Είναι γνωστό ότι δύο γεγονότα από το 1821 μέχρι σήμερα συγκλόνισαν τον Ελληνισμό. Ήταν και τα δύο καταστροφικά για την Ελλάδα. Αυτά ήταν:
- Η Μικρασιατική καταστροφή
- και η διχοτόμηση της Κύπρου.
Το πρώτο έχει κλείσει και μάλιστα με διεθνείς συνθήκες και το δεύτερα είναι ακόμη σε φάση εξέλιξης. Και τα δύο επιβλήθηκαν στον Ελληνισμό και είναι εθνική ανάγκη να διατηρηθούν ζωντανά στη Εθνική μνήμη με συχνές υπομνήσεις προς παραδειγματισμό και μη επανάληψη των συναφών Ελληνικών αστοχιών ή παραλείψεων
1. Οι ΗΠΑ, οι Αμερικανοί, νικητές κατ ουσίαν και του Βου Παγκοσμίου Πολέμου, με πρωτοβουλίες του μεγάλου Προέδρου τους, και νικητού του Πολέμου Τρούμαν, με Υπουργό εξωτερικών τον επίσης μεγάλο στρατηγό Μάρσαλ, με τη λήξη του πολέμου και με νοοτροπία διαφορετική εκείνης της ισχύουσας μέχρι τότε ευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας, προφανώς και προς διόρθωση της ατυχούς αντίστοιχης Αμερικάνικης πολιτική του Αου Παγκοσμίου Πολέμου:
- Δημιούργησαν ένα πρακτικό και αποτελεσματικό μηχανισμό οικονομικής βοήθειας των χωρών, που συμμετείχαν στις περιπέτειες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου
- στη συνέχεια επιχείρησαν την αναμόρφωση του παγκόσμιου κυβερνητικού ιστού σταθεροποιώντας το μηχανισμό της Δημοκρατίας
- και τέλος ξεκίνησαν την αντιμετώπιση των επαναστάσεων του κομμουνιστικού χώρου δικτατορικής νοοτροπίας, που εμφανίστηκαν με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Σαν πρώτη εφαρμογή των μέτρων αυτών ήταν η Ελλάδα, η οποία με δικές της και μόνο δυνάμεις αλλά με ισχυρή οικονομική συμπαράσταση και τον ανάλογο στρατιωτικό εξοπλισμό της από τις ΗΠΑ αντιμετώπισε μόνη της και επιτυχώς τον εκδηλωθέντα επαναστατικό κομμουνιστικό κίνδυνο. Μία Ελληνική επιτυχία, παγκόσμιας εμβέλειας, που έπρεπε και πρέπει να προβάλλει η Ελλάδα σε μεγάλη έκταση και σε κάθε ευκαιρία. Ήταν η πρώτη και η μοναδική πλήρης νίκη του δυτικού κόσμου επί των κομμουνιστικών μικροκινημάτων. Οι άλλες συναφείς εκδηλώσεις είχαν τελειώσει με συμβιβασμούς
Το γεγονός αυτό, η μοναδική αυτή Ελληνική νίκη στεναχώρησε βαθύτατα, ως αποδείχθηκε αργότερα, την Αγγλική πολιτική, η οποία στράφηκε προς την Τουρκία, προς ανάκτηση της Αγγλικής επιρροής στο χώρο της Μέσης Ανατολής, και ιδιαίτερα επί της Κύπρου, ίσως και προς κάλυψη του κενού, που δημιουργήθηκε από την Αγγλική απώλεια της Κρήτης προς όφελος της Ελλάδος το 1913
Η Αγγλική αυτή πολιτική, η εκ των παρασκηνίων προσπάθεια απομάκρυνσης των Αμερικανών από την Ελλάδα,
- επιτεύχθηκε αργότερα και ιδιαίτερα σε περίοδο κάποιου κενού στην Αμερικάνικη εξουσία με Υπουργό Εξωτερικών τον πολύ λίγο Κίσινγκερ, ο οποίος τότε ασκούσε κατ ουσία την κυβερνητική εξουσία των ΗΠΑ.
