«Τίμια μεσίτρια. Η Angela Merkel θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να αποτρέψει έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο», γράφει στο περιοδικό DER SPIEGEL, ο Maximilian Popp.
Σπάνια νατοϊκοί εταίροι βρίσκονταν τόσο κοντά σε έναν πόλεμο: Εδώ και εβδομάδες κλιμακώνεται η διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας για εδαφική κυριαρχία και πρώτες ύλες στη Μεσόγειο. Τόσο οι Τούρκοι όσο και οι Έλληνες κινητοποίησαν το πολεμικό ναυτικό τους. Και καμία από τις δύο πλευρές δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει.
Ο τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdoğan βρίσκεται υπό πίεση. Η οικονομία έχει συρρικνωθεί σε ετήσια σύγκριση κατά 9,9%. Τα ποσοστά του Ερντογάν στις δημοσκοπήσεις βρίσκονται στα τάρταρα. Ωστόσο, θα ήταν λάθος να ερμηνευθούν οι ενέργειές του στη Μεσόγειο αποκλειστικά με εσω-πολιτικά κίνητρα.
Τη στάση του Ερντογάν έναντι της Ελλάδος τη συμμερίζεται μια πλειοψηφία των Τούρκων. Αισθάνονται ότι τους εκμεταλλεύτηκαν στη χάραξη των συνόρων στη Μεσόγειο. Πράγματι, κυρίως το μέγεθος της «ΑΟΖ» είναι διαφιλονικούμενο, εκείνης δηλαδή της θαλάσσιας περιοχής, στην οποία ένα κράτος έχει αποκλειστική πρόσβαση, αναφέρει λανθασμένα ο δημοσιογράφος.
Η Ελλάδα συμπεραίνει από το σύνολο των νησιών της ότι διαθέτει μια ΑΟΖ με ακτίνα 200 ναυτικών μιλίων, κάτι που οδηγεί στο να διαθέτει η Τουρκία, παρά το μεγάλο μήκος των ακτών της, μόνο μια μικρή ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια κατάσταση, που βλέπουν επικριτικά και ειδικοί του διεθνούς δικαίου, ισχυρίζεται πάλι λανθασμένα ο Γερμανός δημοσιογράφος.
Όταν στη δεκαετία του ’90 η Ελλάδα και η Τουρκία τσακώνονταν για δύο ακατοίκητα νησιά, ο τότε αμερικανός Πρόεδρος Bill Clinton απέτρεψε έναν πόλεμο. Οι ΗΠΑ υπό τον Donald Trump λείπουν ως μεσολαβητής. Γι’ αυτό είναι στο χέρι της Καγκελαρίου Angela Merkel να μεσολαβήσει ως έντιμη μεσίτρια ανάμεσα στους δύο νατοϊκούς εταίρους.
Είναι η μόνη ευρωπαία αρχηγός κυβέρνησης, η οποία διαθέτει τις αναγκαίες επαφές τόσο με τον Ερντογάν όσο και με τον έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ένα πρώτο βήμα θα ήταν να κινητοποιήσει τους δύο αντιπάλους προς μια κοινή χρήση των επίμαχων υδάτων – μέχρι να διευθετήσει τη διένεξη μόνιμα ένα διεθνές δικαστήριο, σημειώνει ο δημοσιογράφος του γερμανικού περιοδικού.
