Στό ἱερό προσκύνημα τοῦ ὁσίου Γεωργίου τοῦ νέου (τοῦ Καρσλίδη), λειτούργησε σήμερα ὁ Σεβασμιὠτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παῦλος ως απλός ιερέας φέροντας μόνο πάνω από την ιερατική στολή το μικρό ωμόφορο.
Σύμφωνα μέ τό συναξάριο στην κουφάλα τοῦ δένδρου πού βρίσκεται τό προσκύνημα, ἐμφανίστηκε ενώπιον του Αγίου Γεωργίου ὁ Προφήτης Ἠλίας και του ζήτησε να λειτουργήσουν. Εις ανάμνηση του θαύματος αυτού ο Σεβ. Δράμας κ. Παύλος μέγας ρέκτης των παραδόσεων μας τελεί κάθε χρόνο θεία λειτουργία.
“Οἱ ἄνθρωποι κοντά του ἀξιώνονταν νά δοῦν θαυμαστά γεγονότα καί νά τονωθεῖ ἡ πίστη τους. Ἔβλεπαν σημεῖα ἀπό τόν οὐράνιο κόσμο καί ἔμπαιναν σέ μία ἄγνωστη μέχρι τότε γι’ αὐτούς διάσταση, μία διάσταση πού γιά τόν Γέροντα ἦταν πολύ οἰκεία στά πλαίσια τῆς καθημερινότητας. Ἡ ψυχή του ζοῦσε στό μεταίχμιο αὐτοῦ του κόσμου καί τοῦ ἄλλου καί προγευόταν ἤδη τήν Ἄνω Ἱερουσαλήμ…
Στά χρόνια της βουλγαρικῆς κατοχῆς ἡ μάνα Ἀργυρώ ἔμενε στό μοναστηράκι κοντά στόν Γέροντα καί τόν φρόντιζε. Μία βραδιά γύρω στίς 2.20 π.μ., ἀκούστηκε ἕνας δυνατός θόρυβος σάν νά ἔπεσε ὁ τοῖχος τῆς Ἐκκλησίας. Φοβήθηκε μήπως ἦρθαν οἱ Βούλγαροι νά σκοτώσουν τόν Γέροντα, ἀλλά εἶδε ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἦταν κλειδωμένη.
Βγῆκε στήν αὐλή, ὅμως πουθενά ὁ Γέροντας. Προχώρησε στήν γωνιά τοῦ φράχτη καί βλέπει τότε νά ἔρχεται πετώντας κάτι μαῦρο. Ὅταν πλησίασε καί κατέβηκε στήν αὐλή, κατάλαβε ὅτι ἦταν ὁ Γέροντας. Ἦταν λουσμένος στό φῶς καί εἶχε μία ἔντονη γλυκιά εὐωδία πάνω του.
Μόλις τήν εἶδε, τή μάλωσε πού ἦταν ἔξω μέσα στή νύχτα.
«Μά φοβήθηκα μήν ἔπαθες τίποτα κακό» του ἀπάντησε.
«Ὄχι, ὄχι, ἦρθε ὁ Προφήτης Ἠλίας μαζί μέ τόν Τίμιο Πρόδρομο καί μέ πῆραν νά λειτουργήσουμε πάνω στόν Προφήτη Ἠλία» τῆς εἶπε μέ ἁπλότητα.
Τήν ἐπιτίμησε ὅμως νά μή φανερώσει μέχρι τόν θάνατό του σέ κανέναν ὅσα εἶδε ἐκεῖνο τό βράδυ.
Αὐτό τό θαυμαστό γεγονός διασώθηκε, γιατί ἡ μάνα Ἀργυρώ τό διηγήθηκε στήν μητέρα τῆς Κυριακῆς Κωνσταντινίδου.” , αναφέρεται στο βιβλίο: «Ὁ Ὅσιος Γεώργιος τῆς Δράμας – Ὁ Ἅγιος τῶν πτωχῶν καί τῶν πονεμένων»
