Το γράμμα του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας προς τις τοπικές εκκλησίες, για το ζήτημα του τρόπου μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας, δημοσίευσε σήμερα, Δευτέρα 1η Ιουνίου, η Αρχιγραματεία της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Στο γράμμα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, υπογραμμίζει την ανάγκη «να υπάρξει συντονισμός και, κατά το δυνατόν, ομοιομορφία μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών ως προς το καίριον θέμα της Θείας Ευχαριστίας και του τρόπου μεταδόσεως αυτής εις τους πιστούς».
Ο κ. Βαρθολομαίος αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο κλήρος, με αίσθημα αλληλεγγύης και συνεργασίας λόγω του κορωνοϊού, αποδέχτηκε να τελούνται ιερές ακολουθίες χωρίς την παρουσία πιστών, για την προστασία της υγείας όλων.
Ωστόσο, όπως σημειώνει, διατυπώθηκαν «ανοίκειες απόψεις», περί του τρόπου προσελεύσεως στα Άχραντα Μυστήρια, γεγονός που δεν μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Είναι αδύνατον εις ημάς να παραμείνωμεν άφωνοι και αμέτοχοι ενώπιον μιάς τοιαύτης αμφισήμου καταστάσεως, αδρανούντες προ των εξελίξεων και των κατά Πολιτείαν σχετικών ρυθμίσεων και απαγορεύσεων».
Αναλυτικά το γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχη:
«Η Α.Θ.Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, εν τη επιθυμία της Μητρός Εκκλησίας να υπάρξει συντονισμός και, κατά το δυνατόν, ομοιομορφία μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών ως προς το καίριον θέμα της Θείας Ευχαριστίας και του τρόπου μεταδόσεως αυτής εις τους πιστούς, απέστειλε προς άπαντας τους αδελφούς Του Μακαριωτάτους Προκαθημένους αυτών το κατωτέρω παρατιθέμενον από 17ης λήξαντος μηνός Μαΐου Γράμμα:
«Μακαριώτατε, Χριστός Ανέστη!
Εβιώσαμεν επωδύνως τας συνθήκας αι οποίαι ενεφανίσθησαν εις την ζωήν της Εκκλησίας, λόγω της σοβούσης πανδημίας του νέου κορονοιού, και έφθασαν ενώπιον ημών, διά γραμμάτων και υπό μορφήν ερωτήσεων και προβληματισμού, πανταχόθεν, νέα κατά τόπους δεδομένα και ποικιλόμορφοι εξελίξεις. Ημείς, εμφορούμενοι υπό πνεύματος αλληλεγγύης και συνεργασίας, διά την προστασίαν της υγιείας των πιστών και το κοινόν καλόν, απεδέχθημεν την τέλεσιν των ιερών ακολουθιών άχρι καιρού άνευ της παρουσίας πιστών εις τους ναούς, πλην ως πρωτεύον μέλημα έγνωμεν την διαφύλαξιν της πίστεως των Πατέρων ημών, της αεί φωτιζούσης την οικουμένην.
Επειδή όμως, ομού μετά του επαινετού κατά την πανδημίαν του COVID-19, εν πολλοίς, κρατικού ενδιαφέροντος και της των ιθυνόντων αξιοζήλου προνοίας, ηκούσθησαν ανοίκειοι απόψεις τινές περί του τρόπου προσελεύσεως εις τα Άχραντα Μυστήρια, είναι αδύνατον εις ημάς να παραμείνωμεν άφωνοι και αμέτοχοι ενώπιον μιάς τοιαύτης αμφισήμου καταστάσεως, αδρανούντες προ των εξελίξεων και των κατά Πολιτείαν σχετικών ρυθμίσεων και απαγορεύσεων.
Υπηκούσαμεν εις τας προτροπάς των υγιειονομικών και πολιτικών αρχών, και, ως εικός, υπακούομεν, μέχρις, όμως, του σημείου καθ᾽ ο ου θίγεται η ουσία και το κέντρον της πίστεως ημών. Η συγκατάβασις της Εκκλησίας φθάνει μέχρι Σταυρού, αρνείται, όμως, την κατάβασιν εξ αυτού, εξ υπακοής προς τας αρχάς και τας εξουσίας του κόσμου τούτου, όταν αμφισβητήται το Μυστήριον των μυστηρίων της ζωής της, η Θεία Ευχαριστία.
Εις την ζωήν της Εκκλησίας, είναι γνωστόν τοις πάσιν ότι αυθεντικός ερμηνευτής των Ευαγγελικών και Αποστολικών προτροπών και νοημάτων, ου μην αλλά και του πνεύματος και του γράμματος των Θείων και Ιερών Κανόνων, υπάρχει η Ιερά Παράδοσις, συνυφασμένη αρρήκτως μετά της καθ᾽ ημέραν εκκλησιαστικής πρακτικής και κενωτικής εμπειρίας. Προσφεύγοντες εις αυτήν την καθηγιασμένην πράξιν της Εκκλησίας, βλέπομεν και αδιαψεύστως διαπιστούμεν ότι αύτη ζη εν τω κόσμω διά της Θείας Ευχαριστίας και εν τη Θεία Ευχαριστία, ή, άλλως, η Θεία Ευχαριστία είναι η αποκάλυψις και η βίωσις του θεανδρικού μυστηρίου της Εκκλησίας. Ο ίδιος ο Κύριος, ο «αοράτως συνών», «ο προσφέρων και προσφερόμενος και διαδιδόμενος», δίδωσιν ημίν εν τη Ευχαριστία το άχραντον σώμα και το τίμιον Αυτού αίμα, καθιστών ημάς «βασιλείας ουρανών πλήρωμα».
Εν τω πνεύματι και εν τω φρονήματι τούτω, επικοινωνούμεν μετά της λίαν ημίν αγαπητής Υμετέρας Μακαριότητος, προσεπιδηλούντες ενσυνειδήτως ότι ουδόλως προτιθέμεθα να αποστώμεν εκ των κληροδοτηθέντων πάσιν ημίν υπό των μακαρίων Πατέρων ημών. Ενώπιον των διαμορφουμένων συνθηκών, επιθυμούμεν να ενωτισθώμεν τον αδελφικόν Υμών λογισμόν και τας σκέψεις, ώστε, από κοινού να πορευθώμεν εις την ποιμαντικήν αντιμετώπισιν των αμφισβητήσεων του καθιερωμένου τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας.
Εφ᾽ οις και πόθω Χριστού και φιλήματι αγίω περιπτυσσόμενοι την Υμετέραν σεβασμιοπόθητον Μακαριότητα, διατελούμεν Αυτής αγαπητός αδελφός, συλλειτουργός και συγκοινωνός εν τω ενί και κοινώ Ποτηρίω, εξ ου πίοντες, ου μη διψήσωμεν εις τον αιώνα. Αμήν!»
Εν τοις Πατριαρχείοις, τη 1η Ιουνίου 2020
Εκ της Αρχιγραματείας
της Αγίας και Ιεράς Συνόδου».
