Οι δικαστικές εκτελέσεις στο Ιράν κατέγραψαν αύξηση κατά 75% το 2022, με 582 απαγχονισμούς να πραγματοποιούνται στη διάρκεια του περασμένου έτους, σύμφωνα με δύο οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταγγέλλουν μια «μηχανή θανάτου» που έχει στόχο «να ενσταλάξει τον φόβο» στους πολίτες.
Μετά τον Σεπτέμβριο του 2022 το Ιράν συγκλονίστηκε για εβδομάδες από μαζικές κινητοποιήσεις, αφορμή για τις οποίες αποτέλεσε ο θάνατος υπό κράτηση της Μαχσά Αμινί, μίας Ιρανής κουρδικής καταγωγής που συνελήφθη από την αστυνομία ηθών επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της.
Στο Ιράν πραγματοποιήθηκαν το 2022 τουλάχιστον 582 εκτελέσεις, ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2015, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα τη Νορβηγία Iran Human Rights (IHR) και την Ensemble contre la peine de mort (ECPM- Μαζί κατά της θανατικής ποινής) με έδρα τη Γαλλία.
Οι ίδιες ΜΚΟ ανέφεραν ότι το 2021 στην Ισλαμική Δημοκρατία εκτελέστηκαν 333 άνθρωποι.
Η θανατική ποινή «χρησιμοποιήθηκε για μία ακόμη φορά ως εργαλείο εκφοβισμού και καταπίεσης από το ιρανικό καθεστώς με στόχο να διατηρήσει τη σταθερότητα της εξουσίας του», εκτίμησαν οι ΜΚΟ σε κοινή τους έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα.
«Προκειμένου να ενσταλάξουν τον φόβο στον πληθυσμό και τους νέους που διαμαρτύρονται, οι αρχές αύξησαν τις εκτελέσεις καταδικασμένων για μη πολιτικές υποθέσεις», διευκρίνισε ο Μαχμούντ Αμιρί Μογκαντάμ διευθυντής της IHR.
«Για να σταματήσει η μηχανή θανάτου που έχει στήσει το ιρανικό καθεστώς πρέπει η διεθνής κοινότητα και η κοινωνία των πολιτών να δείχνουν πιο ενεργά την αντίθεσή τους κάθε φορά που εκτελείται κάποιος στη χώρα», πρόσθεσε.
«Μέσο πίεσης»
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των καταδικασμένων σε θάνατο για υποθέσεις που συνδέονται με τα ναρκωτικά.
Περισσότεροι από τους μισούς εκτελεσθέντες μετά την έναρξη των διαδηλώσεων και το 44% των εκτελέσεων που καταγράφηκαν το 2022 συνδέονταν με υποθέσεις ναρκωτικών. Αριθμός διπλάσιος σε σχέση με το 2021 και δεκαπλάσιος σε σχέση με το 2020.
Εξάλλου 288 εκτελέσεις, το 49% του συνόλου, πραγματοποιήθηκαν για υποθέσεις ανθρωποκτονίας, ο υψηλότερος αριθμός εδώ και 15 χρόνια.
Η έκθεση αναφέρει εξάλλου ότι το 30% των εκτελέσεων αφορά μέλη της μειονότητας των Βελούχων, την ώρα που αποτελούν το 2% με 6% του πληθυσμού του Ιράν. Ανάλογη αναντιστοιχία παρατηρείται στις μειονότητες των Κούρδων και των Αράβων.
Η θανατική ποινή είναι «ένα μέσο πίεσης και, ευρύτερα, ένας κατασταλτικός μηχανισμός ώστε η χώρα να διαχειρίζεται κοινωνικά προβλήματα», εκτιμά η έκθεση.
Δύο άνθρωποι, ανάμεσά τους ο διαδηλωτής Μαζιντρεζά Ραχναβάρντ, απαγχονίστηκαν δημοσίως, ενώ τουλάχιστον τρεις από τους εκτελεσθέντες ήταν ανήλικοι και 16 γυναίκες.
