Θα μας επιτρέψετε το αδόκιμο της έκφρασης, αλλά δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε αλλιώς αυτές τις γραμμές, αφού πρόκειται να αναφερθούμε για τον ποδοσφαιριστή με τη μεγαλύτερη επιρροή στη σύγχρονη ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μαρια Ευσταθιου 10.06.2021 | 05:03 UPDATE: 17:04
Επίσης θα μας επιτρέψετε να… κλέψουμε λίγο χρόνο από το Euro, αξίζει. Εσείς μπορείτε κάθε μέρα να βλέπετε τα πιο δυνατά Euro 2021 προγνωστικά σε αυτήν τη σελίδα.
Θα γράψουμε λοιπόν για τον άνθρωπο με τον σηκωμένο γιακά στη φανέλα, τον Ερίκ Καντονά. Αυτόν που πήγε από τη Λιντς στη Γιουνάιτεντ για να φέρει το πρωτάθλημα και να γίνει ο πιο διαβολικός από τους κόκκινους διαβόλους που είχε τότε στα χέρια του ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Πάτησε στο Νησί το 1992
Τη σεζόν 1991-92 η Λιντς ήθελε να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Τα παγώνια αποφασίζουν να φέρουν τον 24χρονο Καντονά από τη Νιμ τον Ιανουάριο για 900.000 λίρες. Στα τελευταία πέντε κρίσιμα παιχνίδια, η Λιντς πήρε 13 από τους πιθανούς 15 βαθμούς για να αφήσει τη Γιουνάιτεντ χωρίς τίτλο για 25η χρονιά.
Δεν ήταν όμως μόνο τα γκολ του, ήταν η επιρροή που είχε στο παιχνίδι και στους συμπαίκτες του. Ο Γάλλος πέτυχε τρία κρίσιμα γκολ, όλα προς το τέλος, ενώ έπαιξε συνολικά σε 28 ματς και έβαλε εννέα γκολ, μην ξεκινώντας καν βασικός σε κάποια ματς.
H ρήτρα των 500.000 λιρών και οι σχέσεις με τον προπονητή
Ο Πλατινί είχε προτείνει ανεπιφύλακτα τον Καντονά στη Λιντς. Και τα παγώνια έκαναν τα πάντα για να τον πάρουν τον Ιανουάριο. Ένας από τους όρους λοιπόν ήταν να καταβληθούν 500.000 λίρες αν η Λιντς τον κρατούσε για την επόμενη χρονιά σε όλη τη διάρκειά της. Το ποσό ήταν τεράστιο για τη Λιντς.
Επίσης υπήρχε και μία ακόμη δυσκολία. Ο Χάουαρντ Ουίλκινσον, ο προπονητής της Λιντς ήταν λάτρης της πειθαρχίας. Ο Καντονά δεν έμπαινε σε καλούπια. Οι δύο άνδρες με το ζόρι μιλούσαν μεταξύ τους, ενώ και η γλώσσα, εκείνα τα χρόνια, ήταν θέμα επικοινωνίας. Κανείς άλλος στον σύλλογο δεν μιλούσε γαλλικά και ο Καντονά δεν είχε μάθει ακόμη αγγλικά. Μένει στην ομάδα, ξεκινάει τη σεζόν, αλλά τον Δεκέμβριο του 92…
Η ματιά του Φέργκιουσον
Η Λιντς ήταν ουσιαστικά σε αναζήτηση ομάδας για να πουλήσει τον Καντονά. Ο Σερ Άλεξ είδε αυτή τη σπίθα και θέλησε να κάνει δικό του τον βασιλιά Έρικ (όπως τον είπαν αργότερα). Θέλησε να πάρει στο Θέατρο των Ονείρων τον άνθρωπο που του στέρησε το πρώτο του πρωτάθλημα με τη Γιουνάιτεντ. Αυτό έγινε και ακολούθησαν πέντε πρωταθλήματα με τη Γιουνάιτεντ, τέσσερα πρωταθλήματα με τη Γιουνάιτεντ, το 1993, 1994, 1996 και 1997. Όπως είπε αργότερα ο Σκωτσέζος θρυλικός προπονητής δεν υπάρχει κανένας άλλος παίκτης που είναι… τόσο Γιουνάιτεντ σε νοοτροπία, όσο ο Καντονά.
Άμεση επιρροή
Όπως είπε και ο Πολ Ινς, ο Καντονά εκείνη τη χρονιά πήρε τη Γιουνάιτεντ από το χέρι στον πρώτη της τίτλο μετά από 26χρόνια. Οι κόκκινοι διάβολοι διπλασιάσαν τα γκολ τους ανά αγώνα στο δεύτερο μισό με τον Καντονά μπροστάρη. Σκόραραν 50 γκολ σε 26 ματς, έκαναν 18 νίκες και ο Καντονά βρήκε δίχτυα εννέα φορές, έχοντας και 11 ασίστ. Δηλαδή συμμετείχε στα 20 από τα 50 γκολ της ομάδας του.
Ο νέος ηγέτης
Με τον Μπράιαν Ρόμπσον να φτάνει στη δύση της καριέρας του, ο Καντονά ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη ώρα, στον κατάλληλο τόπο. Ο νέος ηγέτης ήταν εδώ. Σήκωνε τον γιακά, είχε την απαραίτητη αλαζονεία και υπεροψία που πρέπει να έχει ένας ηγέτης σε μία τόσο μεγάλη ομάδα. Αυτός ήταν ο Καντονά. Την επόμενη σεζόν πετυχαίνει 25 γκολ και 13 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις και βγαίνει παίκτης της χρονιάς. Δεύτερο σερί πρωτάθλημα για τη Γιουνάιτεντ. Μία χρονιά διάλειμμα κι ακολούθησαν άλλα δύο.
Οα, Οα, Ερίκ Καντονά
Σε ηλικία μόλις 31 ετών και ως πρωταθλητής με τη Γιουνάιτεντ αποχωρεί από την ενεργό δράση. Το σύνθημα «Οα, Οα, Ερίκα Καντονά» δεν θα ακουγόταν ποτέ ξανά στο Θέατρο των Ονείρων. Αμετανόητος (δεν μετάνιωσε ούτε για την κλωτσιά καράτε που έδωσε σε φίλαθλο), ιδιαίτερος, στάθηκε στο ίδιο επίπεδο προσωπικότητας με τον Σερ Άλεξ, ηγήθηκε της επιστροφής της Γιουνάιτεντ στους τίτλους, για να ξεκινήσει η δυναστεία αυτού του τεράστιου συλλόγου. Μετά τον Σερ Άλεξ είναι το απόλυτο σημείο αναφοράς στο Μάντσεστερ. Ο πιο διαβολικός από τους κόκκινους διαβόλους, που κατέκτησαν πρώτα το Νησί και μετά την Ευρώπη.
