Το ημερολόγιο δείχνει 28 Οκτωβρίου του 1943.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ με τη συνδρομή του Άλμπερτ Αϊνστάιν υπογράφει το πιο ανεξήγητο μυστήριο όλων των εποχών, που μέχρι σήμερα εξακολουθεί να «γεννά» μύθους και θεωρίες συνωμοσίας.
Πρωταγωνιστής του «θαύματος» που έμεινε γνωστό ως «το πείραμα της Φιλαδέφειας», το πολεμικό πλοίο 89 μέτρων, US Eldridge, που κυριολεκτικά (;) εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια των έκπληκτων θεατών από το λιμάνι της Φιλαδέλφειας, ταξίδεψε 350 χιλιόμετρα μακριά, μέχρι το Νόρφολκ της Βιρτζίνια, και επανεμφανίστηκε… 18 λεπτά αργότερα, έχοντας γυρίσει από ένα ταξίδι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα απαιτούσε περισσότερες από 24 ώρες μέχρι την επιστροφή.
Κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να εξηγήσει επιστημονικά τι πραγματικά συνέβη με το παράτολμο σχέδιο του Αϊνστάιν, καθώς ο ίδιος φέρεται να φρόντισε να εξαφανίσει κάθε στοιχείο και κάθε χειρόγραφό του που θα μπορούσε να βοηθήσει στην επανάληψη του «πειράματος της Φιλαδέλφειας». «Βολικό σενάριο», θα σκεφτεί κανείς.
«Κανείς δεν ήταν έτοιμος για μία τόσο εξελιγμένη επιστημονική γνώση», θα έλεγε ο Αϊνστάιν αργότερα, αφήνοντας την επιστημονική κοινότητα να αναζητά για δεκαετίες ολόκληρες μια πιθανή εξήγηση για όσα συνέβησαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κόσμου την ημέρα εκείνη.
Η «ιστορία», θέλει το θρυλικό πλέον US Eldridge -ή, πιο σωστά, ό,τι απέμεινε απ’ αυτό- να επανεμφανίζεται στο λιμάνι της Φιλαδέλφειας έχοντας αλλάξει για πάντα τις ζωές των ανθρώπων που αποτελούσαν το πλήρωμά του. Τίποτα από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν ήταν το ίδιο.
Άνθρωποι σε απόλυτη σύγχυση, λέγοντας ασυναρτησίες, με κενό βλέμμα, που έδιναν την εντύπωση πως είχαν χάσει τα λογικά τους, καθιστούσαν σαφές πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Άλλοι, είχαν χτιστεί κυριολεκτικά στους τοίχους του πλοίου, ενώ υπήρξαν και ορισμένοι που είχαν χάσει μέχρι και τη δυνατότητα ομιλίας.
Λέγεται, μάλιστα πως πολλοί από τους επιζώντες εξαφανίζονταν και επανεμφανίζονταν για ώρες μετά την επιστροφή του πλοίου στο λιμάνι.
Μύθος ή πραγματικότητα;
Στην περίπτωση του US Eldridge, ο καθένας πιστεύει ό,τι ακριβώς επιθυμεί να πιστέψει, αναλύοντας τα στοιχεία του πολυσυζημένου πειράματος από διαφορετική σκοπιά.
Ο ναύτης Αλ Μπιέλεκ, από τη μεριά του, ο οποίος υποστήριξε πως ήταν ένας από τους δύο που έθεσαν σε λειτουργία τα μηχανήματα στο δωμάτιο ελέγχου λίγο πριν το πλοίο εξαφανιστεί, επέμεινε πως το γιγαντιαίο αντιτορπιλικό και το πλήρωμά του, ταξίδεψαν στο 1983 – δηλαδή 40 χρόνια μπροστά στο χρόνο. Όσο για το μέρος στο οποίο βρέθηκαν; Ήταν οι υπόγειες εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ» στο Λονγκ Άιλαντ.
Η λογική, πάντως, εύκολα μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως όλο αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα καλά μελετημένο σενάριο. Σενάριο, το οποίο τα ιστορικά στοιχεία διαψεύδουν. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει το ημερολόγιο του πλοίου, το οποίο φέρεται από τις 27 Αυγούστου του 1943 έως τις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους να μπαινοβγαίνει στη Νέα Υόρκη, χωρίς να έχει βρεθεί ούτε λεπτό στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.
Οι ημερομηνίες έπεσαν ξανά στο τραπέζι και κατά τη διάρκεια επανένωσης μερικών βετεράνων του US Eldridge στο Atlantic City, όταν οι ίδιοι επιβεβαίωσαν σε δημοσιογράφους της εφημερίδας «Philadelphia Inquirer» πως στις 28 Οκτωβρίου –όταν υποτίθεται πως έλαβε χώρα το παράτολμο πείραμα- το πλοίο δεν βρισκόταν στη Φιλαδέλφεια αλλά στο Μπρούκλιν, με τον ίδιο τον καπετάνιο να αρνείται κατηγορηματικά ότι το θρυλικό εκείνο πλοίο ενεπλάκη ποτέ σε πειράματα.
Από US Eldridge… Λέων
Η ιστορία του πλοίου, πάντως, συνεχίστηκε πολλά χρόνια μετά και έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Στις 15 Ιανουαρίου του 1951, ήρθε στην Ελλάδα ως «δώρο» της Αμερικής στο Πολεμικό Ναυτικό της χώρας μας στο πλαίσιο της αμερικανικής βοήθειας. Το όνομά του ήταν πλέον «Λέων».
Η «κατάρα» που το κυνηγούσε, ωστόσο, δεν έσβησε με την αλλαγή του ονόματός του, με καταγεγραμμένες μαρτυρίες να θέλουν το «Λέων να εξαφανίζεται ξανά για δύο ολόκληρες ημέρες κατά τη διάρκεια ασκήσεων στο Ιόνιο, κάπου στα μέσα του 1950, χωρίς να υπάρξει εξήγηση, παρά μόνο… αναμνήσεις.
Μετά την επανεμφάνισή του, παρατηρήθηκαν ορισμένες αλλαγές στο εσωτερικό του, με σημαντικότερη από αυτές το ανεξήγητο σφράγισμα μερικών από τις πόρτες του.
Ορισμένοι ναύτες παραδέχτηκαν πως ακόμα και στα ηλεκτρολογικά του πλοίου είχαν σημειωθεί περίεργα φαινόμενα, με το πιο παράξενο όλων την ύπαρξη καλωδίων που έμοιαζαν να ξεκινούν από το πουθενά και… να καταλήγουν στο πουθενά.
Παρότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν έχει αποδεχθεί την εφαρμογή του Πειράματος της Φιλαδέλφειας, πηγές του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού αναφέρουν πως μέρος του ηλεκτρικού εξοπλισμού και άλλων μηχανικών εξαρτημάτων, είχε απομακρυνθεί από το πλοίο και επιστραφεί στους Αμερικανούς.
Θεωρία που υποστηρίζει την άποψη αυτή, αναφέρεται στο βιβλίο «Το πείραμα της Φιλαδέλφειας» που φέρει την υπογραφή του Τσαρλς Μπέρλιτζ. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, όταν το «Λέων» ταξίδεψε από την Αμερική στην Ελλάδα, στα χαρτιά παρουσιαζόταν να έχει βάρος 1.520 τόνων, ενώ στα ελληνικά έγγραφα, αναφέρεται ως «αντιτορπιλικό 1.900 τόνων».
Ο ίδιος, αποδίδει τη διαφορά των 380 τόνων, στο βάρος των μηχανημάτων που τοποθετήθηκαν στο πλοίο λίγο πριν λάβει χώρα το πείραμα, που σκοπό είχαν να «συνεργαστούν» με τους ηλεκτρομαγνήτες ώστε να κάνουν το US Eldridge αόρατο.
Η τρίτη και οριστική του «εξαφάνιση»
Σήμερα, το θρυλικό US Eldridge – Λέων δεν υπάρχει. Παρά την τεράστια φήμη του, διαλύθηκε στο τέλος της δεκαετίας του ’90, έχοντας μεταφερθεί στο Ναύσταθμο της Σούδας.
Παρόλα αυτά, είτε ως US Eldridge είτε ως Λέων, συζητιέται μέχρι σήμερα τόσο από εκείνους που πιστεύουν ακράδαντα την εφαρμογή και την αλήθεια του «πειράματος της Φιλαδέλφειας» όσο και από τους άλλους, τους πιο… λογικούς, που κατά βάθος θα εύχονταν να ίσχυαν όσα με το τόσο σθένος εξακολουθούν να υποστηρίζουν οι πρώτοι.
Υπηρέτησα την στρατιωτική θητεία μου ως ναύτης τηλεγραφητής στο πολεμικό ναυτικό από Ιανουάριο 1992 έως τον Αύγουστο του 1993. Μέσα σε αυτό ο χρονικό διάστημα δύο φορές, άνοιξη και τις δύο, είδα ομάδα αμερικανών ανθρώπων με μεγάλα αμερικάνικα αυτοκίνητα σαν τζιπ να επισκέπτονται το αντιτορπιλικό Λέων αφού πρώτα είχαν αποκλείσει την προβλήτα όπου βρισκόταν το πλοίο και είχαν διώξει το προσωπικό. Η διάρκεια που μπαινόβγαιναν οι αμερικάνοι στο πλοίο και τις δύο φορές ήταν επί τρείς ημέρες. Την πρώτη φορά που τους είδα ήταν στο μικρό λιμάνι ταχέων σκαφών της Αμφιάλης όπου ήταν δεμένο το αντιτορπιλικό Λέων. Την δεύτερη φορά τους είδα στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας όπου το Λέων ήταν στην διπλανή προβλήτα από το καράβι που υπηρετούσα ως τηλεγραφητής, το Α/Τ Κριεζής. Σε άλλη περίπτωση ένας φίλος μου ναύτης, ίδια σειρά με εμένα, που υπηρετούσε στο Λέων ως σηματωρός, μια μέρα με προσκάλεσε να επισκεφτώ το Λέων. Μόλις μπήκα στο πλοίο με οδήγησε στην γέφυρα όπου είχε ελεύθερη πρόσβαση λόγω της ειδικότητας του και μου έδειξε το ημερολόγιο του πλοίου. Συγκεκριμένα μου έδειξε το βάρος του πλοίου όταν κατασκευάστηκε και το βάρος του όταν το παρέλαβε η Ελλάδα από τις ΗΠΑ όντως υπήρχε μεγάλη διαφορά, κοντά στους 400 τόνους. Και η ξενάγηση στο πλοίο συνεχίστηκε. Ένιωσα δέος γνωρίζοντας την «υποτιθέμενη» ιστορία του πλοίου αυτού. Όλα ήταν τυχαία⁏ Δεν νομίζω. Σκεφτείτε εάν έχει όντος πραγματοποιηθεί το πείραμα της Φιλαδέλφεια το 1943 τι άλλο θα έχουν καταφέρει να κάνουν οι επιστήμονες έως σήμερα και δεν το λένε. Ευχαριστώ
Το πιστεύω το γεγονός που αναφέρεις.. αλλά το πιο σωστό είναι το τελευταίο που είπες 👍🇬🇷👈