Μεγάλο θύμα του πολέμου στην Ουκρανία είναι η ποιότητα της Δημοκρατίας στη Δύση, που έχει χτυπηθεί βάναυσα.
Οι ελίτ, που κραυγάζουν για νίκη της Ουκρανίας και ήττα της Ρωσίας, θέτουν στόχους ολοένα πιο μαξιμαλιστικούς και ανέφικτους ενώ καταπνίγουν τις στοχαστικές προοπτικές, στερώντας από τους πολίτες μια δημοκρατική συζήτηση για τα υπαρξιακά ζητήματα του πολέμου και της ειρήνης.
Σε ένα οικείο μοτίβο σε όλη τη Δύση, αξιοσέβαστοι ακαδημαϊκοί που προέβλεψαν σωστά το τέλμα, στο οποίο βρίσκονται τώρα η Ουκρανία και η Δύση έχουν συκοφαντηθεί και απονομιμοποιηθεί ως φερέφωνα του Κρεμλίνου.
Υποβλήθηκαν σε παρενόχληση, περιθωριοποίηση και εξοστρακισμό.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική στην Ευρώπη, γράφει σε ανάλυσή του το Responsible Statecraft.
Τελικά στις ΗΠΑ υπάρχει περισσότερος χώρος για συζήτηση
Ενώ η συζήτηση για την Ουκρανία στις ΗΠΑ διαμορφώνεται, σε ανησυχητικό βαθμό, από φιλομιλιταριστικά think tanks, όπως το Ατλαντικό Συμβούλιο, γηραλέους πολιτικούς και νεοσυντηρητικούς ειδήμονες, αναπτύσσεται ένα αντισταθμιστικό κίνημα που αποτελείται από φωνές υπέρ της αυτοσυγκράτησης.
Περιλαμβάνουν το Defense Priorities, το Ινστιτούτο CATO, εκδόσεις όπως το The Nation στα αριστερά και το American Conservative στα δεξιά και ακαδημαϊκούς όπως ο Stephen Walt, ο John Mearsheimer και ο Jeffrey Sachs.
Τελικά στις ΗΠΑ υπάρχει περισσότερος χώρος για εναλλακτικές φωνές διαπιστώνει ο αναλυτής Eldar Mamedov.
Ανησυχητική η κατάσταση στην Ευρώπη – Χυδαία εκστρατεία εναντίον γυναίκας – ακαδημαϊκού στη Σουηδία
Στην Ευρώπη, αντίθετα, οι συζητήσεις για την εξωτερική πολιτική τείνουν απλώς να απηχούν τις πιο επιθετικές φωνές, που υπάρχουν στις ΗΠΑ.
Η Σουηδία είναι ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης.
Μετά την ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία, η σουηδική κυβέρνηση και η πολιτική τάξη κινήθηκαν γρήγορα για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, όπως είπε μια από τις κορυφαίες αναλύτριες διεθνών σχέσεων της Σουηδίας Frida Stranne όλα έγιναν άκρως βιαστικά.
«Δεν έγινε σωστή συζήτηση για τα βασικά ζητήματα, όπως εάν η επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας ήταν πράγματι τόσο άμεση απειλή για την ασφάλεια της Σουηδίας που έπρεπε να εγκαταλείψει το ουδέτερο καθεστώς που απολάμβανε ακόμη και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου» δήλωσε η Stranne.
Η ίδια επεσήμανε τις πολιτικές των ΗΠΑ από το 2001, όπως η εισβολή στο Ιράκ, σημειώνοντας ότι «συνέβαλαν στην υπονόμευση του διεθνούς νομικές αρχές και θέτουν το ‘’δεδικασμένο’’ για άλλες χώρες να ενεργούν προληπτικά έναντι των αντιληπτών απειλών».
Στην ίδια συνέντευξη, προειδοποίησε επίσης ότι «μια άρνηση να υποστηριχθεί μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων για τον πόλεμο στην Ουκρανία οδηγεί τον κόσμο επικίνδυνα κοντά στο χείλος μιας μεγάλης στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας».
Ενώ τέτοιες επισημάνσεις γίνονται συνήθως από επιστήμονες στις ΗΠΑ, στη Σουηδία πυροδότησαν μια χυδαία εκστρατεία εναντίον της Stranne και την εξοστράκισαν από τους κύκλους της εξωτερικής πολιτικής της σκανδιναβικής χώρας.
Κορυφαία μέσα ενημέρωσης την υβρίζουν ως εχθρό των ΗΠΑ και οπαδό του Putin.
Κατηγορίες για εξυπηρέτηση ρωσικών συμφερόντων σε Γερμανό καθηγητή πανεπιστημίου
Η Γερμανία είναι ένα άλλο παράδειγμα του πώς η επιβεβλημένη ομαδική σκέψη οδήγησε σε περιθωριοποίηση των αντίθετων προοπτικών στις πολιτικές συζητήσεις.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι η ταχύτητα και ο ριζοσπαστισμός με τον οποίο τα γεράκια των think tank, των μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών κομμάτων κατάφεραν να επαναπροσδιορίσουν τη συζήτηση σε μια χώρα που προηγουμένως ήταν γνωστή για την πλέον ανενεργή Ostpolitik της, μια πολιτική πραγματιστικής δέσμευσης με τη Σοβιετική Ένωση και αργότερα τη Ρωσία.
Ένας από τους πιο εξέχοντες εμπειρογνώμονες εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας, ο Johannes Varwick του Πανεπιστημίου Halle-Wittenberg, αψηφά εδώ και καιρό την τάση και έχει υποστηρίξει τη διπλωματία.
