Ο 20χρονος Βασίλης νοσηλεύεται εδώ και οκτώ μήνες σε τμήμα σοβαρών περιστατικών στο Δρομοκαΐτειο, όπου γίνεται έρμαιο σχιζοφρενών, τοξικομανών ακόμα και εγκληματιών που τον περιστοιχίζουν, ανήμπορος να αντιδράσει καθώς είναι δεμένος χειροπόδαρα με λουριά! Όπως καταγγέλλει η μητέρα του, αν και αναζητά λύση για το πού θα ζει δεν μπορεί να τον βοηθήσει αφού συναντά μόνο κλειστές πόρτες.
“Έχω μείνει πέντε μήνες μέσα, κοιμόμουν σε ένα στρώμα δίπλα στον γιο μου και τα έχω δει με τα μάτια μου. Αυτά τα επιβεβαίωσαν και γιατρός και ο διοικητής του Δρομοκαΐτειου στον εισαγγελέα, όπου πήγαμε πριν από ένα μήνα. Ο Βασίλης έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις. Τον χτυπούν, τον βρίζουν, τον φτύνουν οι άλλοι ασθενείς και, βέβαια, δεν ευθύνονται αυτοί γι’ αυτό…”, λέει με πόνο ψυχής στο iatropedia.gr η μητέρα του 20χρονου, Παναγιώτα Λιόλιου.
Για την απάνθρωπη αυτή κατάσταση κινητοποιήθηκαν χθες και οι εργαζόμενοι του Δρομοκαΐτειου, αποκλείοντας την εφημερία από τις 8 το πρωί, με μοναδικό αίτημα να βρεθεί κατάλληλος χώρος φιλοξενίας για τον 20χρονο.
Αυτό είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων, Μιχάλης Γιαννάκος και συμπλήρωσε: “Έχουμε βάλει τσιμέντο στο κρεβάτι του στο θάλαμο όπου νοσηλεύεται, γιατί το μετακινεί και το χτυπάει στους τοίχους. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να βρίσκεται εδώ”.
Μετά την ηλικία των 15 ετών, ο Βασίλης πήγε στο οικοτροφείο του Σκαραμαγκά, το οποίο έκλεισε και στη συνέχεια σε ειδικό οικοτροφείο στην Αγία Παρασκευή. Όμως, λόγω μιας κρίσης που υπέστη, κατέληξε στο ψυχιατρείο. Από τότε, έκλεισαν οι πόρτες όλων των ιδρυμάτων για παιδιά με αυτισμό, αφού κανείς δεν αναλαμβάνει την περίπτωσή του.
Οι γιατροί του Δρομοκαΐτειου απέστειλαν έγγραφο στην Εισαγγελία ζητώντας να βρεθεί κατάλληλος χώρος, ωστόσο το αίτημα διαβιβάστηκε στο υπουργείο Υγείας που δεν έχει βρει ακόμα λύση. Στο μεταξύ, ο Βασίλης παραμένει καθημερινά καθηλωμένος με την μητέρα του να απευθύνει αγωνιώδη έκκληση να απαλλαγεί το παιδί της από αυτό το βασανιστήριο.
