Μια 16χρονη που πέθανε τον 7ο αιώνα έχει πλέον πρόσωπο-Η μοναδική ιστορία της

Κοινοποίηση:
_99824432_trumpington4

Χάρη στην τεχνολογία μπορούμε να δούμε για πρώτη φορά που έμοιαζε ένα έφηβο κορίτσι τον 7ο αιωνα. Οι πολύ ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις για τη ζωή της έφηβης

Πώς θα μπορούσε να μοιάζει ένα κορίτσι 16 ετών που ζούσε στα μέσα του έβδομου αιώνα; Τώρα μπορούμε για πρώτη φορά να δούμε την εικόνα της!

Το 2011, μια ομάδα αρχαιολόγων του Κέιμπριτζ στην Αγγλία ανακάλυψε τα σκελετικά λείψανα μιας έφηβης κοπέλας σε μια εξαιρετικά ασυνήθιστη ταφή. Το κορίτσι, το οποίο υπολογίζεται ότι ήταν 16 ετών όταν πέθανε, ήταν ξαπλωμένο πάνω σε ένα σκαλιστό ξύλινο κρεβάτι, ενώ δίπλα της είχε μια τσάντα με πολύτιμους και ημι-πολύτιμους λίθους καθώς και ένα μικρό μαχαιράκι.

Τώρα, με την βοήθεια της τεχνολογίας, ο Σκωτσέζος ιατροδικαστής Χιού Μόρισον κατάφερε να ανακατασκευάσει το πρόσωπο του κοριτσιού δίνοντάς μας την πιθανή εικόνα που μπορεί να είχε όταν πέθανε.

Ο Μόρισον χρησιμοποίησε μια φωτογραφία υψηλής ανάλυσης του κρανίου, κοντινές φωτογραφίες, για να μελετήσει πιο προσεκτικά την επιφάνειά του καθώς και στοιχεία από την ανάλυση των ιστών των καυκάσιων γυναικών.

«Αυτό με βοήθησε να καταλάβω πού βρίσκονται οι μύες του προσώπου», δήλωσε ο Μόρισον στο Live Science. «Δεδομένης της ηλικίας του κρανίου, η κατάστασή του ήταν πολύ καλή. Η δεξιά πλευρά της κροταφικής περιοχής του κρανίου ήταν ελαφρώς κατεστραμμένη, αλλά αυτό δεν είχε καμία αρνητική επίδραση στην ικανότητά μου να δημιουργήσω την ανακατασκευή του προσώπου».

Ωστόσο, χωρίς την ανάλυση του DNA δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το ακριβές χρώμα των ματιών και μαλλιών της αλλά και πάλι αυτό που βλέπουμε είναι μια πολύ πιθανή εικόνα του κοριτσιού.

«Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η δομή του προσώπου της. Το αριστερό της μάτι ήταν ελαφρώς πιο χαμηλά από το δεξί, περίπου κατά μισό εκατοστό. Αυτό θα ήταν κάτι που θα το πρόσεχε κανείς, όταν την συναντούσε στην πραγματικότητα», αναφέρει ο Μόρισον.

Η πρωτότυπη ταφή της

Όταν ανακαλύφθηκε ο τάφος της, αυτό που τράβηξε περισσότερο το βλέμμα των αρχαιολόγων ήταν ο σταυρός που είχε πάνω στο στήθος της και πιθανότατα ήταν ραμμένος στα ρούχα της. Ο σταυρός ήταν ολόχρυσος και γεμάτος ρουμπίνια και οι αρχαιολόγοι τον ονόμασαν Trumpington Cross από την περιοχή Τράμπινγκτον, όπου εντοπίστηκε το κορίτσι.

Υπολογίζεται ότι το κορίτσι πέθανε περίπου στα μέσα του 7ου αιώνα, μια εποχή που ο Χριστιανισμός είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του στο νησί και να αντικαθιστά τις παγανιστικές θρησκείες.

Αυτό όμως που ήταν ασυνήθιστο ήταν το γεγονός ότι φορούσε σταυρό, ένα χριστιανικό σύμβολο, ενώ είχε ταφεί σε κρεβάτι, μια παγανιστική συνήθεια, ένας συνδυασμός «εξαιρετικά σπάνιος», όπως λένε οι αρχαιολόγοι.

«Πιστεύουμε ότι υπάρχει μόνο μια ακόμα περίπτωση ταφής σε κρεβάτι, στην οποία ο άνθρωπος φορούσε σταυρό στο στήθος του και ήταν στο Σάφολκ», αναφέρει η επικεφαλής της ανασκαφής, Άλισον Ντίκενς. Ο τάφος της κοπέλας εντοπίστηκε μαζί με άλλους τρεις αγγλοσαξονικούς τάφους στους οποίους όμως δεν υπήρχε κανένα χριστιανικό στοιχείο.

Τόσο η ανακατασκευή όσο και ο χρυσός σταυρός εκτίθενται επί του παρόντος στο Μουσείο Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge ως μέρος μιας έκθεσης που ονομάζεται «Under Our Feet».

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι το κορίτσι άνηκε σε μια μάλλον ευκατάστατη οικογένεια. Εξάλλου, σύμφωνα με τους ίδιους η μεταστροφή στον χριστιανισμό ξεκίνησε από τα πιο υψηλά στρώματα της αγγλοσαξονικής κοινωνίας. Εκτός από τον χρυσό σταυρό φορούσε χρυσά κοκαλάκια στα μαλλιά και πολύ καλής ποιότητας ρούχα.

