Μια απίστευτη εικόνα με ένα πορτοκαλί φως το οποίο εμφανίστηκε την παραμονή των Χριστουγέννων πάνω από τη Χαλκίδα (οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από το Κρηπίδωμα) κάνει το γύρο του διαδικτύου.
Σίγουρα, δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί εύκολα να ερμηνευτεί και αυτός είναι ο λόγος που τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Το σίγουρο είναι ότι το φως εμφανίστηκε στην Ανατολική πλευρά (άρα αποκλείεται να έχει σχέση με τον ήλιο) το απόγευμα, δηλαδή λίγη ώρα πριν τη δύση του ηλίου.
εκει εγινε η μεγαλη φωτια το καλοκαιρι. μαλλον ηταν εξωγηινης προελευσης ωστε να δημιουργηθει αυτες τις μερες υπογεια βαση-αποικια εξωγηινων δρακονιανων. δεν ειναι τυχαιο οτι φτιαχτηκε στην περιοχη τμημα διαστημικων σπουδων.
To υπερβολικο ψεκασμα δημιουργει και ανωμαλιες.
Αν μη τι άλλο αυτό κι αν ήταν το πνεύμα των Χριστουγέννων.Έχει συμβεί και στον παππού μου κάτι παρόμοιο.Όταν μετά τη σθεναρή απάντηση στους Ιταλούς στην Πίνδο,που κοντέψαμε να τους πετάξουμε στην Αδριατική τη θάλασσα,ήρθαν οι Γερμανοί και μας διέλυσαν τη γραμμή Μεταξά,ο στρατός διαλύθηκε και ο καθένας όπως όπως επέστρεφε σπίτι του.Ο παππούς μου ευτυχώς ήτανε εκεί που ρίχνανε τους όλμους στα μετόπισθεν και δεν τους αιχμαλωτίσανε οι Γερμανοί εισβολείς γιατί ο Λοχαγός τους είπε όταν πήρε σήμα από το ράκαλ να φύγουν γρήγορα.Πήραν τα άλογα και τα ντουφέκια τους και κινήσανε μερικοί συγχωριανοί πέντε άτομα για το χωριό μας στον Παρνασσό.Περνάνε την Πίνδο,μια χαρά.Φτάνουνε στον κάμπο το Θεσσαλικό και δεν είχανε φαγητό άλλο για τα άλογα και τα παράτησαν εκεί γιατί δε μπορούσαν να περπατήσουν και τα λυπόντανε να ψοφήσουν.Κρυβότανε μέσα στα σπαρτά στον κάμπο και από δίπλα πέρναγαν τα Γερμανικά καμιόνια με τα φώτα και τους προβολείς που τυφλώνουν και γυρεύανε να βρούνε κανέναν κρυμμένο.Που και που ρίχνανε και με το πυροβόλο να πετύχουνε κανέναν στην τύχη,αλλά ευτυχώς οι σφαίρες όλες πέρασαν ξυστά.Περνάνε από εκεί με τα χίλια ζόρια και βασανισμένοι αρχίζουν να πάνε στο Δομοκό για να βγούνε στο χωριό σιγά σιγά.Και εκεί τους πλακώνει χιονοθύελλα και τρομερή κακοκαιρία που δεν έβλεπες μπροστά σου.Να επισημάνω ότι πλησίαζαν Χριστούγεννα.Περπατάγανε και περπατάγανε μέσα στο χαμό με μία κονσέρβα και μια γωνιά ψωμί που τους είχε απομείνει τον καθέναν στην τσέπη.Ψείρες και κακό στο μεταξύ και κακουχία.Τελικά ξαστερώνει ο καιρός και πέφτουν να κοιμηθούνε σε κάτι παλιολαγούμια.Ξυπνάνε το πρωί και τι να δούνε.Παραμονή Χριστουγέννων και όλα άσπρα από το χιόνι,να μην ξέρουν που είναι και να μη βλέπουν ούτε καν καπνό από τζάκι.Συνεχίζουν όλη μέρα απεγνωσμένα να περπατάνε πάνω στα άγρια και χιονισμένα βουνά ώσπου νυχτώνει.Και ξαφνικά βλέπουν μια παρόμοια λάμψη στον ουρανό σαν αυτή που εμφανίστηκε στη Χαλκίδα.Κύριε των δυνάμεων,λένε όλοι μαζί,και ακολουθούνε το φως γιατί δεν είχαν και που αλλού να πάνε.Να μην τα πολυλογώ,μετά από ώρες φτάσανε επιτέλους στο χωριό και δεν το πιστεύανε πως το φως αυτό τους είχε βοηθήσει.Πήγε ο παππούς σπίτι και βρήκε τη γιαγιά και τον πατέρα μου να πλέκει φανέλες και κάλτσες για το μέτωπο και σταυροκοπιότανε.Και κάνανε Χριστούγεννα σαν άνθρωποι στο τέλος στην εκκλησία πρωί πρωί.Σίγουρα αυτά τα γεγονότα δεν είναι τυχαία.Το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε το θαύμα του και σήμερα.Ποιός ξέρει ποιόν να βοήθησε και φέτος.
Ηρθε το τελος…