- Ο Κίσινγκερ είχε εγκαταλείψει πλήρως την Αμερικάνικη πολιτική κατά το Αμερικανικό ιδεώδες του Προέδρου Τρούμαν όχι μόνο στο χώρο της Μέσης Ανατολής αλλά ευρύτερα με διεθνείς έκτοτε δυσμενείς επιπτώσεις, καταρρακώνοντας το κύρος της Αμερικάνικης Διπλωματίας.
- Ιδιαίτερη ήταν η επιβάρυνση της Κύπρου, η οποία διχοτομήθηκε προς όφελος της Τουρκίας κατά τις επιλογές του Κίσινγκερ
- Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες για ν αρχίσει η διόρθωση της ως άνω Αμερικάνικης πολιτικής με πολλές όμως τώρα Αμερικάνικες απώλειες και το περίεργο η Ελλάδα να βρίσκεται σήμερα κοντά στους Αμερικανούς με εχθρική την Τουρκία, η οποία ενθαρρυνόμενη από τις παλαιότερες επιλογές του Κίσινγκερ φιλοδοξεί πλέον και εκ του εμφανούς να ηγηθεί σήμερα όλων των μωαμεθανών στα πλαίσια και τους κανόνες του Κορανίου: «Οπόταν συναντάτε τους απίστους, φονεύετε και κατασφάζετε συγκρατούντες στερεώς τα δεσμά του αιχμαλώτου»..
- Δυστυχώς οι μετέπειτα Ελληνικές εξελίξεις στην Ελλάδα οδηγήθηκαν σε περίεργες καταστάσεις. Δεν υπήρξε συνέχεια. Ήταν όλα έξω του Εθνικού Ελληνικού συμφέροντος.
- Το ως άνω μεγαλειώδες Ελληνικό επίτευγμα πετάχτηκε στα σκουπίδια, δεν αξιοποιήθηκε, ούτε προβλήθηκε από την επίσημη Ελλάδα. Χάθηκαν όλα μέσα από διαδικασίες του ενδοελληνικού πολέμου, που αργότερα λέχθηκε ψευδώς ότι ήταν «Εμφύλιος Πόλεμος» προς μεταφορά της σχετικής ευθύνης και στην αντίπαλη Ελληνική παράταξη, που είχε δεχθεί την επίθεση.
Σήμερα η Τουρκία ακολουθεί μία τρελή εξωτερική πολιτική με λόγια και με πράξεις. Δεν είναι σαφείς οι σκοποί της πολιτικής αυτής. Προφανώς με την τακτική αυτή η Τουρκία βολιδοσκοπεί ή ελπίζει σε κάποια επανάληψη παλαιότερης διπλωματικής επιπολαιότητας τύπου Κίσινγκερ, η οποία κράτησε 60 χρόνια και πλέον. Όλοι όμως σήμερα είναι επιφυλακτικοί και όλοι παρακολουθούν τις εξελίξεις και όλοι τηρούν έναντι της Τουρκίας πολιτική αναμονής. Υπάρχουν πολλές σκέψεις και κάποιες εξελίξεις είναι πλέον αναπόφευκτες. Την άποψη αυτή ενισχύουν σήμερα προφανώς και οι δύο εν ενεργεία μεγάλοι πόλεμοι, που βρίσκονται στο διεθνές προσκήνιο
***
2. Πλέον των εξελίξεων αυτών είχαμε και μία άλλη διπλωματική παράκρουση, γεωστρατηγικών διαστάσεων, δυσμενέστατων για το χριστιανικό Ορθόδοξο Κόσμο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με το Πρωτόκολλο της Αγίας Πετρούπολης του 1826 μεταξύ
- του νέου και σκληρού κατά τα λοιπά τότε Τσάρου Νικολάου Α΄
- και του Άγγλου Ουέλιγκτον νικητή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη
και με το οποίο επιδιώκονταν η απομάκρυνση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία της Βυζαντινής ή Ελληνικής Ορθοδοξίας μαζί και το Οικουμενικό φυσικά Πατριαρχείο και η αντικατάστασή τους με άλλους αντίστοιχους ρωσικούς θεσμούς προς διευκόλυνση της εξόδου της Ρωσίας στη Μεσόγειο,
- μιας παραλλαγής δηλ. του παλαιότερου δόγματος του Μέτερνιχ: δεν θα χάλαγε ο Κόσμος αν εκεί κάτω σφαγιάζονταν 400 000 με 500 000 Ορθόδοξοι προς κατάπνιξη της Ελληνικής Επανάστασης
- εφόσον με την εκδήλωση της Ελληνικής Επανάστασης είχαν ανατραπεί ούτως ή άλλως οι παλαιότεροι ρωσικοί σχεδιασμοί εξόδου της Ρωσίας στη Μεσόγειο (επί του προκειμένου της Μεγάλης Αικατερίνης).
Το πρωτόκολλο αυτό υλοποιήθηκε τελικά το 1922, δηλ. ύστερα από 100 χρόνια με την βιαία απομάκρυνση του χριστιανικού στοιχείου από την Τουρκία, κατ ουσία με τη βιαία απομάκρυνση, κακήν κακώς του εκεί Ελληνισμού, με συντονιστή την Αγγλική πολιτική και πρωτεργάτη τον φοβερό Άγγλο πρωθυπουργό τον Λοϋδ Τζώρτζ, έναν από τους νικητές του Αου Παγκοσμίου πολέμου, με την ανοχή του παραπλανηθέντα Προέδρου των ΗΠΑ Γουντρόου Ουϊλσον, κατά δική του ομολογία, έξω από την τότε Αμερικάνικη πολιτική και έξω από κάθε Αμερικανικό πολιτικό ιδεώδες πολιτική για την οποία μάλιστα ο Πρόεδρός Γουντρόου Ουϊλσον είχε αποδοκιμαστεί από το Αμερικάνικο Κογκρέσο
Από Ελληνικής πλευράς οι επιπολαιότητες ή και οι προδοτικοί χειρισμοί των τότε καταστάσεων ήταν χειρότερες του Μικρασιατικόύ πολέμου. Αναμφίβολα ήταν το αποτελέσματα της εσφαλμένης γενικότερης παλαιότερης παραπληροφόρησης του Ελληνικού λαού επί πολλών εθνικών γεγονότων από το 1821 ακόμη.
Κατά τα λοιπά θερμά είναι τα συγχαρητήρια μου για την τόλμη σας κ. Σάββα Καλεντερίδη για τη γνήσια Ελληνική προσέγγιση θεμάτων Ελληνικού ενδιαφέροντος, που επιχειρείτε κάθε ημέρα από το ιστολόγιό σας.
Εδώ φοβούμαι όμως, ότι θα πρέπει να σας απογοητεύσω αποκαλύπτωντας την ύπαρξη του Ν.2690/1999, ο οποίος επιτρέπει σε κάθε δημόσιο υπάλληλο να ασκεί παράλληλα και δικαστική εξουσία αποφαινόμενος οριστικά και αμετάκλητα αν μία καταγγελία δημοσίου συμφέροντος είναι διατυπωμένη με κόσμιο ύφος προς περαιτέρω αποδοχή ή διερεύνηση της καταγγελίας, χωρίς να υπάρχει δικαίωμα οιαδήποτε διαλόγου ή οιασδήποτε έφεσης.
«Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ.3 Ν.2690/1999 με τίτλο ΄Διεκπεραίωση υποθέσεων από τη Διοίκηση¨ «Οι υπηρεσίες απαλλάσσονται από τις κατά την παρ.1 υποχρεώσεις αν το αίτημα είναι προδήλως παράνομο ή ασκείται κατά τρόπο καταχρηστικό», Πολύγυρος 22 Φεβρουαρίου 2022, Με εντολή Συντονιστή Α.Δ.Μ.-Θ. ΒΙΑΙΑ ΜΙΧΑΛΗ)
Απίστευτη φαυλότητα.
Αθαν. Τσαμουρτζής, Θεσσαλονίκη
