Σε ιδιωτικό γηροκομείο των βορείων προαστίων φιλοξενείται πλέον η Μίκα Σαρίδη, η «βασίλισσα των επίπλων» και συγκεκριμένα η πρόεδρος της ομώνυμου εργοστασίου με τα μοναδικά, χειροποίητα έργα τέχνης και έπιπλα.
Σύμφωνα με γνωστή απογευματινή εφημερίδα, η πρόεδρος της εταιρίας που όλοι οι θαμώνες της πλατείας Κολωνακίου καμάρωναν για την αρχαιοελληνική ομορφιά, τα μεγάλα εκφραστικά μάτια και σήμα κατατεθέν το αριστοκρατικό της σινιόν, αποφάσισε να μείνει σε γηροκομείο.
Η απόφαση αυτή μάλιστα έρχεται μετά τον πρόσφατο πλειστηριασμό του μικρού παλατιού της οδού Νεοφύτου Δούκα, που η επιχειρηματίας και πρόεδρος της εταιρίας επίπλων Σαρίδη δεν μπόρεσε τελικά να σώσει.
Ηταν ισχυρό πλήγμα στην επαγγελματική της πορεία, μετά την απώλεια του συζύγου της Λευτέρη Σαρίδη, το κλείσιμο του εργοστασίου και την απώλεια του ακινήτου-φιλέτου, το 2004, πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, στην Καλλιθέα, που επίσης πήραν οι τράπεζες.
Το κτίριο (των 10.000 τ.μ.) Σαρίδη ήταν αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου και παρέπεμπε σε παλάτσο Ιταλών γόγηδων. Οταν το έχασε η Μίκα Σαρίδη, πέρασε στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και έγινε το μήλον της Εριδος μεταξύ του παλαιού Πάντειου Πανεπιστήμιου και του νέου υποψήφιου μνηστήρα, του υπουργείου Τύπου, που τελικά το απέκτησε.
Οι παλιοί πελάτες του οίκου θυμούνται ακόμα και σήμερα ότι στην έκθεση την παράσταση έκλεβε το αντίγραφο -σε πραγματικές διαστάσεις δωματίου- της κρεβατοκάμαρας του Αριστοτέλη Ωνάση και της συζύγου του Τζάκι.
Να σημειωθεί πως κάθε έπιπλο του Σαρίδη φτιαχνόταν στο χέρι από παλιούς τεχνίτες, που εργάζονταν με βάση σχέδια αυθεντικών επίπλων.
Οταν το κτίριο το πήραν οι τράπεζες, το 2004, άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση για την επιχείρηση, που διεύθυνε πλέον μόνη της η Μίκα Σαρίδη.
Η εταιρία έπαψε να λειτουργεί σε έναν ενιαίο χώρο, καθώς το εργοστάσιο μεταφέρθηκε στο Πικέρμι, οι αποθήκες στην Καλλιθέα και η έκθεση στη Νέα Ερυθραία.
Τα τεράστια λειτουργικά έξοδα, οι πτώσεις στις πωλήσεις και η αντιγραφή από τους ανταγωνιστές (όπως έχει δηλώσει η κυρία Σαρίδη σε παλαιότερη συνέντευξή της) αποτέλεσαν θηλιά στον φημισμένο οίκο επίπλων.
Συνεργάτες και προσωπικό την ώρα της μετακόμισης έκλεψαν τα μοναδικά σχέδια του Λευτέρη Σαρίδη.
Ετσι ξεκίνησαν η αντιγραφή και οι απομιμήσεις των χειροποίητων έργων τέχνης από πολλά μαγαζιά σε χαμηλές τιμές και χωρίς ποιότητα, αλλά με το αναγνωρίσιμο στιλ Σαρίδη.
