Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις για το κύκλωμα στα Χανιά, που σύμφωνα με τις καταγγελίες εκμεταλλευόταν την επιθυμία ζευγαριών να αποκτήσουν μωρό, για να… θησαυρίζουν τα μέλη του.
Μετά τις καταγγελίες των γυναικών που γίνονταν παρένθετες μητέρες, δεν έχουν τέλος και οι καταγγελίες των ζευγαριών που έπεσαν θύματα του κυκλώματος.
Μία γυναίκα περιέγραψε στην ΑΝΤ1, τη δική της εμπειρία, κατά την οποία όχι μόνο δεν απέκτησε παιδί αλλά έχασε όπως λέει, τα πιο γόνιμα χρόνια της.
Καταγγέλλει 4 εικονικές εμβρυομεταφορές
Η Ελένη ήταν 32 ετών όταν άρχισε τις προσπάθειες να μείνει έγκυος στην συγκεκριμένη κλινική των Χανιών. Σήμερα, επτά χρόνια μετά, μετρά επτά αποτυχημένες υποβοηθούμενες επεμβάσεις και 4 εικονικές – όπως καταγγέλλει- εμβρυομετοφορές, από τα προφυλακισμένα μέλη της κλινικής.
Όταν έμαθε ότι οι «ράμπο» του ΣΔΟΕ εντόπισαν 3 εκατομμύρια ευρώ σε επτά off shore εταιρίες, τις οποίες φέρεται να διαχειρίζονταν οι υπεύθυνοι της κλινικής, η γυναίκα ξέσπασε.
«Εγώ έχω δώσει περίπου 20.000 ευρώ για επτά εξωσωματικές και παιδί δεν έχω αποκτήσει. Είχαν κάνει τέσσερις εικονικές εμβρυομεταφορές και έπαιρνα 18 χάπια την ημέρα, χωρίς καν να μου έχουν βάλει έμβρυα.
Την Τετάρτη, παρουσία εκπροσώπου της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής ολοκληρώθηκε η μεταφορά του γενετικού υλικού από την κλινική, στο Γενικό Νοσοκομείου Χανίων.
Η Μαρία Παπαδάκη, δικηγόρων θυμάτων κλινικής, δήλωσε στον ΑΝΤ1 ότι, «η Εθνική Αρχή θα επιτρέψει μέσα από συγκεκριμένη διαδικασία να υπάρχει πρόσβαση στο γενετικό υλικό εκείνοι που είχαν δώσει υλικό στην κλινική».
Περισσότερες από 200 γυναίκες που σύμφωνα με πληροφορίες έχουν κληθεί να καταθέσουν, αναρωτιούνται αν το γενετικό τους υλικό ήδη μεταφέρθηκε σε άλλα ζευγάρια που ήταν πελάτες της κλινικής.
«Δεν ξέρω αν μπορεί να αποδειχθεί, δηλαδή αν δικό μου γενετικό υλικό, μαζί γονιμοποιημένο με το σπέρμα του συζύγου, είτε και με άλλο, δεν ξέρω τι αλχημείες μπορούσαν να κάνουν, δεν θα το μάθουμε ποτέ αν έχει μεταφερθεί σε άλλη γυναίκα», δήλωσε θύμα της κλινικής.
Βρε παιδια, καταλαβαίνω την αγωνία κάθε γυναίκας και κάθε ζευγαριού να αποκτήσουν ένα δικό τους παιδάκι. Είναι φυσιολογικό να θέλει ένας άνθρωπος να δώση ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του σε ένα μικρό πλασματάκι, να δώσει και να πάρει αγάπη. Πολύς ντόρος γίνεται τώρα τα τελευταία χρόνια με τις εξωσωματικές. Δεν είμαι γιατρός, δεν ξέρω την διαδικασία αλλά από τα λίγα που έχω διαβάσει αυτές έχει τεράστια ταλαιπωρία -ψυχική και σωματική- για την γυναίκα. Νομίζω και χρηματική. Εγώ διερωτώμαι γιατί δεν γίνονται περισσότερες προσπάθειες για υιοθεσία βρέφων και παιδιών. Τόσα και τόσα παιδάκια μεγαλώνουν στα ιδρύματα και στα ορφανοτροφεία. Γιατί να μην βρουν και αυτά μια ζεστή αγγαλιά και στοργή? Επειδή βιολογικά έτυχε να είναι καποιανού άλλου που δεν τα θέλει? Αυτά τι φταίνε?