Ο πελαργός, είναι ένα πουλί που ανέκαθεν φώλιαζε κοντά σε οικισμούς, αλλά και σε περιοχές με καλλιέργειες και λιβάδια. Ένας πραγματικός «φίλος» του ανθρώπου που η εικόνα του προκαλεί εντύπωση.
Το μεγάλο μέγεθος του πελαργού με το μακρύ λαιμό και τα μεγάλα πόδια, αποτελεί μια οικεία χαρακτηριστική εικόνα της ελληνικής υπαίθρου. Στη περιοχή της Λάρισας, υπάρχει ένα χωριό, το οποίο όχι άδικα, χαρακτηρίζεται το… χωριό των πελαργών. Πρόκειται για το Ελευθέριο του δήμου Κιλελέρ, το οποίο είναι γεμάτο φωλιές που βρίσκονται στο καμπαναριό της εκκλησίας και σε κολώνες της ΔΕΗ. Δεκάδες πελαργοί κάθε χρόνο κάνουν την εμφάνιση τους στο Ελευθέριο για να ζευγαρώσουν.
Ένα πούλι τόσο μεγάλο όσο είναι ο πελαργός δεν μπορεί να είναι εκλεκτικό στην τροφή του, γιατί χρειάζεται μεγάλη ποσότητα. Πραγματικά οι πελαργοί τρέφονται με κάθε είδους μικρά ζώα, έντομα κα.
Το Ελευθέριο, γεμίζει κυριολεκτικά από πελαργούς. Ειδικά την περίοδο της άνοιξης, όποιος επισκεφτεί την περιοχή, θα αντικρίσει τα μεγάλα αυτά πουλιά να στέκονται επιβλητικά στις φωλιές τους. Από τον Οκτώβριο όμως σιγά -σιγά, οι ταξιδευτές αυτοί με τις μεγάλες φτερούγες τους, θα πετάξουν μακριά προς πιο ζεστά μέρη.
Σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία η πρώτη δουλειά του πελαργού που θα φτάσει στον τόπο όπου θα κλωσήσει, είναι να φροντίσει να εγκατασταθεί σε μια παλιά φωλιά, κατά προτίμηση τη δική του. Η φωλιά έχει διάμετρο 70-80 εκ. και βρίσκεται χτισμένη πάνω σε κολώνες, στις στέγες και στις καμινάδες των σπιτιών, σε εκκλησίες και καμπαναριά, σε μεγάλα δέντρα, σε ερείπια, σιλό και γενικά σε σημεία που να έχουν ελεύθερο χώρο γύρω για να ελέγχει για πιθανούς θηρευτές.
Αξίζει να σημειωθεί πως σήμερα σε όλον τον κόσμο ζουν 17 είδη πελαργών, από τα οποία στην Ευρώπη απαντούν μόνο ο Λευκοπελαργός και ο Μαυροπελαργός. Τα μέρη όπου συχνά ζουν σήμερα οι πελαργοί βρίσκονται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ τους μεγαλύτερους πληθυσμούς τους συναντάμε στους νομούς Σερρών, Θεσσαλονίκης, Έβρου, Κιλκίς και Λάρισας.
