Tην Κερκόπορτα της Ευρώπης επιθυμεί διακαώς να ανοίξει ο φιλελεύθερος κατά τα άλλα Κυριάκος Μητσοτάκης στον κίτρινο κομμουνισμό του 21ου αιώνα. Μετά τη Λατινική Αμερική και την Αφρική η Κίνα βρίσκει στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη τον ιδανικό πελάτη για την εξαγωγή του πολιτειακού και κοινωνικού αυταρχικού μοντέλου της.
Η σύμπλευση Τσίπρα-Μητσοτάκη και της ελληνικής νομενκλατούρας του χαβιαριού και της αρπαχτής που στιγμάτισε την Ελλάδα μεταδικτατορικά, πριν και μετά τα επαίσχυντα Μνημόνια και τις ατιμωτικές αξιολογήσεις τους που συνεχίζονται, βρίσκουν τα απέραντα νερά της παγκοσμιοποίησης για τη μεταφορά των κινεζικών προϊόντων μαζικής παραγωγής, τα κεφάλαια αγνώστου προέλευσης και την αρχαία ιδεολογία της απαξίωσης της ελευθερίας του ατόμου. Με καράβια και τρένα η Κίνα οραματίζεται μέσα από ιδιωτικές οδούς τη διείσδυση στην καρδιά της Ευρώπης και την αρπαγή της από τη Δύση.
Αδίστακτοι οι Μητσοτάκης και Γεωργιάδης, εντολοδόχοι ξένων κέντρων και όχι του ελληνικού λαού, υπόσχονται “κίτρινες” επενδύσεις και δράκους σε μία υπερχρεωμένη και υποθηκευμένη Ελλάδα χωρίς καμία προοπτική υγιούς ανάπτυξης. Πριν ο “αλέκτορα φωνήσαι τρις” ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκατέλειψε τον ελληνικό λαό και αντί ευημερίας και υψηλών μισθών και συντάξεων, αναλόγων των κρατών της Ε.Ε. και του πλούτου της Ελλάδας, προσφέρει για τα επόμενα χρόνια ανάπτυξη κάτω του 2% που αποτελεί το επιτόκιο δανεισμού μας, μείωση πλεονάσματων αντί αύξησης μέσω υπερ-ανάπτυξης και επιδόματα φτώχειας που διαφήμιζε ο προκάτοχός του Τσίπρας.
Οι εχθροί της Ελλάδας, δυτικοί και ανατολικοί, ασφαλώς ποντάρουν στη δημοκρατική ολιγαρχία Μητσοτάκη-Τσίπρα όπου ανεξάρτητα ποιος κυβερνάει, μόνοι ή μαζί, οι επιλογές του λαού θα είναι κενή ψήφος αφού οι πολιτικές τους είναι ταυτόσημες με τη φτώχεια των Ελλήνων. Αν δούμε και τα ζοφερά για την Ελλάδα διεθνή ζητήματα της παράνομης μετανάστευσης και της χαμένης Μακεδονίας μας τότε η συνταύτιση Μητσοτάκη-Τσίπρα ξεπερνάει και το πιο εφιαλτικό σενάριο.
Κρίμα σ’αυτούς που πίστεψαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να μετατρέψει επιτέλους την Ελλάδα σε μία ευρωπαϊκή χώρα μετά από 200 χρόνια αγγλικής αποικίας με φωτεινή εξαίρεση τη δεκαετία από τα μέσα του ’50 μέχρι ’60. Τότε που υπό την καθοδήγηση του παγκόσμιου μέντορα εξουδετέρωσαν τους θεμελιώδεις θεσμούς της Ελλάδας για να θέσουν σε εφαρμογή το μακροχρόνιο σχέδιο διάλυσης της χώρας, της Ευρώπης και ακόμα πιο πέρα.
Πλανάται οικτρά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν πιστεύει ότι με τη συνταύτιση του με την Όλγα αντί της Δάφνης, το παρελθόν αντί το μέλλον και την αδιαφορία για την εντολή του λαού του θα μακροημερεύσει στην ελληνική πολιτική σκηνή. Δοκιμασμένη και αποτυχημένη συνταγή. Το μόνο που εξασφαλίζει είναι μία εφήμερη εξουσία χωρίς καμία παρακαταθήκη στις ψυχές των Ελλήνων. Μπορεί τα φλας των fake ιδιοκτητών των ΜΜΕ να αναβοσβήσουν για λίγο ακόμα αλλά αυτά θα είναι που θα παιανίζουν και την πολιτική καταστροφή του. Η φτώχεια δεν θα αργήσει να έρθει στην επιφάνεια και πάλι μαζί με την οργή του λαού. Ας ευχηθούμε ότι αυτά δεν θα συνοδευτούν και από την εθνική καταστροφή του 21ου αιώνα που τόσο ανυπόμονα επιδιώκουν οι πατριώτες της ολιγαρχίας και οι εφοπλιστές της αλλοδαπής για να μην ανοίξουν οι καταθέσεις της ντροπής τους και να ταξιδεύει η πραμάτεια τους ανεμπόδιστη χωμένη στο αμπάρι.
Δύσμοιροι αρκετοί σεμνοί και εργατικοί Υπουργοί, τεχνοκράτες και μη, μαζί και βουλευτές του λαού, που εργάζονται φιλότιμα γιατί πίστεψαν σε μία άλλη Ελλάδα. Στην Ελλάδα που ζήτησε ο λαός την 7η Ιουλίου 2019. Σύντομα θα βρεθούν στο δίλημμα “Λαός ή Κολωνάκι” και το Μέγαρο στέλνει ήδη την πληρωμένη απάντηση, απολαμβάνοντας γαρίδες και χαβιάρι ανάμεσα στα φλας της ντροπής…
Υπάρχει και ο άλλος ο δρόμος και κάποιος θα τον δείξει ξανά αφού τόσο γρήγορα τον έχασε ο Κρητικός Κυριάκος Μητσοτάκης, νομοτελειακά…
(της Λέττας Καλαμαρά)
