Η Διοίκηση Λαυρεντιάδη χθες, Μεγάλη Τρίτη, προχώρησε σε μια ακόμη κίνηση που δείχνει το πρόσωπο μιας επιχειρηματικότητας η οποία ταυτίζεται με την αρπαγή κάνοντας κατάχρηση κρατικού χρήματος και των εργαζομένων στα λιπάσματα της Καβάλας.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος (ΟΕΧΒΕ), η Διοίκηση Λαυρεντιάδη μέσω email – και μια ημέρα πριν την καταβολή του Δώρου Πάσχα–
ανακοίνωσε την αναστολή των συμβάσεων 135 εργαζομένων στο Εργοστάσιο των
Λιπασμάτων Καβάλας επικαλούμενη το άρθρο 9 της από 20.3.2020 Πράξης
Νομοθετικού Περιεχόμενου.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και προς πολλές κατευθύνσεις, η απάντηση, όμως, χωρίς
καμία αμφιβολία είναι μία και αδιαμφισβήτητη… παραβατικότητα και καταχρηστικές πρακτικές!
Το Εργοστάσιο Λιπασμάτων Καβάλας συνεχίζει απρόσκοπτα τη λειτουργία του διατηρώντας υψηλή κερδοφορία, επομένως πώς μπορεί να ενταχθεί στις επιχειρήσεις που ανέστειλαν τη δραστηριότητά τους ή υπέστησαν μεγάλες απώλειες στο τζίρο τους;
Το περιβόητο άρθρο 9 που επικαλείται η Διοίκηση δεν αφορά την ένταξη στην αποζημίωση ειδικού σκοπού (800€), αλλά την εφαρμογή καθεστώτος εκ περιτροπής εργασίας για τους επόμενους έξι μήνες.
Μήπως εδώ η Διοίκηση Λαυρεντιάδη αποκάλυψε άθελά της τις ανάλγητες μεθοδεύσεις της για το επόμενο διάστημα που ως στόχο έχει την τιμωρητική στάση και την οικονομική εξάντληση των «ανυπότακτων εργαζομένων»;
Οι συμβάσεις των «ανυπότακτων» εργαζομένων που επιχειρείται παρανόμως να τεθούν σε αναστολή είναι αυτές εκείνων που εδώ και 4 χρόνια υφίστανται ένα ανελέητο κυνηγητό γιατί
διεκδίκησαν την διατήρηση της σύμβασης εργασίας αόριστου χρόνου, την οποία από
κοινού με την εταιρεία είχαν υπογράψει. Δηλαδή, γιατί απλά έπραξαν το αυτονόητο, όπως θα έκανε και κάθε εργαζόμενος.
Των εργαζομένων που υπερασπίστηκαν το δικαίωμά τους στην πλήρη και σταθερή δουλειά αρνούμενοι τη «μεταφορά» τους σε άλλη επιχείρηση εργολαβικού χαρακτήρα ίδιων συμφερόντων με 12μηνη σύμβαση.
Των εργαζομένων που παραμονή Πρωτοχρονιάς τους απαγορεύθηκε η είσοδος στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Των εργαζομένων που δουλεύουν σκληρά και παραμένουν απλήρωτοι παραπάνω από 2 μήνες.
Με την πανδημία σε πλήρη εξέλιξη, η Διοίκηση Λαυρεντιάδη δεν διστάζει να εκμεταλλευτεί την υγειονομική κρίση προκειμένου να συνθλίψει εργασιακά δικαιώματα και να «απεγκλωβιστεί» από δεσμεύεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο δικαστικών αποφάσεων και τριμερών διαδικασιών.
Χρησιμοποιεί ως εκβιαστική και εξοντωτική πρακτική ακόμη και την κρατική πρόνοια/μέριμνα του ειδικού βοηθήματος.
Σε αντίθεση με την υγιή επιχειρηματικότητα, αυτό το παρασιτικό επιχειρείν, αυτοί οι
εργοδότες-τρωκτικά, ακόμη και τις κρίσιμες τούτες στιγμές, στέλνουν το λογαριασμό
στο Κράτος και στους εργαζόμενους… γιατί έτσι έχουν μάθει να «ξεκαθαρίζουν»
τους λογαριασμούς τους.
Η παράνομη και αναίτια υπαγωγή στη ρύθμιση της αναστολής συμβάσεων, και κατ΄ επέκταση η «μεταβίβαση» στον Κρατικό Προϋπολογισμό μέρους του κόστους της μισθοδοσίας και του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών είναι ο ορισμός της κατάχρησης δημοσίου χρήματος και της καταχρηστικής εργοδοτικής πρακτικής.
Η «ελαφρότητα» με την οποία πράττει παραβατικά η Δίοικηση Λαυρεντιάδη είναι ενδεικτική του ήθους και αποκαλυπτική της λογικής της.
Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να «πλασάρονται» ως εθνικοί ευεργέτες, δεν είναι κάτι περισσότερο από εθνικοί παραβάτες. Άλλο δωρητές και άλλο μασκα—ράδες.
Η Πολιτεία επιβάλλεται να παρέμβει άμεσα, τα συναρμόδια υπουργεία επιτέλους απαιτείται να ενεργοποιηθούν.
Η Κυβέρνηση έχει δείξει ότι μπορεί να διαφυλάξει τη νομιμότητα. Ο πατριωτισμός της ευθύνης δεν συνάδει ούτε με το «φέσωμα» των Κρατικών Ταμείων, ούτε του οικογενειακού προϋπολογισμού 135 εργαζομένων.
Με την κίνηση αυτή η Διοίκηση Λαυρεντιάδη δείχνει ακόμη και στον πιο δύσπιστο το πραγματικό της πρόσωπο. Ας λάβει επιτέλους την απάντηση που της πρέπει θεσμικά και συνδικαλιστικά.
Λέμε ναι στην υγιή επιχειρηματικότητα – Λέμε όχι στα αρπακτικά
Γραμματεία Τύπου Ο.Ε.Χ.Β.Ε.
