Όταν ο Air Μάικλ Τζόρνταν έχει πει πως ο Κόμπι είναι ό,τι πιο κοντινό σε διάδοχό του, τότε τα λόγια περιττεύουν…. Μεγαλύτερο εγκώμιο δεν γινόταν να εισπράξει ένας σούπερ σταρ που συνέδεσε το όνομά του με μια ολόκληρη εποχή και… λείπει σε όλους μας από την ημέρα που το 2016 φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα των Λέικερς με το Νο24 στο “Στέιπλς Σέντερ”.
Ο Κόμπι γεννήθηκε, στις 23 Αυγούστου 1978 κι έμελλε να γράψει τη δική του ιστορία, στο ΝΒΑ και στο παγκόσμιο μπάσκετ.
Εξάλλου είναι από τους λίγους που έκαναν το άλμα στο ΝΒΑ χωρίς να περάσουν από κολέγιο, αφού… ξεπήδησε απευθείας από το λύκειο Lower Merion της Πενσιλβάνια, όπου έκανε πράματα και θάματα για να τραβήξει το ενδιαφέρον του “μαγικού κόσμου”.
Τίτλοι και ιστορία
Το 1996 επιλέχθηκε στο Νο13 του draft, πίσω μεταξύ άλλων από Άλεν Άιβερσον, Μάρκους Κάμπι, Στεφόν Μάρμπουρι, Ρέι Άλεν, στο Νο13 από τους Χόρνετς, ακριβώς πάνω από τον Πέτζα Στογιάκοβιτς, τον Στιβ Νας, τον άλλοτε “πράσινο”, Τόνι Ντελκ και τον Ευθύμη Ρεντζιά!
Μπορεί ο Κόμπι να επιλέχθηκε τυπικά από τις “σφήκες”, αλλά ουσιαστικά ήταν από τους Λέικερς, που είχαν συμφωνήσει από πριν για trade που θα τους έστελνε το Νο13 του draft, σε μια διαδικασία δημιουργίας χώρου στο σάλαρι καπ, ώστε να αποκτήσουν τον Σακίλ Ο’ Νιλ!
Το δίδυμο Κόμπι-Σακ παρά τις… κακές διαπροσωπικές σχέσεις, διέλυσε τα πάντα στο πέρασμά του, αποτελώντας τον ιδανικό συνδυασμό για τους τρεις σερί τίτλους της διετίας 2000-2002, όπου ο σταρ των Λέικερς με το Νο8 τότε, έγινε ο νεότερος στην ιστορία με τρία πρωταθλήματα στο παλμαρέ του!
Ο Κόμπι ήταν μια ασταμάτητη μηχανή πόντων και το απέδειξε άπειρες φορές στην καριέρα του, με κορυφαία επιθετική βραδιά τους 81 πόντους απέναντι στους… άτυχους Ράπτορς, στις 22/1/2006, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη συγκομιδή σε ένα βράδυ στο ΝΒΑ, πίσω μόνο από την 100άρα του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν!
Εκείνο το ιστορικό παιχνίδι έγινε με το Νο8 στην πλάτη, όμως το καλοκαίρι του 2006 έγινε η μεγάλη αλλαγή, με τον Κόμπι να επιστρέφει στο #24, αριθμό που είχε αρχικά στο κολέγιο, πριν πάρει το #33.
Το νούμερο άλλαξε, όμως όχι και οι επιτυχίες, αφού μετά την αποτυχία απέναντι στους Σέλτικς το 2008, οι Λέικερς του “Μπλακ Μάμπα”, χωρίς τον Σακίλ αυτή τη φορά, αλλά με Λαμάρ Όντομ, Ντέρικ Φίσερ και Πάου Γκασόλ, πανηγύρισαν άλλα δύο πρωταθλήματα, το 2009 και το 2010 για να τα κάνει… πέντε ο Κόμπι!
Δείτε ένα από τα πάμπολλα βίντεο που κυκλοφορούν με τα κατορθώματά του:
