Ιούλης.Ο μαύρος μήνας της Κύπρου.Μήνας σπαρμένος με τραγωδίες που κόστισαν αδόκητα, άδοξα μα ηρωικά τη ζωή από δεκάδες συνανθρώπους μας. Ήταν σαν σήμερα, Ιούλιο του 2002 όταν ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Ευάγγελος Φλωράκης έπεσε εν ώρα καθήκοντος μαζί με άλλα τέσσερα παλικάρια του. Το τραγικό δυστύχημα συνέβη όταν το ελικόπτερο τύπου BELL 206, πετώντας από τη Λακατάμεια προς την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου», στις 4:20 σήμερα το πρωί, κατέπεσε σε χαράδρα στην περιοχή Διαρίζου, παρά το χωριό Κούκλια της Πάφου.
Νεκροί, ο Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής Αεροπορίας, Ταξίαρχου Δεμένεγας Στέλιος, ο Υποπλοίαρχος Γεώργιος Νίκου και οι δύο χειριστές, Σμηναγός Αθανασιάδης Πάρις και Υποσμηναγός Σιακαλλής Μιχάλης, αναφέρει το sigmalive.com
Το χρονικό
Το BELL 206 απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμειας με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Πάφου, για την παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Ε. Φλωράκη.
Συγκλονιστικά ήταν τα λόγια του Σωκράτη ΥΠΕΣ, στο μνημόσυνο των παλικαριών το 2016, όπου είχε μιλήσει ζώντας την τραγωδία ως Υπουργός Άμυνας κατά την διάρκεια του ατυχήματος. «Ο Ευάγγελος Φλωράκης, απολάμβανε της εμπιστοσύνης όλου του στρατεύματος και του λαού. Με το υψηλό αίσθημα ευθύνης που τον διέκρινε, με το όραμα της απελευθέρωσης της κατεχόμενης πατρίδας στην ψυχή του, έπεσε επί των επάλξεων, στο βωμό του καθήκοντος, μαζί με τους υπόλοιπους αλησμόνητους συνεργάτες του.
Ο Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμένεγας, συνέχισε, μόλις συμπλήρωνε ένα χρόνο υπηρεσίας στην Κύπρο. Έμπειρος πιλότος μαχητικών αεροσκαφών ανάλωσε τη μέχρι τότε καριέρα του, υπερασπιζόμενος από αέρος την ελευθερία και ελληνικότητα του Αιγαίου. Στον ένα χρόνο που υπηρέτησε στην Κύπρο εργάστηκε άοκνα και συστηματικά για την αναβάθμιση της Αεροπορίας της Εθνικής Φρουράς, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του.
Παρά το μικρό χρονικό διάστημα της παραμονής του στην Κύπρο πέτυχε και αυτός να κερδίσει το σεβασμό, την εμπιστοσύνη, και την εκτίμηση των υφισταμένων του και τη φιλία όλων όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του.
Αναφερόμενος στον Επισμηναγό Πάρη Αθανασιάδη, είπε πως όλοι όσοι τον γνώρισαν σε ένα πράγμα θα συμφωνήσουν: Εκτός από άριστος και πολύτιμος συνεργάτης υπήρξε Αξιωματικός με δυναμισμό και τόλμη. Εκτελούσε με πάθος και υποδειγματικά κάθε αποστολή που του ανατίθετο, έμπρακτη απόδειξη της εγρήγορσης και του θάρρους που τον χαρακτήριζαν. Πέραν της εκτίμησης που κέρδισε με τον επαγγελματισμό του, ο Πάρης ήταν αγαπητός και ως άνθρωπος για το ήθος του και για τον αδαμάντινο και σταθερό χαρακτήρα του.
Ο Πλωτάρχης Νικόλας Γεωργίου, ο Υπασπιστής του Αρχηγού Φλωράκη, πρόσθεσε ο Υπουργός Εσωτερικών, συνδύαζε τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη, με την ανιδιοτελή διάθεση για προσφορά στην πατρίδα. Οι χαμηλοί τόνοι που διατηρούσε, ο ήρεμος χαρακτήρας και η πραότητα, αποτελούσαν – όπως είπε- τα κύρια γνωρίσματά του. Το πρωί της 10ης Ιουλίου 2002 έφυγε μαζί με τον Αρχηγό του. Παρέμεινε στο πλευρό του, μέχρι το τέλος όπως έκανε πάντα. Αρχηγός και Υπασπιστής, βρέθηκαν εκεί, αντάμα να μοιράζονται την ίδια μοίρα, πιστοί στον όρκο τους, σύμβολα αγωνιστικότητας και ακούραστης προσήλωσης στην πατρίδα.
Τον τραγικό κατάλογο των μαρτύρων ολοκληρώνει ο Σμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. Ύστατος αλλά όχι τελευταίος, είπε ο κ. Χάσικος, προσθέτοντας πως η μόνη διαφορά του είναι ότι θα παραμείνει για πάντα ο νεαρότερος των 5.
Όσοι γνώρισαν τον Μιχάλη και συνυπηρέτησαν μαζί του, ανέφερε, μιλούν για ένα άνθρωπο γεμάτο ευγένεια, ο οποίος διακρινόταν για τη φιλοτιμία και την ηρεμία της σκέψης του. Από τη θέση του συγκυβερνήτη ακολούθησε σε εκείνη την τραγική πτήση τον Κυβερνήτη του Πάρη Αθανασιάδη, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, πιστός στο καθήκον και στον όρκο προς την πατρίδα.
Η φωτεινή παρουσία του Ευάγγελου Φλωράκη και των υπόλοιπων νεκρών συνεργατών του, του Στυλιανού Δεμέναγα, του Νικόλαου Γεωργίου, του Πάρη Αθανασιάδη και του Μιχάλη Σιακαλλή, στις τάξεις της Κυπριακής Εθνοφρουράς, κόσμησε και λάμπρυνε την πιο πρόσφατη στρατιωτική μας Ιστορία είπε, σημειώνοντας πως ιδιαίτερα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διάγουμε, τα πέντε παλληκάρια αποτελούν ένα ξεχωριστό παράδειγμα φιλοπατρίας το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε και να ακολουθούμε».
