Ο ελευθεριακός Πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, επέκρινε την οργάνωση ως τέρας «Λεβιάθαν», απέρριψε το «Σύμφωνο για το Μέλλον» και αντ’ αυτού υποσχέθηκε μια «ατζέντα ελευθερίας .”
Σε μια φλογερή ομιλία όπου είπε επίσης ότι ο ΟΗΕ έχει γίνει «ανίσχυρος» στον βασικό του ρόλο να βοηθήσει στην πρόληψη των συγκρούσεων, ο Μιλέι επιτέθηκε στο μελλοντικό σύμφωνο του σώματος που εγκρίθηκε την Κυριακή, αποκαλώντας το «σοσιαλιστικό» και είπε ότι η αρμοδιότητα του ΟΗΕ έχει «διαστρεβλωθεί». «Έχει γίνει ένας Λεβιάθαν με πολλά πλοκάμια που επιδιώκει να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει κάθε εθνικό κράτος και πώς πρέπει να ζουν οι πολίτες του κόσμου», είπε ο δεξιός οικονομολόγος και πρώην ειδήμονας, αναφερόμενος στο γιγάντιο μυθολογικό θαλάσσιο φίδι.
“Το ίδιο συμβαίνει πάντα με τις ιδέες της αριστεράς. Σχεδιάζουν ένα μοντέλο σύμφωνα με το τι πρέπει να κάνουν τα ανθρώπινα όντα και όταν τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά, καταστέλλουν, περιορίζουν και περιορίζουν την ελευθερία τους”.
Για τον ίδιο τον ΟΗΕ τόνισε: «Έχει αντικατασταθεί από ένα υπερεθνικό μοντέλο διακυβέρνησης διεθνών γραφειοκρατών που επιδιώκουν να επιβάλουν έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής στους πολίτες του κόσμου. Αυτό που συζητείται αυτή την εβδομάδα εδώ στη Νέα Υόρκη δεν είναι τίποτα άλλο από την εμβάθυνση αυτής της τραγικής πορείας που έχει υιοθετήσει αυτός ο θεσμός», τόνισε.
Χωρίς να χάσει τον επιθετικό του τόνο, ο ηγέτης της La Libertad Avanza εξήγησε γιατί γυρίζει την πλάτη του στην ατζέντα της βιώσιμης ανάπτυξης που περιλαμβάνεται στο Σύμφωνο για το Μέλλον και στην Ατζέντα του 2030. Πιστεύει ότι προτείνουν να «λυθούν τα προβλήματα της νεωτερικότητας με λύσεις που παραβιάζουν την κυριαρχία των εθνικών κρατών και παραβιάζουν το δικαίωμα των ανθρώπων στη ζωή, την ελευθερία και την ιδιοκτησία».
Η κλιματική αλλαγή απουσίαζε από το μήνυμα του Milei. Την περιέγραψε ως «άλλο ένα ψέμα του σοσιαλισμού» και αντιτίθεται σε οποιαδήποτε πολιτική μετριασμού εάν αποτελεί εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη.
Την Τρίτη, ο Milei δεν άφησε κριτική για την παγκόσμια οικονομική αρχιτεκτονική: «Μια τοξική σχέση έχει προωθηθεί μεταξύ των πολιτικών παγκόσμιας διακυβέρνησης και των διεθνών πιστωτικών οργανισμών, απαιτώντας από τις πιο παραμελημένες χώρες να δεσμεύουν πόρους που δεν έχουν σε προγράμματα που δεν χρειάζονται, στρέφοντας τους σε αιώνιους οφειλέτες για να προωθήσουν την ατζέντα των παγκόσμιων ελίτ».
Η κριτική του ήταν ακόμη πιο άμεση κατά του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, πιο γνωστό ως Φόρουμ του Νταβός, το οποίο θεώρησε ότι προωθεί «γελοίες πολιτικές με παρωπίδες του Μαλθουσιάν». Έφερε ως παράδειγμα ένα από τα προγράμματα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, τις πολιτικές «μηδενικών εκπομπών» που, κατά τη γνώμη του, «βλάπτουν πάνω απ’ όλα τις φτωχές χώρες».
Ο Μιλέι προέβλεψε ένα μέλλον «φτώχειας, βαναυσότητας, αναρχίας και μοιραίας απουσίας ελευθερίας» εάν οι χώρες δεν κάνουν μια γρήγορη στροφή και εγκαταλείψουν το Σύμφωνο για το Μέλλον και αντ’ αυτού υιοθετήσουν μια Ατζέντα για την Ελευθερία.
