Αυτό είναι το πιο διάσημο και μερακλίδικο ζεϊμπέκικο στην Ελλάδα που ξετρελαίνει τους πάντες.
Λένε πως το ζεϊμπέκικο είναι χορός μοναχικός, με οδύνη, με εσωτερικότητα. Εκείνος που χορεύει δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον, δεν τον νοιάζει αν τον κοιτούν ή αν περιεργάζονται τις κινήσεις του.
Το πιο διάσημο ζεϊμπέκικο της Ελλάδας είναι το “Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας”. Το έγραψε ο αείμνηστος Μάνος Λοΐζος για να “ντύσει” μια από τις πλέον χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας “Ευδοκία” του Αλέξη Δαμιανού, μιας ταινίας-σταθμός για το ελληνικό σινεμά.
Η υπόθεση αφορά μία ιερόδουλη και έναν λοχία που προσπαθούν να ζήσουν τον έρωτα, αντιμετωπίζοντας τα ταμπού της κοινωνίας και τις προσωπικές τους αγκυλώσεις. Η “Ευδοκία” του Αλέξη Δαμιανού, προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1971.
Σε μία συνοικιακή ταβέρνα, ένας φαντάρος σηκώνεται και χορεύει ζεϊμπέκικο με πάθος, θράσος, καρφώνοντας με τα μάτια του την όμορφη Ευδοκία. Εκείνη, αν και συνοδεύεται από τρεις άντρες, παρασύρεται στον ρυθμό του, του χτυπάει παλαμάκια, γελάει περιπαικτικά, τον κοιτάει σχεδόν αχόρταγα κι ένα “Παναγιά μου” βγαίνει από τα χείλη της.
Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας, μόνο ο Άκης!!! OΛA τα άλλα, απλά οδοντόκρεμες. Τσοχατζόπουλος, εγγύηση, ΤΕΛΟΣ!
Καλά Χριστούγεννα.