Σε έναν τέλειο κόσμο κάθε σκύλος θα είχε ένα σπίτι και κάθε σπίτι θα είχε ένα σκύλο…» λέει ένα γνωστό σκυλο-απόφθεγμα και όχι άδικα αφού η αγάπη που αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο και τον σκύλο, είναι ένα βαθύ συναίσθημα αφοσίωσης, ένα αιώνιο σύμβολο πίστης.
Το ήξερε καλά πριν 3000 χρόνια ο Όμηρος, περιγράφοντας με συγκίνηση τον Άργο, τον πιστό φίλο του Οδυσσέα. Ακόμα και ο Φρόιντ που χρησιμοποιούσε την Jofi το αξιολάτρευτο Chow Chow του, σαν «βοηθό» του, σε κάθε συνεδρία. Ίσως γιατί ο πατέρας της ψυχανάλυσης γνώριζε καλύτερα από τον καθένα ότι οι σκύλοι λειτουργούν αγχολυτικά για τους ανθρώπους.
lamianow.gr
ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ Ο ΚΑΛΟΣ ΑΥΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΖΩΑΚΙ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΑΚΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΡΝΑ Ή ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΥΛΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ….ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΑ ΑΠΡΟΟΠΤΑ…..
νομιζω οτι ο σκυλος εν ειναι σωστα τοποθετημενος στο ποδηλατο, μαλλον απερισκεπτα ειναι θα ελεγα, ζωακι διπλα στην ροδα με τις ακτινες….. για φανταστείτε τι θα γινει…..