Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Σαραντίδης, γνωστός και ως ο «Έλληνας Βιετμίνχ» , ο οποίος πολέμησε στον πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας, απέναντι στις γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις, με στόχο την ανεξαρτησία της χώρας από του Γάλλους, ενώ παρασημοφορήθηκε για τη δράση του και την συνεισφορά του στα πεδία των μαχών.
Όπως έκανε γνωστό ο οικογενειακός του κύκλος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Κώστας Σαραντίδης ή αλλιώς Nguyễn Văn Lập, όπως ήταν στα βιετναμέζικα το όνομά του, απεβίωσε την περασμένη Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι, ενώ η πολιτική κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 29/06/2021 στις 08:00 το πρωί στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας, ενώ ο θάνατός του μονοπώλησε τα μέσα ενημέρωσης του Βιετνάμ τα τελευταία εικοσιτετράωρα.
Η ιστορία του
Ο Κώστας Σαραντίδης (1927-25 Ιουνίου 2021), επίσης γνωστός με το βιετναμικό όνομα , ήταν Έλληνας στρατιώτης που πολέμησε με τους Βιετ Μινχ (Viet Minh) κατά τον πρώτο πόλεμο της Ινδοκίνας, επιδιώκοντας την ανεξαρτησία του Βιετνάμ από τη γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία.
Γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη, από γονείς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Το φθινόπωρο του 1943 και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνελήφθη για λαθρεμπόριο καπνού και στάλθηκε σε ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία. Κατάφερε να δραπετεύσει κοντά στη Βιέννη και έκλεψε μια στρατιωτική στολή με την οποία συνήθιζε να μεταμφιέζεται ως Γερμανός μέχρι το τέλος του πολέμου.
Η κατάταξη στη Λεγεώνα των Ξένων
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Σαραντίδης μετέβη στη Ρώμη και προσπάθησε να επαναπατριστεί στην Ελλάδα. Αυτό, ωστόσο, αποδείχθηκε αδύνατο καθώς δεν διέθετε τα απαραίτητα έγγραφα. Μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα να επιβιώσει, ο Σαραντίδης κατετάγη στη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων με την προοπτική να ζήσει μια περιπετειώδη ζωή. Μετά την κατάταξή του στη λεγεώνα, ο Σαραντίδης μετατέθηκε αρχικά στην Αλγερία και κατόπιν στην Ινδοκίνα το 1946.
Όντας εκεί, ο ίδιος και οι άλλοι λεγεωνάριοι πίστευαν ότι η διάρκεια της ανάπτυξής τους θα ήταν σύντομη και ότι η αποστολή τους θα ήταν να αφοπλίσουν τους Ιάπωνες και να επαναφέρουν την τάξη. Ο Σαραντίδης απεχθανόταν την καταπίεση του τοπικού πληθυσμού από τα γαλλικά αποικιακά στρατεύματα.
Ο πόλεμος στο Βιετνάμ
Μετά από δύο μήνες με τη Λεγεώνα, ήλθε σε επαφή με κατασκόπους του Βιετνάμ και λιποτάκτησε, παίρνοντας μαζί του το τουφέκι του και ένα πολυβόλο. Τού δόθηκε το όνομα Nguyễn Văn Lập και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις, συμμετέχοντας σε πολλές μάχες. Τελικά αναρριχήθηκε στον βαθμό του λοχαγού. Το 1949, έγινε δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ.
Μετά το τέλος του πολέμου το 1954 και τη διχοτόμηση του Βιετνάμ σε Βόρειο και Νότιο, ο Σαραντίδης μετακόμισε στο βόρειο Βιετνάμ και αποσύρθηκε από τον στρατό. Εκείνη την εποχή, ήταν παντρεμένος με μια νοσοκόμα που κατηγορήθηκε για αντιδραστικότητα και φυλακίστηκε. Ο Σαραντίδης εργάστηκε ως Γερμανός μεταφραστής και αργότερα ως ανθρακωρύχος. Επίσης ξαναπαντρεύτηκε Βιετναμέζα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.