«Αυτός ο σταυρός είναι το είδος του πολιτιστικού στοιχείου που θα έβρισκες μόνο στην υψηλότερη σφαίρα της κοινωνίας», ανέφερε η Σαμ Λούσι, ειδικός στις αγγλοσαξονικές ταφές.

Όπως είπε η ίδια, η ιδέα της ταφής ενός ανθρώπου με «ταφικά δώρα» για τη μετά θάνατον ζωή ήταν «αντίθετη στη χριστιανική πεποίθηση ότι η ψυχή και όχι το σώμα συνεχίζεται μετά τον θάνατο».

Το γεγονός όμως ότι σε αυτήν την ταφή υπάρχει μια μίξη τελετουργιών ταφής δείχνει ότι αυτή έγινε «ακριβώς στο κατώφλι της μετάβασης από την παγανιστική στη χριστιανική θρησκεία», τονίζει.

Ταξίδι από μακριά

Παράλληλα, ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο έρχεται τώρα στο φως. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ πραγματοποίησαν ισοτοπική ανάλυση των οστών και των δοντιών της έφηβης στο πλαίσιο των ερευνών τους.

Αυτό τους βοήθησε να καταλάβουν ότι το κορίτσι μετακόμισε σε ένα πεδινό μέρος της Αγγλίας από κάποιο σημείο κοντά στις Άλπεις, πιθανότατα από τη νότια Γερμανία, όταν ήταν περίπου 7 ετών. Η ανάλυση αποκάλυψε επίσης ότι «η αναλογία πρωτεΐνης στη διατροφή της μειώθηκε κατά μια μικρή αλλά σημαντική ποσότητα» όταν έφτασε στην Αγγλία, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους.

Αυτή η αλλαγή συνέβη κοντά στο τέλος της παιδικής της ηλικίας, δείχνοντας ότι η περίοδος μεταξύ της μετανάστευσης και της ταφής της κοντά στο Κέιμπριτζ ήταν σύντομη.

«Μάλλον δεν ήταν καλά και ταξίδεψε πολύ σε κάτι εντελώς άγνωστο. Ακόμη και το φαγητό ήταν διαφορετικό», είπε στη δήλωση η Σαμ Λέγκετ από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. «Πρέπει να ήταν τρομακτικό γι’ αυτήν».

Πάντως, αν και οι ερευνητές γνωρίζουν ότι το κορίτσι ήταν άρρωστο όταν πέθανε δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν την αιτία του θανάτου της.

Τα κορίτσια της εκκλησίας

Το 597 μ.Χ., ο πάπας έστειλε τον Άγιο Αυγουστίνο στην Αγγλία σε μια αποστολή να προσηλυτίσει τους ειδωλολάτρες Αγγλοσάξονες βασιλιάδες, μια διαδικασία που συνεχίστηκε για πολλές δεκαετίες.

Η Δρ Λέγκετ είπε: «Πρέπει να ήξερε ότι ήταν σημαντική και έπρεπε να ζει με αυτό. Τα ισοτοπικά της αποτελέσματα ταιριάζουν με αυτά δύο άλλων γυναικών που θάφτηκαν με παρόμοιο τρόπο σε κρεβάτια αυτή την περίοδο στο Κέιμπριτζσαϊρ.

«Φαίνεται λοιπόν ότι ήταν μέρος μιας ομάδας γυναικών της ανώτερης τάξης που μάλλον ταξίδεψαν από την ηπειρωτική Ευρώπη- πιθανότατα τη Γερμανία- τον 7ο αιώνα, αλλά οι περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτές παραμένουν μυστήριο. Ήταν νύφες για κάποιους άντρες ή ίσως νύφες του Χριστού; Το γεγονός ότι η διατροφή της άλλαξε μόλις έφτασε στην Αγγλία υποδηλώνει ότι ο τρόπος ζωής της μπορεί να άλλαξε αρκετά», τονίζει η Λέγκετ.

«Ο συνδυασμός των νέων ισοτοπικών αποτελεσμάτων με την έρευνα της Έμα Μπράουνλι για τις ευρωπαϊκές ταφές στο κρεβάτι φαίνεται πραγματικά να υποδηλώνει τη μετακίνηση μιας μικρής ομάδας νεαρών ελίτ γυναικών από μια ορεινή περιοχή της ηπειρωτικής Ευρώπης στην περιοχή του Κέιμπριτζ το τρίτο τέταρτο του έβδομου αιώνα», τονισε από την πλευρά της και η Σαμ Λούσι.

«Η Νότια Γερμανία είναι πολύ πιθανός υποψήφιος ως τόπος καταγωγής του κοριτσιού καθώς εκεί η ταφή σε κρεβάτι ήταν κάτι συνηθισμένο. Δεδομένης της ολοένα και πιο βέβαιης σχέσης μεταξύ της ταφής στο κρεβάτι, τέτοιων κοσμημάτων σε σχήμα σταυρού και του πρώιμου αγγλοσαξονικού Χριστιανισμού, είναι πιθανό η μετακίνησή της να σχετίζεται με πανευρωπαϊκά δίκτυα γυναικών της ανώτερης τάξης που συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στην πρώιμη Εκκλησία», συμπληρώνει.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: