Έχουν περάσει σχεδόν 2.000 χρόνια από τότε που το τμήμα ενός τεράστιου σπηλαίου, περίπου 20 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, κατέρρευσε κι έδωσε τη θέση του σε ένα μοναδικό φυσικό θησαυρό. Τη λίμνη της Βουλιαγμένης. Ένας μέρος ιδιαίτερο και ξεχωριστό, αλλά και γεμάτο μυστικά τα οποία δεν δείχνει καμία διάθεση να αποκαλύψει.
Κι αυτό γιατί εκεί που τελειώνει ο χώρος της λίμνης που είναι ανοιχτός για το κοινό, ξεκινά ένας λαβύρινθος γεμάτος δαιδαλώδεις διαδρομές, ανεξερεύνητες σήραγγες και υποθαλάσσιες σπηλιές που έχει πάρει τη ζωή 8 ανθρώπων που δοκίμασαν να την δαμάσουν.
Ο μύθος της νεράιδας
Σύμφωνα με τον μύθο, στα νερά του σπηλαίου, εκεί κάτω στον βυθό ζει μια νεράιδα. Άγνωστο γιατί, αυτό το πλάσμα παγιδεύει νεαρούς άντρες. Κανείς δεν ξέρει ποιος και πότε ξεκίνησε τον θρύλο, αλλά σήμερα μπορεί κανείς με τη σχετική βεβαιότητα που του προσφέρει η επιστήμη να υποστηρίξει πως προφανώς άλλοι είναι οι λόγοι για τους οποίους σ’ εκείνα τα νερά έχουν χαθεί τα παλικάρια.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο θάνατος των δυτών προήλθε από έναν πολύ κακό συνδυασμό. Υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους και υποτίμησαν εκείνες της φύσης. Και στο (μη επισκέψιμο πια) σπήλαιο της λίμνης η φύση επιχειρεί μια μεγαλειώδη επίδειξη της απεραντοσύνης της.
Το σπήλαιο και οι σήραγγες
Μέσα στο εσωτερικό του βράχου και κάτω από αυτόν ξετυλίγεται ένας άλλος κόσμος. Λένε πως πρώτοι δοκίμασαν να βουτήξουν στα μυστικά του οι Γερμανοί την περίοδο της Κατοχής. Όμως από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει πως οι πρώτες έρευνες ξεκίνησαν πριν από 30 -μόλις- χρόνια. Είχε προηγηθεί ο θάνατος ακόμη δύο ανθρώπων και πλέον οι μύθοι για νεράιδες και άλλα αερικά δεν ήταν αρκετοί για να δώσουν απαντήσεις.
Το 1988 ο τότε πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σπηλαιοδυτών, ο Ελβετός Ζαν Ζακ Μπολάνζ, ανέλαβε ένα πρόγραμμα χαρτογράφησης του σπηλαίου της Βουλιαγμένης, με χρηματοδότηση του ίδιου του Δήμου. Από τότε στην… επιφάνεια έρχονταν ολοένα και πιο συναρπαστικές λεπτομέρειες για αυτό το καπρίτσιο της φύσης που βρίσκεται μια ανάσα από την Αθήνα.
Οι έρευνες
Σε μία από τις οργανωμένες καταδύσεις ο Ελβετός ανακάλυψε ένα πέρασμα που τον οδήγησε σε μια μεγάλη υποβρύχια έκταση, η χωρητικότητα της οποίας ξεπερνά τα 1.000.000 κυβικά μέτρα! Σταδιακά εκείνος και η ομάδα του αντιλήφθηκαν πόσο επικίνδυνο ήταν να δοκιμάσει κάποιος να κάνει ό,τι έκαναν αυτοί, δίχως τη δική τους εμπειρία, γνώσεις και εξοπλισμό.
Με μήκος (αυτό που έχει εξερευνηθεί ως τώρα) 3.123 και 14 διαφορετικές σήραγγες γύρω σου, χρειάζεται πολλή τύχη για να κυλήσουν όλα ομαλά. Ειδικά όταν η μία από αυτές τις στοές είναι η μεγαλύτερη υπόγεια σήραγγα του κόσμου! 800 μέτρα μήκος και 80 μέτρα βάθος…
Θεωρητικά οι διάδρομοι αυτού του φυσικού λαβύρινθου ξεπερνούν τα 4,3 χιλιόμετρα, αλλά κανείς μέχρι τώρα δεν έφτασε στην άκρη της κι επέζησε για να περιγράψει όσα είδε.
Συνολικά έχουν γίνει 8 αποστολές με στόχο την πλήρη χαρτογράφησή της. Ένα έργο δύσκολο και χρονοβόρο. Ταυτόχρονα όμως και πρόκληση για εκείνους που δεν αντέχουν στην ιδέα της ύπαρξης ανεξερεύνητων κόσμων.
Μια από τις τελευταίες ανακαλύψεις είναι εκείνη ενός τεράστιου σταλαγμίτη. Του μεγαλύτερου καρστικού σχηματισμού που έχει βρεθεί ποτέ στην Ελλάδα. Κι όμως βρισκόταν (και βρίσκεται) μόνο 730 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου, σε βάθος 105 μέτρων, χωρίς μέχρι τότε να έχει γίνει αντιληπτός.
Το παράξενο -ακόμα ένα στη λίμνη της Βουλιαγμένης- είναι πως σταλαγμίτες (και μάλιστα τέτοιου μεγέθους) δεν δημιουργούνται κάτω από το νερό… Μέχρι να ολοκληρωθεί η χαρτογράφησή της ποιος ξέρει τι άλλο μπορεί να συναντήσει κανείς εκεί μέσα.
