Ο Κώστας Αρζόγλου στα τόσα χρόνια της καριέρας του έχει ζήσει ευτυχισμένες στιγμές, έχει ζήσει και απώλειες και δυσκολίες που παρ’ ολίγον να αποβούν μοιραίες.
Όπως για παράδειγμα ο όγκος στον εγκέφαλο με τον οποίο διαγνώστηκε πριν από πολλά χρόνια, τη σεζόν ’92-’93, όταν βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας του με τα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» στην τηλεόραση και την «Miss Pepsi» στο θέατρο στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
«Ναι, είχα διαγνωστεί με όγκο στον εγκέφαλο. Εκείνη την ώρα φοβήθηκα, αλλά πρόκειται για ένα περίεργο αίσθημα. Φοβάμαι και δεν φοβάμαι. Τελικά δεν φοβάμαι τον θάνατο, αλλά αυτά που θα φύγουν μαζί μου. Όταν ήμουν στην εντατική μετά την εγχείρηση, είδα ένα φοβερό φως που δεν περιγράφεται. Σαν να είσαι πάρα πολύ κοντά στον ήλιο, χωρίς να καίγεσαι. Το συναίσθημα είναι όπως όταν είσαι σε ένα μπαλκόνι, υποχωρεί το κιγκλίδωμα και ταυτόχρονα θέλεις να πέσεις και να πιάσεις τον τοίχο πίσω σου. Εγώ τελικά πιάστηκα στον τοίχο» αφηγήθηκε ο Κώστας Αρζόγλου στην δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Εγώ.
Στην ίδια συνέντευξη ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε και για την τραγωδία του θανάτου της μητέρας του και τον τρόπου που επηρέασε τη ζωή του.
«Η μητέρα μου είχε πνιγεί σε μία παραλία της Σερίφου, αλλά δεν είχε ούτε ίχνος νερού στους πνεύμονές της. Την είχαν σύρει με ό,τι βρήκαν σε μια ακτή. Μέχρι τότε ήμουν ένα δελφίνι μέσα στη θάλασσα, μου άρεσε πάρα πολύ να κολυμπώ, να φτάνω στον βυθό. Παρατήρησα ότι μετά από τη μητέρα μου, θέλω να ξέρω ότι η θάλασσα είναι εκεί, τι αέρας φυσάει, αλλά δεν μπαίνω μέσα» είπε ο Κώστας Αρζόγλου ο οποίος στο παρελθόν έχει επιρρίψει ευθύνες για την τραγική κατάληξη της μητέρας του στις τοπικές αρχές, την καθυστερημένη αντίδραση και την ασυνεννοησία.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