενδιαφέρον φυσικά, παρουσιάζει και το ίδιο το νησί, στο οποίο βρέθηκαν και σώζονται μέχρι σήμερα ρωμαϊκοί τάφοι και ερείπια παλαιοχριστιανικού ναΐσκου.
