Ένας νέος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νέου, πλούσιος πολιτικός με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:
– Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι’ αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;

Έχοντας την ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.
Παίρνει στο τηλέφωνο τον καλό του φίλο Υπουργό Εργασίας:

– Γιώργο, θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μην κάθεται και τα ξύνει. Κατάλαβες;
Μερικές μέρες αργότερα ο υπουργός του λέει:

– Έτοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;

– Τι λε ρε Γιώργο, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.

Περνάει λίγη ώρα. Τηλέφωνο ο υπουργός:

– Φίλε του βρήκα κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο σεμνός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.

– Όοοοοχι ρε Γιώργο. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;

Την επόμενη μέρα:

– Φίλε, του βρήκα δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός θα είναι μόνο 6.000 το μήνα.

– Μα ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ρε Γιώργο, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.

– Μα τι λες τώρα, αυτό είναι αδύνατο.

– Γιατί;;;

– Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει βιογραφικό επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, Πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά προϋπηρεσία…