Η εξήγηση της επιστήμης πίσω από τη μνήμη και την απώλεια μνήμης – συμπεριλαμβανομένου του γιατί η λήθη είναι μια κρίσιμη ιδιότητα της μνήμης, καθώς και στρατηγικές που βοηθούν τους ανθρώπους να θυμούνται καλύτερα – είναι το θέμα ενός νέου βιβλίου που συνυπογράφει η Καθηγήτρια και Πρόεδρος Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών Elizabeth A. Kensinger.
Μνήμη και απώλεια μνήμης
Στο «Γιατί ξεχνάμε και πώς να θυμόμαστε καλύτερα: Η επιστήμη πίσω από τη μνήμη», ο Kensinger και ο καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης Andrew E. Budson, M.D., εξετάζουν πώς υπάρχουν οι μνήμες βραχυπρόθεσμα και πώς αποθηκεύονται για μακροπρόθεσμη πρόσβαση. είπε ο Κένσινγκερ.
Το βιβλίο εξηγεί πώς η μνήμη επηρεάζει τη συμπεριφορά μας χωρίς την επίγνωσή μας, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι αυτό που και πώς θυμόμαστε επηρεάζει τα πάντα, από τις κοινωνικές μας σχέσεις μέχρι τις αποφάσεις που παίρνουμε σε καθημερινή βάση.
«Όταν οι περισσότεροι από εμάς μιλάμε για τη μνήμη μας, αναφερόμαστε στην ικανότητά μας να φέρνουμε στο μυαλό μας συγκεκριμένα γεγονότα του παρελθόντος», είπε ο Kensinger. «Αλλά η μνήμη είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό, που περιλαμβάνει όλους τους τρόπους με τους οποίους οι προηγούμενες εμπειρίες μας επηρεάζουν τις τρέχουσες σκέψεις και τη συμπεριφορά μας.
«Όλοι βασίζονται στη μνήμη, για τα πάντα, από το να θυμούνται πώς να πληκτρολογούν, να περιηγούνται σε ένα οικείο περιβάλλον, μέχρι να θυμούνται ένα αγαπημένο πιάτο σε ένα εστιατόριο», είπε ο Kensinger. «Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς εκπλήσσονται από το πώς λειτουργεί η μνήμη μας – μερικές φορές εκπλήσσουμε ευχάριστα από αυτό που καταφέραμε να θυμηθούμε και άλλες φορές απογοητευόμαστε από αυτό που ξεχάσαμε».
Η μνήμη είναι μια ενεργή και κυκλική διαδικασία, είπε ο Kensinger, ανάλογη με την κατασκευή μιας δομής από μπλοκ.
«Καθώς βιώνετε ένα γεγονός, αντιπροσωπεύετε διαφορετικά χαρακτηριστικά του γεγονότος σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. ένα μέρος του εγκεφάλου σας αντιπροσωπεύει τους ήχους, ένα άλλο τα αξιοθέατα, ένα άλλο τα συναισθήματα», είπε. «Μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου σας, ο ιππόκαμπος, χρησιμεύει ως ταινία που συνδέει αυτά τα μπλοκ μεταξύ τους και αποθηκεύει τα σχέδια για το πώς να ξαναχτίσετε αργότερα αυτή τη δομή της μνήμης». Όταν χρειάζεται να αποκτήσουμε πρόσβαση σε αυτή τη μνήμη, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα σχεδιαγράμματα αυτής της δομής για να ξαναχτίσουμε ενεργά τη μνήμη, είπε.
«Η σκέψη της μνήμης με αυτόν τον τρόπο μπορεί να βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς μπορεί να προκύψουν σφάλματα και παραλείψεις στη μνήμη. Είναι εύκολο να πιάσετε ένα λανθασμένο μπλοκ, ίσως ένα που θα έπρεπε να βρίσκεται σε άλλη δομή μνήμης, ή να παραλείψετε ένα σύνολο μπλοκ που μπορεί να αλλάξουν τη συνολική δομή ή ερμηνεία ενός παρελθόντος γεγονότος.”
Ο Kensinger και ο Budson συζητούν τη μνήμη ως έναν κύκλο, επειδή, καθώς τα άτομα ξαναφτιάχνουν μια μνήμη, είναι πιθανό να την ενημερώσουν με τρέχουσες πληροφορίες – όπως, μήπως ένας φίλος άλλαξε την εμφάνισή του αφήνοντας γένια ή κόβοντας τα μαλλιά του; Μόλις ενημερωθούν ή τροποποιηθούν, αυτά τα αναθεωρημένα σχεδιαγράμματα αποθηκεύονται ξανά. «Με αυτόν τον τρόπο, η μνήμη είναι μια διαρκώς μεταβαλλόμενη αναπαράσταση. δεν είναι μια στατική αναπαράσταση του παρελθόντος», είπε ο Kensinger.
Σε μια εποχή αυξημένης προσοχής στη μνήμη και την υγεία του εγκεφάλου, το Why We Forget εξετάζει μια σειρά από γνωστικά ζητήματα που επηρεάζουν τους ανθρώπους σε καθημερινή βάση: αλλαγές που συνοδεύουν τη φυσιολογική γήρανση, νόσο του Alzheimer, κατάθλιψη, άγχος, PTSD, ADHD και άλλες διαταραχές— συμπεριλαμβανομένης της ομίχλης του εγκεφάλου COVID.
Καθώς ενσωμάτωσαν τα δικά τους ευρήματα, καθώς και το σύνολο της έρευνας για το θέμα, οι συν-συγγραφείς ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι η μνήμη δεν αφορά πραγματικά το παρελθόν.
«Η μνήμη μπορεί να θεωρηθεί ως μια ισχυρή πηγή δεδομένων που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εγκέφαλος για να κατανοήσει την παρούσα στιγμή και να κάνει προβλέψεις για το μέλλον», είπε ο Kensinger. «Η μνήμη διατηρεί τα χαρακτηριστικά που πρόκειται να είναι τα πιο χρήσιμα κομμάτια δεδομένων που θα χρησιμοποιήσει ο εγκέφαλος για αυτούς τους σκοπούς. Τις περισσότερες φορές, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν περιλαμβάνουν πολύ συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με μια εμπειρία, αλλά μάλλον είναι ευρύτερες αναπαραστάσεις της ουσίας ή της γενικής έννοιας του τι συνέβη».
Το «Γιατί ξεχνάμε και πώς να θυμόμαστε καλύτερα» προσφέρει μαθήματα βασισμένα σε στοιχεία και στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι αναγνώστες για να βελτιώσουν τη μνήμη τους, όπως:
- Τρόποι για να ελέγξετε τι θυμάστε και τι ξεχνάτε
- Τρόποι διάκρισης μεταξύ αληθινής και ψευδούς μνήμης
- Αποτελεσματικές μέθοδοι μελέτης για εξετάσεις
- Πώς η άσκηση, η διατροφή, το αλκοόλ, η κάνναβη, ο ύπνος, η επίγνωση και η μουσική επηρεάζουν τη μνήμη
- Πώς να θυμάστε τα ονόματα των ανθρώπων, τα 50 ψηφία του Pi και οτιδήποτε άλλο επιθυμείτε
«Ελπίζουμε ότι διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, τα άτομα θα καταλάβουν τις αναμνήσεις τους με έναν ευρύτερο τρόπο και θα επωφεληθούν από στρατηγικές που υποστηρίζονται από την επιστήμη για να ελαχιστοποιήσουν την ανεπιθύμητη λήθη», είπε ο Kensinger.
